เริ่มเป็นหนี้ครั้งแรกก็เพราะกู้เงินให้พี่ข้างบ้านที่สนิทกัน จำนวน สี่หมื่นบาท พี่เค้าให้เราช่วยหาคนที่ปล่อยเงินกู้ให้ เรารู้จักอยู่หลายคน แต่ละคนปล่อยดอก 7 บาทมั่ง 8 บาทมั่ง เราถามพี่เค้าว่าหาดอกร้อยละ 7 บาทคนนึง 8 บาทคนนึง (กู้คนละ 20,000) เราถามพี่เค้าว่าไหวมั้ย หาได้แต่ดอกแบบนี้ ต่ำกว่านี้ไม่มีแล้ว ณ ตอนนั้น พี่เค้าก็ตกลง เราก็เลยไปเอามาให้ ที่เรายอมกู้ให้เค้านั้นก็เพราะว่าเราเคยเดือดร้อนเรื่องเงินพี่คนนี้แกก็เคยช่วยเรา กเบัตรเครดิตของเค้ามาให้เรา แล้วเราก็ผ่อนบัตรเครดิตให้เค้าจนหมด พอตอนนี้เค้าเดือดร้อนแล้วเค้าก็หมุนเงินไม่ทัน เราเลยต้องช่วยเค้าเพื่อตอบแทนที่เค้าเคยช่วยเหลือเรา แรกๆพี่เค้าก็จ่ายดอกดีสม่ำเสมอเราก็เลยสบายใจ เค้าจ่ายดอกมาได้ 8 งวดแล้ว พองวดที่ 9 เค้าเริ่มจ่ายช้า เลยกำหนดไปเป็นอาทิตย์ เจ้าหนี้เค้าก็ทวงเราเพราะเราทำสัญญาเป็นชื่อเรากู้ พี่เค้าก็เป็นอย่างนี้มาได้สามเดือน เราต้องจ่ายค่าดอกแทนเค้า อยู่สามครั้ง แต่เค้าก็จ่ายคืนเรานะ พองวดที่ 13 เค้าไม่จ่ายดอกเลยเค้าอ้างว่าหาไม่ทัน ยืมใครก็ไม่มีใครให้เลย ให้เราออกไปก่อนนะเดี๋ยวจะหามาคืนให้ เราก็บอกเค้าว่าพี่ต้องหามาคืนนะเพราะว่าหนูก็ไม่ค่อยมี ภาระก็เยอะ เราผ่อนรถยนต์ด้วย เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวด้วย สามีก็เลิกกัน พ่อแม่ก็ตายหมด เราอยู่กับลูกเราแค่สองคน เราเลยต้องแบ่งเงินให้พอดีในการใช้จ่ายแต่ละอย่าง แต่เพิ่มค่าใช้จ่ายขึ้นมาคือค่าดอกที่ต้องออกแทนพี่คนนี้เค้า สรุปงวดนั้นเราก็ไม่ได้เงินค่าดอกที่ออกแทนเค้าไป พอมางวดใหม่ก็เป็นอีก เราก็ร้อนใจ ทวงเค้า เค้าก็บอกเค้ากำลังแย่ช่วงนี้ เดี๋ยวเค้ากำลังทำเรื่องกู้เงิน ธกส. อยู่เงินออกจะคืนทั้งต้นทั้งดอก เราที่ใจแป้วเลย แล้วก็เป็นแบบนี้มาได้หลายครั้ง แล้วเหมือนกรรมเราคงมีมาก แต่ก่อนหน้านี้เราสมัครบัตรเครดิตเองได้มาสองใบ เราหมุนเงินมาจ่ายดอกแทนเค้า แล้วต้องจ่ายบัตรเครดิต เอามาจ่ายค่ารถ หมุนไปเรื่อยกดบัตรนั้นจ่ายบัตรนี้ กดบัตรนี้จ่ายหนี้คนนั้น จนสุดท้ายหมุนไม่ทัน เลยต้องไปขอกู้นอกระบบมาเพิ่ม จากสี่หมื่น เพิ่มเป็น 60,000 กู้เรื่อยๆ พี่คนนั้นเค้าไม่จ่ายเลยทวงเค้าๆก็เริ่มมีอารมณ์ใส่เรา บอกเราว่าไม่โกงแน่ ยังงัยก็คืนแน่นอน รอเงินกู้ออกก่อนสิ คือเราก็บอกว่าพี่กู้มาตั้งกี่เดือนแล้วเงินไมได้สักที ถามทีรัยก็บอกยังไม่ออก จนปัจจุบัน เราสร้างหนี้ที่เป็นหนี้เราเองเกือบสองแสน แถมจ่ายดอกเป็นหมื่นต่อเดือน