Domestic na kanojo มังงะตอนที่ 251 (สปอยเต็มเรื่อง)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนที่ 251 "Your Thoughts" (ความคิดของคุณ)
เริ่มเรื่องมาในตอนกลางคืน
นัตสึโอะ : รับรสขาติไม่ได้ ? หรือมันเกิดขึ้นเพราะความเครียด เลยส่งผลต่อจิตใจและร่างกายของเธอ
รุย : ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่า คุณรู้สึกแย่างไรเมื่อเขียนนิยายไม่ได้ ฉันกังวลมากขึ้นและมากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกับอนาคตชองฉันหายไปต่อหน้าต่อตา
ฉันรู้ว่าฉันต้องเข้มแข็งขึ้น และฉันคิดว่าฉันจะทำได้ดี แม้ว่ามันจะเจ็บปวดก็เถอะ บางที่ฉันควรหาอย่างอื่นทำเหมือนกัน
นัตสึโอะ : มันยังเร็วไปที่จะคิดเรื่องแบบนี้หรือป่าวนะ คุณต้องลองทำอย่างเต็มที่ก่อนที่คุณจะหันหลังให้มัน จากนั้นคุณก็หาอย่างอื่นทำได้ ตอนนี้เธอพักผ่อนบ้างแล้วดูแลตตัวเองดีๆล่ะ แล้วรุยก็ร้องไห้ ฉันคิดว่ามันเป็นการดีที่สุดที่จะไม่พยายามคิดถึงมัน แต่ถ้ามันยากเกินไป .... คุณสามารถพูดคุยกับฉันได้ทุกเรื่อง ถ้ารู้สึแย่ก็แค่พูดคุยกับใครสักคนสิ มันก็อาจทำให้ดีขึ้นมาก็ได้
รุย : ขอบคุณ ถ้ามีอะไรฉันจะบอกคุณแล้วกัน
ตัดฉากมาเช้าวันรุ่งขึ้น รุยตื่นนอนมาพร้อมกับหัวที่ยุ่งเหยิง (เมื่อคืนทำอะไรกันหว่า)
รุย : ไม่เห็นนัตสึโอะบนที่นอน นัตสึโอะ แล้วรุยเห็นข้อความที่นัตสึโอะทิ้งเอาไว้ ออกไปข้างนอกสักพัก จากนัตสึโอะ
ตัดฉากมาน้านที่รุยทำงงาน
นัตสึโอะและอัล : ไม่รู้ว่าใครพูด ฉันไม่รู้จะแต่งตัวยังไงดี ต้องใส่ชุดเดรสหรือป่าวนะ ฉันว่าไม่ต้องขนาดนั้นหรอกมั้ง
บ๋อย : ยินดีต้อนรับ คุณจะรับอะไรดีครับ
นัตสึโอะ : ฉันจะสั่งยังไงดีเนี่ย
อัล : คุณจะสั่งอะไรก็ได้ที่คุณอยากกินอ่ะ i'll have whatever you're having! just keep it reasonable! (อ่านไม่ออก)
นัตสึโอะและอัล : ฉันไม่เคยได้ลิ้มรสอะไรแบบนี้มาก่อนเลย!
นัตสึโอะ : มนุษย์อยู่คู่กับอาหารจริงๆ
อัล : นี่มันอาหารอิตาลี่ ฉันรู้ว่าหมายถึงอะไร แต่หาคำมาบรรยายยากจริงๆ มันยอดเยี่ยมจริงๆ ที่นี้เป็นที่ฝึกงานของรุยจังสินะ
นัตสึโอะ : จริงด้วย วันนี้เธอต้องมาทำงานนี่น่า ขอโทษนะครับ คุณเรียกผู้จัดการมาเจอเราได้ไหม
อัล : คุณเรียกผู้จัดการมาเจอเราได้ไหม
ไมเคิล โอลิเวอร์พูล(ผู้จัดการร้าน) : ขอโทษที่ให้รอนาน ฉัน เดร็ค โอลิเวอร์ ฉันเป็นหัวหน้าเชฟที่นี้ ขอบคุณมากที่มาทานอาหารของเราในวันนี้
นัตสึโอะ : อาหารอร่อยมาก คุ้มค่าที่เดินมทางมากินที่นี้ อาหารทุกจาอร่อยมาก
ไมเคิล โอลิเวอร์พูล(ผู้จัดการร้าน) : ขอบคุณมากๆครับ
นัตสึโอะ : แต่มี1อย่าง ฉันต้องการคุยกับคุณเกียวกับพนักงานคึนหนึ่ง รุยบ ทาจิบานะ
ไมเคิล โอลิเวอร์พูล(ผู้จัดการร้าน) : !?
