อยู่กับสามีมา15 ปี มีลูก1คน สามีไปทำงานต่างประเทศ ปกติคุยกันทุกวัน เช้า-เย็น เขาจะบอกรักทุกวัน จนมา2-3เดือนเขาเริ่มเปลี่ยนไป ไม่ส่งข้อความบอกรัก ไม่ถามชีวิตประจำวัน ไม่สนใจเรา จนเราอึดอัดถามเขาไปว่าทำไมไม่เหมือนเดิมเขาก้ตอบกับมายุ่ง ทำงานเหนื่อยรักเหมือนเดิมแหละ จนเราคาดคั้นว่าไม่เหมือนเดิม บอกว่าจะเอายังไงทะเลาะกันแรงมากรักบอกว่าถ้าก้ท้าเขาเลิก ด่าเขาสาระพัด จนเขาพูดว่าความอดทนของคนมันมีขีดจำกัด ทำไมต้องมาตามชีวิต 24 ชม.ทำไมต้องให้รายงานตัวตลอดเวลาไม่ใช่นักโทษ อยากให้พูดตรงๆใช่ไหม หมดรักแล้วจากที่เคยรักมากมันก้หมดเอง เราอึ้งมากแล้วถามเขาว่า มันไม่มีเหลือเลยหรอ เขาบอกว่ามันก้ยังรักแหละนิดนึง แต่ความรู้สึกคิดถึงไม่มี เฉยๆ เเล้วจะเอายังไงจะเลิกกันหรอ เขาก้บอกว่าแล้วแต่เธอ เราก้ออึ้งไป จนคิดถึงลูกลูกต้องมีครอบครัวที่สมบูรณ์ เพราะลูกเรารักเรากับพ่อเขามาก ลูกมีความสุขทุกครั้งที่เห็นเราอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา  ตั้งแต่ครบกันมาแฟนเราเป็นคนดีมาก แสดงให้เราเห็นทุกอย่างว่ารักเรามาก ตายแทนเราได้ เพราะเขาเคยพลักเราออกจากอุบัติเหตุเขารับคนเดียวตอนที่รถกำลังจะชน ให้เรากินอิ่มก่อนตลอด ดูแลเราเป็นอย่างดี. แต่มาวันนี้บอกไม่รักเหมือนเดิมแล้ว แต่จะดูแลไม่ทิ้ง ส่งเงินให้เหมือนเดิม แล้วบอกเราว่าถ้าเจอคนใหม่ที่ดีกว่า ก้ลองเปิดใจดู เขาไม่ว่า เขาบอกวันนี้หมดจริงความรุ้สึกนั้นมันไม่มีเหลือเลยไม่รุ้ว่าวันข้างหน้าเขาจะกลับมารักเหมือนเดิมได้หนือเปล่า. เราเสียใจมากที่คิดว่าเราเป็นผู้หญิงที่โชคดีถึงปากร้ายแต่ก็มีผู้ชายรักจริง. แต่สุดท้ายตลอดไปก็ไม่มีอยู่จริง เขาหมดรัก. เราจะทำยังไงดีเราคิดมากปวดหัวนอนไม่หลับ. ควรเลิก มันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม. แต่เราโทรคุยกัน ส่วนใหญ่คุยเรื่องลูก ไม่มี้รื่อง2เราเลย  ไม่มีคำว่ารัก คิดถึงจากปากเขาเลย  พูดอะไรไปถ้าไม่ถูกใจก็ตะคอก พูดไม่เพราะเหมือนเดิม ถามว่ามีคนใหม่หรือเปล่าอันนี้ก็กลัวเหมือนกัน แต่ถามไปว่ามีคนอื่นกรอเขาตอบว่าไม่มี แต่ก็เคยจับแชทคุยกับผู้หญิงอื่นได้แต่เขาบอกไม่มีอะไร. เขาไม่ยอมรับ  มันมีโอกาสจะกลับมาเหมือนเดิมไหมค่ะมันมีโอกาสที่จะกลับมารักไหมค่ะ ตอนนี้เราเหนื่อยท้อ กังวลไม่อยากคิดมาก รึหมดใจคือหมดเลยไม่มีโอกาสกลับมารักอีกแล้ว.ความห่างไกลทำให้ใจคนเปลี่ยนจริงๆ