ค่างวดรถก็เริ่มค้างจากงวดเป็นสองงวดเป็นสามงวดเพราะเอาเงินค่สรถมาหมุนจ่ายดอกก่อน พอเค้าจะยึดรถ เราก็วิ่งหาเงินอีกหนี้เลยเพิ่มแบบไม่น่าเชื่อตอนนี้ก็ราวๆ 300,000 ได้ ส่วนพี่คนนั้นเค้าก็ลาออกจากงานไปหางานทำที่ กทม. แทน ประมาณว่าหนีหนี้ ความซวยเลยมาตกที่เราเต็มๆ จากเงินแค่ 40,000 ทำให้เราเป็นหนี้นอกระบบได้เกือบ สามแสน เจ้าหนี้หลายคนมากคนละสองหมื่น สามหมื่น เฉพาะเจ้าหนี้ในที่ทำงานเราก็เจ็ดแปดคนแล้ว นอกที่ทำงานอีก เวลาเค้าทวงมักจะทวงใกล้ๆกัน วิ่งหาเงินคนนั้นทีคนนี้ที คนละสองพัน สามพัน สี่พัน ห้าพัน เพื่อจะมาจ่ายดอก จนบางคืนเรานอนร้องไห้เพราะไม่อยากไปทำงานเลยไปก็เจอเจ้าหนี้ทวงทุกวัน สงสารลูก เมื่อก่อนเรากับลูกกินอิ่มนอนหลับสบาย แต่ปี 62 นี้เรากับลูกแทบจะอดมื้อกินมื้อเลยทีเดียว บางวันมีเงินติดตัว 70 บาท ให้ลูกไปโรงเรียน 60 เรา 10 บาท เราต้องห่อข้าวไปกิน รถก็ไม่ใช้แล้วขึ้นรถเมย์ไปทำงานมั่ง อาศัยคนอื่นไปมั่ง เป็นแบบนี้มาตั่งแต่ต้นปี 62 จนตอนนี้จะหมดปีแล้ว ยังไม่มีอะไรดีขึ้นเลย ทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ ทั่งต้องคิดคำโกหกเจ้าหนี้ทุกครั้งที่เค้าทวง โกหกเอาตัวรอดไปวันๆ เจ้าหนี้รู้ทันมั่ง ไม่ทันมั่ง คนไหนรู้ทันก็ด่าประจาน ฟ้องเจ้านายมั่ง สารพัด จนเราไม่อยากไปทำงานเลย อ้อลืมบอก เราเงินเดือน 22,000 แต่ไม่เคยเหลือเงินเกิน 1,000 ตั้งแต่วันเงินเดือนออก คิดดูนะเงินแค่พันเดียว เรากับลูกจะอยู่อย่างงัย ทางโรงเรียนลูกก็ขยันมีกิจกรรมที่ผู้ปกครองต้องเสียเงินตลอด เราก็ต้องกู้เงินดอกมาจ่ายดอกเป็นแบบนี้เรื่อยจนไม่มีใครให้กู้แล้วเพราะเราผิดนัดมั่ง โกหกมั่ง เราเหนื่อยเราท้อ เราอยากหนีไปอยู่ไกลๆ แต่หนีไม่ได้เพราะเรารับราชการ หนีก็โดนจับติดคุกแน่ เลยต้องฝืนทนมาเกือบปี เกือบปีที่เราเหมือนคนจมน้ำแล้วไม่มีทางขึ้นเลย ได้แต่หวังว่า ปีหน้าคงมีอะไรๆดีๆเข้ามาให้เราดีใจมั่ง หนี้สินเบาบางมั่ง เราเคยหยุดจ่ายหนี้นอกระบบนะ แถมขอเจ้าหนี้หยุดดอกแล้วเราขอส่งแค่ต้นก็เคยมาแล้ว แต่เชื่อมั้ยคะว่าไม่มีเจ้าหนี้คนไหนยอมเลย เราเลยหน้าด้านหยุดเอง พอเค้าไม่เงินจากเรา เค้าก็ขู้ฟ้องนายจะเอาเรื่องเราให้จมดินกันเลยทีเดียว เราก็ได้แต่ยอมแล้วบอกเค้าว่าจะบอกนายก็บอกเถอะเราไม่ไหวแล้วจริงๆ บางคนก็ด่าประจานในที่ทำงาน บางคนก็ด่าออกเฟส เจ็บจนไม่รู้จะเจ็บอย่างไรแล้ว ใครจะว่าเราเห็นแก่ตัวก็ได้นะคะ

          สุดท้านนี้ขอขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ ที่ตั้งกระทู้นี่เพราะอยากระบายความอัดอั้นตันใจมาตลอดเกือบปีค่ะ