นัตสึโอะ : ฉันมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับรุย คุณรู้ไหมว่าทำไมรุยไม่มาทำงาน?
ไมเคิล โอลิเวอร์พูล(ผู้จัดการร้าน) : เห็นเขาบอกกันว่าเธอไม่สบาย
นัตสึโอะ : มันเป็นเพราะเธอเครียดจากที่นี้ต่างหาก
ไมเคิล โอลิเวอร์พูล(ผู้จัดการร้าน) : คุณหมายถึงอะไร
นัตสึโอะ : รุยไม่ได้เข้าร่มกับที่ปรึกษาของเธอตั้งแต่เธอมาทำงานในส่วนพาสต้า เธอตกเป็นเหยื่อของการคุกคามหลายครั้ง เธอถูกกลั่งแกล้งเพราะเป็นชาวต่างชาติ ... และได้รับงานมากเกินไปหรือไม่ทำงานเลย สิ่งที่เธอต้องการทำคือทำอาหาร! ทำไมคุณถึงยอมให้มันแย่จนเธอสูญเสียการรับรสขาติล่ะ เธอทำงานหนักเสมอ เธอเคารพงานมากๆ ทำไม ฉันไม่รู้ว่าเธอจะทำงานได้ต่อไปหรือป่าว ฉันไม่ว่าอะไรหรอกหากจะพุดถึงมัน ในที่ทำงานของคุณ
ไมเคิล โอลิเวอร์พูล(ผู้จัดการร้าน) : รุย รับรสชาติไม่ได้
แล้วรุยก็เดินมา
รุย : ฉันว่าแล้ว
นัตสึโอะ : รุย เธอเป็นยังไงบ้าง
รุย : เมื่อวานนี้คุณบอกฉันว่า ฉันควรทำทุกอย่างที่ฉันทำได้ ดังนั้นฉันคิดว่าอาจจะ ....
ไมเคิล โอลิเวอร์พูล(ผู้จัดการร้าน) : รุย ลูกค้าพวกนี้บอกว่าเธอรับรสชาติไม่ได้เพราะความเครียดเป็นเรื่องจริงไหม ?
รุย : ใช่
ไมเคิล โอลิเวอร์พูล(ผู้จัดการร้าน) : มันแย่มากเลย
นัตสึโอะ : รุย นี่ไม่ใช่ความผิดของเธอ this happened becausr you always give it tour all.you don't have to hide it. (อ่านไม่ออก) เธอร้องไห้ในตอนกลางคืน มันช่วยอะไรไม่ได้หรอกนะ ต้องบอกเขาต้อนนี้ เธออยากทำงานที่นี้ต่อใช่ไหมล่ะ
รุย : โอลิเวอร์ซัง ตอนนี้คุณว่างไหม
ตัดฉากมาที่ห้องครัว
เบ็น : เลือกปฏิบัติ กลั่นแกล้ง ฉันเนี่ยนะ เลิกพูดเล่นซะที คุณได้ยินเรื่องไร้สาระนี่มาจากที่ไหน
ไมเคิล โอลิเวอร์พูล(ผู้จัดการร้าน) : มันไม่สำคัญว่าจะได้ยินมากจากไหน แต่มันน่าเชื่อถือสูง
เบ็น : ฮ่าฮ่าฮ่า ทาจิบานะนั้นเอง เธอมัเหตุผลที่ไม่พอใจฉัน เพราะเธอไม่มีประโยชน์ยังไงล่ะ ทั้งหมดที่ฉันทำ มันทำให้เห็นข้อผิดพลาดของเธอและฉันไม่อยบากจะเชื่อที่บอกว่าเธอถูกกลั่นแกล้ง เหตุผลทั้งหมดเป็นเพราะเธอขี้เกียจต่างหาก
