เรื่องมันเริ่มจากเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึง แล้วเราก็ได้คุยกับเขาจริงๆ  จากโพสต์ไลค์ทักนั่นแหละ คุยกันจนได้คบจริงๆอ่ะ มันเหมือนฝันเลยเนอะ แต่ฝันแบบนี้เราไม่อยากมี เราคบกันครั้งแรก เราไม่คิดจะกลับไปหาคนเก่า02/11/61แต่แฟนเก่าเรากลับมาง้อ เราไม่ได้กลับไปหาคนเก่าเรา เราก็ยืนยันว่าจะอยู่กับเขา เราก็คบกันมาเรื่อยๆ แล้วจู่ๆ เขาก็หายไป ออนแต่ไม่ตอบ อ่านแต่ไม่ตอบ เรารัวแชทหาทั้งวัน แล้วเย็นวันที่ 17/11/61 เขาลงสตอรี่เป็นผู้หญิงคนนึง เราแชทไปหาด้วยความโกรธ ความเสียใจ เจ็บปวดสุดๆ จุก ที่เขาหายไป เขาไปอยู่กับคนอื่น เขาทิ้งเรา โดยให้เหตุผลว่า กลัวเราจะกลับไปหาคนเก่า กลัวคนเก่าเราไม่จบกับเรา เขากลัวเราทิ้งเขา เขาเลยเลือกที่จะทิ้งเราก่อน  หลังจากคืนนั้นเราก็บล็อกทุกๆอย่าง ตั้งใจจะลืมมัน ไม่อยากรู้จักกันอีก ก็ผ่านไปหลายอาทิตย์ที่เราทรมาน ใช้ชีวิตให้สนุก กิน เที่ยว เมา เช้าไปเรียน เราเจอเขาที่วิลัยแทบทุกวัน แรกๆก็คอยหลบหน้า กลัวจะร้องไห้ แต่ก็ทำใจได้เร็วหน่อย เพราะยังไม่มีอะไรผูกพันธ์กัน ผ่านไปไม่กี่วันเราก็มีคนคุยใหม่ เราเลิกสนใจเขา หลังจากทำใจได้ไม่นาน 28/12/61 เขากลับมา (ลืมบอกว่าเราปลดบล็อกเขาไปตั้งแต่ 2 อาทิตย์แรกแล้วมั้ง 555) เพื่อนๆก็เตือนว่าอย่ากลับไป อย่าให้มันเข้ามาทำลายชีวิตอีก เราก็ตั้งใจจะไม่กลับไป  แต่ความหวั่นไหวในใจ ความรู้สึกเดิมๆมันกลับมา ทำให้เราพังความตั้งใจ เมินคำเตือนจากเพื่อน แล้วเราก็คบกันอีกครั้ง  29/12/61 เขาสัญญาว่าจะไม่ทิ้งไปไหนอีก เขาอธิบายว่าทำไมถึงทิ้งเราวันนั้น ถึงมันจะฟังไม่ขึ้นก็เถอะ ความรักทำให้คนตาบอดอ่ะเนอะ แรกๆเขาก็ตั้งสังเขปเป็นชื่อเรา ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ พอทะเลาะกันเขาก็ลบแล้วไม่ตั้งอีกเลย ไม่เคยโพสต์หา ไม่เคยมีสตอรี่ถึงเรา ถ้าเราไม่ขอ ถ้าเราไม่พูด แต่กับคนนั้นเขาลงสตอรี่ เขาโพสต์หา เขามีสังเขปตลอด ไม่รู้ว่าเราไม่สวยพอให้เขาอวดหรือเราทำให้เขาอายเพื่อน เราทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้บ่อยๆ เลิกกันบ่อย เขาไม่ค่อยสนใจเรา แชทก็ไม่เคยตอบทันที บางทีหายไปเป็นวันถึงมาตอบ ไม่เคยอยากเจอเราเลย มีเวลาให้เราน้อยมาก ส่วนมากจะอยู่กับเพื่อน ต่างจากเรา มีเวลาเท่าไหร่ก็ทุ่มให้เขาจนหมด ทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน ทุกครั้งที่เลิกกัน เราไม่เคยคิดจะเลิกเล่นๆเลยสักครั้ง เราอยากเลิกจริงๆทุกครั้ง แต่ทำไม่ได้สักครั้ง แม้ทุกครั้งที่เลิกกัน จะมีคนเข้ามาคุยก็เถอะ มันหยุดคิดถึงเขาไม่ได้ เขาไม่เคยทำอะไรให้หัวใจเราพองเลย  เราหายไปบ้างก็ไม่หา แล้วยังว่าเราเปลี่ยนไป  ทุกครั้งที่เรารอแชทจากเขามันทรมานแค่ไหน กว่าจะได้คำตอบแต่ละคำ ไม่เคยสนใจเวลาเราเล่าอะไรให้ฟัง มีปัญหาอะไรคือเราเล่าปัญหาให้เขาฟังไม่ได้เลย เขาเห็นเป็นเรื่องตลกไปหมด  เป็นไข้ ไม่สบายเราดูแล เช็ดตัว ซื้อข้าว ซื้อน้ำให้ ตอนเราเป็นเขาทิ้งเราไปหาเพื่อน กลับมายังใช้ให้ไปซื้อข้าวให้เขากิน เราต้องไปหาหมอเอง มันเหมือนเขาแค่มาถามว่าเป็นไงบ้าง กินยามั้ย ไปหาหมอมั้ย มันเหมือนเป็นแค่พิธีให้รู้ว่าเขาก็ห่วง แต่ไม่เคยแสดงออกว่ารักเลยสักครั้ง  แค่โพสต์หายังลบทิ้งเลย จะเอาอะไรไปสำคัญ เราไม่รู้ว่าเขาจะกลับมาคบกับเราทำไม ถ้ากลับมาแล้วไม่ใส่ใจเหมือนเดิม