เหมือนเราเป็นหมาหวงก้างเลยเนอะ แต่ใช่ว่าเราจะไม่มีเหตุผลที่เป็นเเบบนี้นะ คือเธอเป็นเเฟนคนเเรกที่จริงจังด้วย(จากบอท) เราผ่านมรสุมด้วยกันมาเยอะมาก เธออยู่คนละจ.กับเรา ไกลมาก เรานัดเจอกันตอนครอบครัวพาเราไปเที่ยวจ.ของเธอครั้งนึง เราเคยหนีออกจากบ้านไปหาเธอ จนที่บ้านอนุญาตให้เราไปหาเธอด้วยตัวคนเดียวได้ เรากับเธอเคยรถล้มด้วยกัน หลงทาง ไปเที่ยว เธอมาบ้านเรา เราไปบ้านเธอ เรารักแม่ของเธอมากเหมือนเป็นแม่คนที่2เลย แม่เธอมีบุญคุณกับครอบครัวทางเรามาก เป็นเเบบนี้ตลอดมา จนกระทั่งรู้จักกันมาเป็นเวลา2-3ปี เราก็รู้สึกว่าเราเริ่มเฉยๆกับเธอ เราเริ่มตีตัวออกห่าง เราไม่รู้สึกอะไรกับเธอเเล้วจริงๆ แต่ความผูกพันธ์ยังมีอยู่ แต่เรายังเป็นห่วงเธอมากจนไม่อยากให้เธอมาเป็นคนรักของเรา เราอยากให้เธอเป็นเหมือนครอบครัว เพราะเธอเเละครอบครัวเธอผูกพันกับเรามากจนเหมือนเป็นครอบครัวอีกครอบครัวหนึ่งเลย  

เราเป็นเเบบนี้เราควรกลับไปคบกับเธอ หรือ เราควรจะต้องทำยังไงดี?