สมัยก่อนเดอะตุ๊กแทบไม่ฟิต วิ่งได้ไม่ถึง 70 นาทีก็หมดแรงแล้ว ขี้เกียจซ้อม ขี้เกียจไล่บอล ยืนค้ำอยู่ด้านบนกลางสนามอย่างเดียวเวลาทีมตกเป็นฝ่ายรับ รอหาจังหวะสวนกลับกระชากผ่านกองหลังเข้าไปยิงประตูหรือหาจัง

พาบอลไปได้ หยุด แล้วจ่ายสั่นๆ จ่ายคืนหลัง โค้ชให้เล่นแบบนี้เหรอ  ลุ้นสุดๆ จังหวะนี้ กดดันสุดๆ

เช่น  ฝึกกองหน้าให้จังหวะคู่แข่งกองหลังเดินเข้าหา   เราวิ่งสวนพอดีจังหวะนั้น   พร้อมๆกับเพื่อนร่วมทีมจ่ายบอลพอดีในจังหวะนั้น เอาให้จังหวะเป๊ะๆเลย  ผมว่ามีประโยชน์แน่นอนเ

ดูจากการเล่นของทีมชาติไทย อาจมีปัญหาสภาพร่างกาย ปัญหาความฟิต ต้องบริหารเรี่ยวแรงให้อยู่รอดตลอด จึงเห็นเดินเล่นฟุตบอลมากกว่าวิ่ง ไม่ขยับเข้าหาบอล (รอบอล) เสียบอลไม่ไล่ ไม่เข้าประกบชิดติดตัว กองกลางหาย

ดูแล้วหงุดหงิด นักเตะทีมนี้เป็นไรไหม ได้บอลแล้วล็อคหมวน1รอบ ได้บอลล็อคแล้วบัง ตายๆๆๆ รู้ว่าเขาไล่บอลถึงตัว มัวเก่งโชว์เหนือสะงั้น รู้ว่าต้องชนะบุกๆไปข้างหน้าบ้างเถอะไล่ เอาไงก็เอาขอให้ชนะละกัน กุเชียร

อย่าที่กล่าวไว้ตั้งแต่ขั้นต้นครับ สำหรับผมจะขอพูดถึงเจ้ายิมคนเดียวเพราะนัดนี้ลงเต็มเกมส์ 90 นาทีครับ เป็นผู้เล่นที่โดนตำหนิตั้งแต่เรียกติดทีมมา 1.เคยมีคำถามว่าทำไมโค้ชต้องเลือกวรชิต 2.เคยมีคำถามว่าวรช

อยากรู้ไหมว่าทำไมคนขี้เกียจถึงยังสอบได้คะแนนดี วันนี้จะมาบอกความลับของคนขี้เกียจกัน 1. มีแรงผลักดัน แต่ไม่ใช่แรงกดดัน              สำหรับคนขี้เกียจแต่เกรดดี อย่างแรง