ก่อนอื่นผมขอเกริ่นเรื่องราวคร่าวๆก่อนว่า ผมกับแฟนเรามีลูกสาว 1 คน ซึ่งเมื่อปีก่อนเรามีความคิดอยากจะสร้างครอบครัวของเราเอง จึงอยากจะไปซื้อบ้านเอง ก่อนหน้านี้เราอยู่บ้านแฟนที่มีพ่อกับแม่แฟนอยู่ด้วย เราได้ปรึกษากันว่าเราจะซื้อบ้าน เราได้ไปดูบ้านทาวน์โฮมไม่ไกลจากตัวเมือง ราคา ตจว.ก็ ล้านกลางๆ เราก็โอเค ยื่นเรื่องไปจนได้บ้านมา เราย้ายเข้าเมื่อ ก.ย.ปีที่แล้ว(61) ตอนมาอยู่ข้างบ้านเราทั้ง 2 ฝั่งยังไม่มีคนมาซื้อ เราก็อยู่มาอยู่จนจะครบปี ฝั่งตรงข้าม, เยื้องๆ, ถัดไปอีก2 หลัง มีคนมาอยู่ละ สักพักใหญ่ๆก็มีข้างบ้านฝั่งซ้ายเข้ามาอยู่ เราก็โอเค ดีเลย อยากผูกมิตรด้วยเพราะบ้านเยื้องๆมีลูก 3 คนตั้งแต่เขาย้ายมาเขาก็มาถาม มาคุยเรื่องบ้าน เรื่องติดตั้งแอร์บ้าง คือผมเป็นคนที่ค่อนข้างคุยกับคนง่าย ลืมบอกครับ ผมทำงานด้านบริการ วันแรกที่เขาย้ายเข้ามาก็จัดงานขึ้นบ้านใหม่ ลืมบอกไปว่าครอบครัวข้างบ้านเขาอยู่ครอบครัวใหญ่ (พ่อแก่,แม่แก่,ลูกสาว,ลูกชาย,หลานชายอีก2) ผมก็ได้คุยกับลูกชายเขาซึ่งอายุไล่เรี่ยกัน ก็รู้ว่าเขาไม่ได้อยู่ประจำ แต่ปัญหาเริ่มเกิดมาเรื่อยๆคือ มีเด็กชายอายุราวๆ 3-5 ขวบ ชอบกรี๊ด วิ่งขึ้นลงบันได ถ้ากลางวันผมกับแฟนก็โอเคครับ แต่ดึกๆนี่สิครับ(ราวๆ 4-5 ทุ่ม) เอาจนสะดุ้งตื่นกลางดึก ก็..ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวเขาคงรู้และห้ามลูกหลานเขา ก็ปล่อยเป็นแบบนี้ติดกัน 3-4 วัน ก็เริ่มไม่ไหวครับ ไปทำงานแบบหมีแพนด้าทั้งคู่ ลูกสาวผมต้องสะดุ้งตื่นกลางดึก( ลืมบอกครับ ลูกสาวอายุ 9 ขวบ แยกห้องนอนแล้ว)ลูกก็มาบ่นว่าเขาอ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง เลยตัดสินใจคุย แต่การคุยของผมคือการไปคุยหยอกเด็ก "ใครน้อ..วิ่งทั้งคืนเลย ไม่ง่วงเหรอลูก"  ซึ่งตาเขาก็อยู่ด้วย ตาเลยพูดแกล้งเด็กต่อ "เห็นไหม..นอนดึกเดี๋ยวตุ๊กแกมากินตับ" ผมเลยบอกเด็กไปว่า "ขอนอนหน่อยนะ น้าต้องทำงาน" ซึ่งตาเขาก็ถือว่ารับรู้แล้ว เสียงหายไปและเด็กก็หายไป(คาดว่าน่าจะมีบ้านอยู่แถวๆนี้ แต่มาซื้อบ้าน) ก็โอเค..