ลูกชายวัน 4 ชวบ อยู่อนุบาล1ค่ะ ก่อนหน้านี้เคยเรียนเตรียมอนุบาลมาแล้ว น้องเป็นเด็กติดบ้านติดแม่มากๆค่ะ
ตอนไปเรียนเตรียมอนุบาลก็ร้องไห้ทุกวันตอนไปส่ง แต่พอแม่กลับก็หยุดร้อง ส่งเรียนพิเศษต่อถึง6โมงก็ชอบ แม่บอกจะไปรับเร็วก็ไม่ยอม
เมื่อจบเตรียมอนุบาลก็ย้ายโรงเรียนค่ะ เนื่องจากที่โรงเรียนนั้นไม่มีเปิดชั้นอนุบาล เราเลยย้ายลูกไปเรียนโรงเรียนดังของจังหวัด
โรงเรียนนี้เก่งเรื่องวิชาการมากๆ ติดอันดับท็อปของประเทศ เรากับแฟนเลยคิดว่าให้ลูกเรียนที่นี่เพราะเราไม่สามารถสอนการบ้านลูกได้ เพราะสอนแล้วจะหงุดหงิดมาก เลยคิดว่าให้อยู่โรงเรียนที่เน้นวิชาการ เดี๋ยวเราเน้นสันนาทาการเอง เพื่อนที่รู้จักก็แนะนำโรงเรียนนี้ สรุปเราก็เลยให้ลูกไปสอบ สรุปก็เข้าได้ แต่พอเข้าไปแล้วเรารู้สึกไม่ชอบใจเท่าไร เนื่องจาก จำนวนเด็กต่อห้องเยอะเด็ก1ห้องประมาณ 40-49 คน ต่อครูประจำชั้น1คน ครูก็มีอายุมาก ประมาณวัยเกษียณได้เลยค่ะ เราเลยรู้สึกว่าครูจะดูแลทั่วถึงเหรอ

ตั้งแต่เปิดเทอมมาลูกเราก็ร้องไห้ตอนไปส่งทุกวันค่ะ แต่เราไม่คิดอะไรมากเพราะเป็นปกติของลูกเราอยู่แล้ว  เวลาไปรับกลับพอชวนคุยแกก็บอกว่าสนุก ดูไม่มีอะไรผิดปกติเลยนะคะ อาจจะมีบอกว่าเพื่อนแกล้งบ้าง ครูดุเพื่อนบ้าง แต่ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แต่ต้องมีสักวันใน1อาทิตย์ที่ลูกเราตื่นมาแล้วร้องไห้หนักมากบอกว่าไม่อยากไปโรงเรียนขอ1วัน เราก็ให้นะคะ แต่กว่าจะให้นี่คือต้องดูว่าลูกแย่จิงๆ แต่ก็ไม่ได้ให้ทุกครั้ง ถ้าครั้งไหนให้ก็จะตกลงวันพรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียน ให้หยุดแค่1วัน น้องเป็นแบบนี้ประมาณ 2-3ครั้งค่ะ

แต่เหตุเกิดเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เมื่อวันพฤหัสพอใกล้ถึงโรงเรียน อยู่ดีๆน้องก็ปีนขึ้นมาบนตัวเราแล้วบอกว่าไม่ไปๆๆๆ อยากอยู่กับแม่ร้องไห้หนักมากๆๆๆ
วันนั้นต่อสู้กันนานสรุปคือก็ไม่ได้ไปโรงเรียนเพราะพ่อแฟนเราเข้าโรงบาลเลยรีบไปดู แต่วันศุกร์ก็ไปโรงเรียนตามปกติค่ะ 
พอวันจันทร์ที่ผ่านมา เราไปส่งลูกคนเดียว ลูกร้องไห้หนักมากๆๆๆๆ ปีนหนีเราไม่ยอมให้อุ้มลง บอกว่าไม่สนุก ไม่อยากอยู่โรงเรียนนี้ อยากอยู่กับแม่
คือมีข้ออ้างมากมาย แต่เราไม่ยอมค่ะยังไงก็ต้องลงจะมาทำแบบนี้ทุกครั้งไม่ได้เคยตัว เราเลยเข้าไปจับเพื่อจะอุ้มลง เท่านั้นแหละค่ะ ลูกเรากอดเบาะ
ร้องไห้ตัวสั่นแล้วบอกว่าไม่เอา กลัว กลัว เราเลยร้องไห้ตกใจแล้วก็คุยกับเค้าว่ากลัวอะไร เค้าบอกว่ากลัวครูค่ะ สุดท้ายเราต้องหลอกล่อให้ลงจากรถ
พอเค้าลงแล้วรู้ว่าแม่จะไปส่งทีนี้ดิ้นพร่านเลยค่ะ แต่เราก็ตัดใจเดินไปส่งกับครู เห็นตอนที่ครูจับไปแล้วเราสะเทือนใจมากๆๆๆ กลับมาร้องไห้ เครียดมาก

พอวันอังคารเรากับแฟนไปส่ง ตอนแรกเหมือนจะไม่มีปัญหา แต่พอถึงหน้าโรงเรียน  เค้ารีบปีนหลบค่ะ แต่เราล็อคทันแล้วรีบลงจากรถไปส่ง
แต่เค้าไม่ยอมไปเข้าแถว จะวิ่งหนีออกจากห้องเรียนอย่างเดียว แต่สุดท้ายครูก็มาจับไปค่ะ แต่ตลอดเวลาเค้าจะบอกว่าเค้ากลัวครู อยากอยู่กับแม่
คือเราก็ถามครูคนอื่นนะคะ เค้าบอกว่าครูประจำชั้นน้องก็ไม่ดุนะ น้องอยู่ในห้องก็ปกติ เมื่อวันจันทร์ที่เราไปรับ เราเลยถามครูว่าน้องเป็นยังไงบ้าง
ครูก็บอกว่าพอแม่กลับก็ปกติ น้องบอกว่าอยากอยู่กับแม่คิดถึงแม่ เราเลยไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีค่ะ

แล้ววันนี้เพื่อนเราที่ลูกอยู่ห้องเดียวกัน เค้าไปส่งลูกเค้าช้า เค้าเลยได้เห็นว่าตอนในห้องทำกิจกรรม ลูกเรานั่งซึมอยู่คนเดียวไม่ได้เข้าไปเล่นหรือทำกิจกรรมร่วมกับคนอื่น เพื่อนเราเห็นยังสะเทือนใจเลยโทรมาบอก ทีนี้เรายิ่งกลุ้มใจเข้าไปใหญ่

ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ ไม่รู้ว่าที่ลูกเป็นแบบนี้เพราะลูกติดเรามากๆๆๆๆๆหรือเปล่า แต่ลูกเราก็เพิ่งมาเป็นหนักๆสามวันมานี้
พอตอนไปรับกลับก็ไม่มีทีท่าอะไร เราควรย้ายโรงเรียนลูกไหมคะ หรืออาจจะเพราะลูกเราไม่เหมาะกับการเรียนเน้นวิชาการ ควรจะรอจนอนุบาล3ค่อยย้าย
หรือรอดูทีท่าก่อนว่าเป็นยังไงจนจบเทอม แต่ถ้าลูกเป็นอย่างนี้ทุกวันเรากลัวลูกจะเกลียดการไปโรงเรียน

ขอคำแนะนำจากแม่ๆหรือผู้มีประสบการณ์ด้วยนะคะ ตอนนี้กลุ้มใจจริงๆค่ะ
ขอบคุณค่ะ