เราทำถูกไหม .. ที่ตัดสินใจเดินออกมาจากบ้านสามี

จากเรื่องราวที่พบเจอมาตลอด 8 ปี ใครเคยดูละครช่องอมรินทร์ เรื่อง รองเท้านารี เราจะคล้ายๆ ตอนของหมอน้ำหนาวเลยค่ะ แต่ของหมอน้ำหนาวจะหนักกว่าเรามาก เราไม่โดนแม่สามีทำร้าย
ดูแล้ว มีหลายประโยคที่เราคุ้นหูเหมือนเคยได้ยินมา เช่น
" แม่น่ะเปลี่ยนไม่ได้ แต่เมียน่ะมันเปลี่ยนได้เว้ย " อันนี้แม่สามีเค้าตะโกนลอยๆ ขึ้นมา
" มึ..น่ะกลัวอิ.. จนหัว.. หดหมดแล้ว" ตอนนี้แม่สามีตะโกนด่าพ่อสามี ที่เห็นว่าเค้าดีกับเรา
" .. เป็นลูก ..มันคนนอก " คำนี้จะย้ำเสมอ
" สงสาร.. เนอะ บ้านตัวเองก็อยู่ไม่ได้ ต้องออกไปห้องเช่า " อันนี้แม่ของ แม่สามีพูดกระทบ คล้ายว่า แม่สามีอยู่บ้านไม่ได้ต้องออกไปที่อื่น ทั้งที่เค้าก็อยู่ทุกวันนะคะ
แต่ทุกวันนี้เรายังเคารพท่านเป็นผู้ใหญ่คนหนึ่งนะคะ แต่ไม่ได้รัก ไม่ห่วงแล้ว

ที่เราตัดสินใจคือ ออกมาซื้อบ้านเองอยู่เองกับลูกค่ะ ซึ่งสามีไม่เห็นด้วย ยังไงเค้าก็อยู่ที่บ้านเค้า ซึ่งมีเรื่องจุกจิกกันเกือบทุกวัน
และสามีเองก็ดูเหมือนยังไม่โต ทั้งที่เค้าอายุมากกว่าเรา 4 ปี ตอนนี้เค้าอยู่บ้านเฉยๆ มาเกือบ 2 ปี แล้วค่ะ หลังจากทะเลาะกันเรื่องงานกับแม่สามี
แบ่งหน้าที่และเงินกันไม่ลงตัว เค้าไม่พอใจเราและสามี เศรษฐกิจตอนนี้ที่ไม่ดี บ้านเค้าก็หยุดลงทุนให้อีก
และเราก็เฟดตัวเองออกมา พอไม่มีแม่เริ่มต้นให้ สามีเราก็อยู่เฉยๆ

ส่วนระหว่างเรากับสามี เมื่อก่อนตอนเราลาออกจากงาน มาช่วยกงสี ถ้ามีอะไรไม่พอใจเราเค้าก็โมโหรุนแรง ใช้คำพูดดูถูกเราต่างๆนาๆ 
หนักสุดครั้งแรกผลักเราล้ม จนมือซ้น
อีกครั้งที่เป็นจุดเปลี่ยนของเราคือ ขณะเราป้อนข้าวลูกอยู่ เค้าต้องการเอกสารบางอย่างจะให้เราทำให้ และโกรธกันอยู่ เราตอบไม่ทำ เค้าถามว่าไม่ทำใช่ไหม เค้าปาเอกสารใส่หน้าเรา แล้วถีบเราตกเก้าอี้ต่อหน้าลูก นี่คือสิ่งที่เรารับไม่ได้เลย เราเจ็บตัวไม่เท่าไหร่แต่ทำพฤติกรรมแบบนี้ต่อหน้าลูกเรารับไม่ได้

จากวันนั้นเราก็ตั้งใจกลับไปทำงานทันที แต่กว่าอะไรๆจะลงตัวจนสามารถซื้อบ้านได้ ก็ปาไปปีครึ่ง เพราะต้องอาศัยอายุงานและกู้คนเดียว

ตัดสินใจซื้อบ้านหลังเล็กๆ ใกล้ที่ทำงาน คืออยู่กันคนละอำเภอค่ะ
เพราะทุกวันนี้เราขับรถ ไป 1 ชม. และกลับ 1 ชม. เพราะรถติดมากๆ อยากกลับไปดูแลลูกมากกว่านี้ค่ะ เหลือเวลาชีวิตแค่ 22 ชม.
ไม่อยากปล่อยเค้าไว้ในสภาพแวดล้อมที่บ้านสามี
เราก็ขอให้ทำหน้าที่พ่อ อยากมาหาลูกเมื่อไหร่ก็มา แต่เราจะไม่กลับไปยุ่งที่บ้านหลังนั้นอีก

ตอนนี้เราทำสำเร็จแล้ว และจะออกไป สามีก็มาทำตัวดีกับเราค่ะ

.. ถ้าวันนี้เราเดินออกจากบ้านสามี ขอออกมาอยู่บ้านเราเองเราทำถูกแล้วใช่ไหมคะ
เราอยากมีสิ่งแวดล้อมแบบอบอุ่นให้ลูก และอยากมีเวลาดูแลลูก สอนลูกมากขึ้น เราอยากให้เค้าจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่เข้มแข็งเหมือนเราค่ะ
เราตัดสินใจถูกไหมคะ .. 
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 16
อ่านทุกความเห็น อ่านทุกคำเลยค่ะ และขอบคุณสุดใจนะคะ
สามีบอกเรา ให้เรารู้สึกเหมือนว่าเราจะทิ้งเค้าไป พร่ำเพ้อในโซเชียล เหมือนเรามีคนอื่น จะบอกว่าชั่วโมงนี้เค้าไม่คิดเรื่องผู้ชายกันหรอกคุณ บอกเลยว่าแม่เข็ด
แต่เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากพร่ำเพ้อ เราบอกเสมอว่าทำหน้าที่พ่อให้ดีนะ มาหาลูกถ้าคิดถึง และไม่เคยพูดถึงใครไม่ดีให้ลูกฟัง
โตขึ้นเค้าจะรับรู้เองว่าใครเป็นยังไง แม่จะไม่ตัดสินใครให้ลูกฟัง ให้เค้ารู้สึกเองคิดเอง

เรารอสามี ชวนเค้ามาหลายปีแล้ว ให้ซื้อบ้าน หรือเช่าบ้านได้ไหม ดูแล้วเค้าคงไม่ทำ
เราเลยทำเองหมดเลยค่ะ หาบ้าน ดาวน์บ้าน ซื้อบ้าน ผ่อนบ้าน มันหนักค่ะ ไหนค่ากิน ค่าเทอม ค่าบ้าน เครื่องใช้ในบ้าน ค่าอะไรจิปาถะ

สู้ๆนะคะ แม่ๆ เราก็เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่เจอปัญหาคล้ายเราค่ะ
ความคิดเห็นที่ 4
อยากให้ผู้หญิงที่อดทนอะไรบ้าๆบอๆ มาอ่านดู   (แต่ก็เข้าใจ บางคนจิตใจไม่ได้เข้มแข็งเหมือนกันทุกคน)   ยืนได้ด้วยตัวเองน่าภูมิใจจะตาย
ความคิดเห็นที่ 1
ยินดีและเป็นกำลังใจให้ค่ะ...เราก็ทำแบบคุณแม่สามีและสามีไม่มีผลเท่ากับลูกตอนนี้
อยู่กันสามคนแม่ลูกเหนื่อยแต่มีความสุขดีจับมือไปด้วยกันนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่