เราเป็นคนมีเพื่อนน้อย การตัดสินใจเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวครั้งนี้เด็ดขาดพอสมควร แต่ก็ยังยากจะทำใจจริงๆคะ ส่วนทางนั้นสบายใจกับคนใหม่ ไม่สนใจ รึถามหาลูกเลยซักนิดเดียว เค้ามีความสุขบนความทุข์ของคนอื่นได้ยังไงคะ ทั้งผู้หญิงก็รู้ว่ามีลูกเมีย ตัวผู้เองก็นะ ไม่รู้จักพอ

ใครเชื่อเรื่องเวรกรรมบ้างคะ ผลกรรมจะตามทันพวกเค้ามั้ยที่ทำเรื่องแบบนี้ นี่ยังไม่ถึงเดือน (หรืออาจจะนานกว่านั้น เพราะอาจจะแอบกินกันมาก่อนที่เราจะรู้) ก็ไปอยู่บ้าน ผญ งานการที่เคยช่วยทางบ้านก็ไม่ทำ บ้านพ่อแม่ตัวเองก็ไม่เข้าเลย

ส่วนลูกก็ยังมีพูดถึงบ้าง แต่เลิกถามไปและว่าเมื่อไหร่จะมาหา เพราะทุกวันนี้เรายังติดต่อกับญาติทางอดีตสามีอยู่เป็นปกติ เค้ารักเราเหมือนลูกหลานแท้ๆ เห็นใจ สงสารเรากับลูก ทางพ่อกับน้องชายเค้าประกาศตัดขาดจากอดีตสามีเราไปเลย เพราะเกลียดในการกระทำ แต่ก็ยังรักหลานกับเราเหมือนเดิม เพราะอยู่กันมานานมาก

เราอยากเริ่มชีวิตใหม่ที่สดใส และอยากให้เวรกรรมตามติด ชายหญิง ให้ไว  มันไม่ยุติธรรมเลยกับการที่เราทุกข์ แล้วเค้ามีความสุขไม่เอาใคร ไม่สนใจโลก แม้แต่คนในครอบครัวแบบนี้