สงสัยเจาเอาลูกหลานเขาไม่อยู่จริงๆ เลยส่งไปอยู่บ้านเดิม แต่เมื่อ 2-3 วันนี้มา ก็เห็นเด็กกลับมาเล่นที่สนามเด็กเล่น ก็ยังคุยกับแฟนว่าเขาคงสั่งสอนลูกเขาได้แล้วเลยเอากลับมาอยู่ แต่รอบนี้มาหนักกว่าเดิมครับ โดยเฉพาะเมื่อวาน วิ่งขึ้น-ลงบันได กรี๊ดสนั่นบ้าน กระโดดเตียง ทุบกำแพง(แต่..ผมค่อนข้างโอเคกับเสียงเปิด-ปิดประตูครับ เพราะเข้าใจทาวน์โฮมดีว่าเสียงมันทะลุหากัน ซึ่งผมซื้อที่กันกระแทกประตูติดทุกบานในบ้าน ซื้อที่รองขาโต๊ะมาตัดติดประตูทุกบาน เวลาปิดประตูเสียงจะเบามาก ไม่กระแทก แต่เขาเปิด-ปิดเสียงดัง ผมไม่ว่าครับ) แต่นี่เสียงวิ่ง เสียงกระโดดเล่นกัน ผมเลยมาดูเวลา 3 ทุ่ม ผมก็ยังไม่นอนก็เลยปล่อยๆไป ลุล่วงมาจนถึงเวลาเที่ยงคืนผมจะนอน ก็ยังเล่นกันอยู่ ลูกสาวตื่นนอนมาเปิดประตูห้องผมแล้วบอกว่านอนไม่ได้ พรุ่งนี้มีสอบแต่เช้า ผมก็เป็นคนขี้เกรงใจคนมากๆ ไม่รู้จะทำยังไง กลัวมีเรื่องบาดหมางกัน แต่ความโมโหตอนนั้นมันเกินขีดแล้ว เลยตัดสินใจปั่นจักรยานไปที่ป้อมยาม ว่าจะให้ยามเป็นตัวแทนหน่อย อ้าวว..กำ ป้อมยามปิด !! ผมหมดที่พึ่งในเวลาจะตี1 ปั่นจักรยานกลับมายืนหน้าบ้านว่าจะเอายังไงต่อดี เสียงหน้าบ้านก็เงียบดี ไฟเปิด ทั้งๆที่บ้านอื่นๆปิดไฟนอนกันแบบสงบ แต่ผมเข้าห้องนอนเมื่อไหร่ใจมันสั่นจนมือสั่น ทั้งรำคาญ ทั้งกลัวถ้ามีเรื่องกันจริงๆ ตัดสินใจเอาที่อุดหูมาปิด ก็ไม่มิด แต่อนิจจา ผมปิดไฟจะเดินไปขึ้นที่นอน ดันมองไม่เห็น เดินเตะขวดน้ำที่หมดแล้วในห้องเสียงดัง ข้างบ้านเสียงเงียบ แต่..ตอนนี้ที่ผมพิมพ์อยู่เวลา 4 ทุ่ม ยังมีเสียงเหมือนเดิม ผมอดทนสุดๆแล้วครับ มีทางออกทางไหนที่ไม่มีเรื่องบาดหมางกันไหมครับ เหมือนเขาไม่บอกลูกหลาน ปล่อยให้เล่นตลอด 2 คืนแล้วที่ผมนอนตี2 ตื่น 6โมงกัน ทุกวันนี้จากเคยทักตากับยายข้างบ้านว่ากินข้าวยังครับ? ได้อะไรกิน? ไปไหนกันมา? หน้าก็ไม่อยากมองแล้ว ผมเครียด แต่เวลาเจอหน้าผมก็ยิ้มให้ปกติ ไม่อยากแสดงอาการ และตั้งแต่มีเรื่องนี้มา มีวิธีไหนที่อ่อนนุ่ม หรือ วิธีอื่นๆก็ได้ จะลองพิจารณาแนวทางดูครับ ขอบคุณสำหรับคำตอบทุกคนนะครับ
ปล.กฏของหมู่บ้านห้ามส่งเสียงดังหลัง 4 ทุ่ม
ปล2.ลูกสาวผมจะซ้อมไวโอลินเพื่อจะไปแข่งตอน4โมงเย็นบางวัน ปิดกระจก ปิดประตูทุกครั้งและซ้อม 2 เพลงไม่เกิน 30 นาที ถ้าเขาเอาข้อนี้มาอ้าง ผมก็ให้ลูกซ้อมเบาๆ และช่วงเย็นเท่านั้น

ขอบคุณทุกความเห็นครับ