คือเราอยู่ในครอบครัวที่แยกทางกันแม่ต้องทำงานคนเดียวหาเลี้ยงเราตอนนี้เราเรียนอยู่ปี1คือก่อนหน้านี้ก็ทะเลาะกับแม่เป็นประจำเค้าเป็นคนอารมณ์ร้อนทำอะไรขัดหูขัดตาหน่อยก็บ่นก็ว่าแล้ว เคยทะเลาะกันแรงๆจนเค้าจะตัดแม่ตัดลูกกับเราเราก็รส.ว่าที่เราทำอะมันผิดขนาดนั้นเลยหรอทำไมแม่ต้องโกรธขนาดนี้เราก็พยายามขอโทษแล้วเค้าก็เฉยๆกว่าเค้าจะคุยด้วยก็อาทิตย์นึงอะ เรารส.ว่าเราทำอะไรก็ผิดไปหมดแล้วเค้าก็พูดประจำเลยว่า "ที่ทำงานหาเงินมาเนี่ยเพื่อให้เราสบายไม่งั้นคงไม่ต้องทำงานจนไม่มีวันหยุดขนาดนี้หรอก" แต่ก็เข้าใจนะคะว่าเค้าอาจจะเหนื่อยเค้าเลยพูดออกมา คำพูดนี้แหละที่เราคิดว่าเราเป็นภาระของแม่เราคิดอยู่ตลอดเวลาว่าถ้าเค้าไม่มีเราเค้าจะสบายกว่านี้มั้ยเค้าคงไม่ต้องมานั่งเหนื่อยกับเรา คิดว่าตัวเองเป็นภาระตลอดเวลา เคยคิดวาถ้าเราตายหรือหายไปอะไรๆคงจะดีกว่านี้

ปล.อยากระบายให้ใครสักคนฟัง 
*อยากแนะนำอะไรก็เม้นไว้นะคะ*