ดาเนีบลล่า : ควักคอบเสื้อเบ็น ก่อนพูดว่า Fu** you เบ็น มุงรู้ไหมว่าเธอต้องทนกับนายแค่ไหนกัลเรื่องอื้อฉาวที่มุงก่อ ฉันจะไม่ให้มุงดูถูกเธออีกต่อไป
เบ็น : มันเกี่ยวอะไรกับเธอล่ะ เธอไม่ใช่เจ้าของที่นี้ซักหน่อย
ดาเนีบลล่า : ใช่ ฉันเป็นรูมเมทของเธอ ไม่ใช่มุง
เบ็น : แน่นอน ว่าคุณต้องอยู่ข้างเธอ เธอไม่เห็นหรือไงว่าฉันถูกกล่าวหาน่ะ
พ่อครัวคน1 : ฉันได้ยินเขาพูดจาไม่ดีในห้องแต่งตัวก่อนหน้านี้เช่นกัน Liam กับ แจ๊คก็ด้วย ลิงเอเชียทำให้พวกเขาโกรธ
เบ็น : พูออะไรนะ อีธาน
พ่อครัวคน2 : ฉันก็ด้วย ฉันไม่ได้พูดอะไรเลยตั้งแต่ตอนนั้น ฉันไม่สามารถพิสูจน์ได้ พวกเขาให้ฉันหาข้อบกพร่องของเธอ ฉันคิดว่าพวกเขาพยายามกำจัดเธอ แล้วก็มีแมลงสาบในอาหารของรุย
พ่อครัวคน3 : ฉันคิดว่ามันแปลกๆ เพราะเขาให้รุยทำพาสต้าให้คนทั้งกลุ่ม(20คน)
พ่อครัวคน4 : มาคิดดูดีๆ ตั้งแต่รุยมาทำงานก้ได้แต่ทำงานแปลกๆ เบ็นไม่เคยสอบรุยทำพาสต้าเลย
แม่ครัว5 : เขาพึ่งเปลี่ยนเป้าหมายจากฉันไปหาเธอ แล้วอีกอย่างหนึ่งวิธีทำพาสต้าของเขาก็ผิดด้วย
พ่อครัวทั้งหมด : ฉันด้วย! ฉันได้ยินเขาเรียกคุณว่าอีตัว ฉันได้ยินทุกครั้งเลยเวลาเขาโกรธจะมาบลงที่รุย เราทุกคนรู้เกี่ยวกับพวกนั้น พวกเขายังเป็นพวกแบ่งแยกเชื้อชาติและเรื่องเพศ รุยไม่ใชข่คนแรกที่โดนเขากลั่นแกล้ง คนแรกก็คือมาร์โก้เพราะเขาเป็นคนสเปนและราล์ฟเพราะเขาเป็นคนผิดดำ
ตัดฉากมาที่ห้องไมเคิล โอลิเวอร์พูล(ผู้จัดการร้าน)
เบ็น : ทั้งหมดนี้เป็นเพียงความเข้าใจผิด เราต้องใจล้อเล่น ไม่ได้อยาทำร้ายสักหน่อย ใช่ไหมล่ะ
ไมเคิล โอลิเวอร์พูล(ผู้จัดการร้าน) : หากสิ่งที่คุณทำทั้งหมดนี้บอกว่าเป็นเรื้องตลกล่ะก็ ฉันคิดว่านี่อาจจะเป็นความจริงของประเทศนี้ก็ได้ คุณมั่นใจว่าประเทษคุณยิ่งใหญ่กว่าประเทศไหน ปฏิเสธที่จะเข้าใจคนจากที่อื่นๆ เพราะเขสาเป็นคนที่แตกต่าง เลยทำให้คุณไม่พอใจพวกเขาเหล่านั้นสินะ แม้ว่าผู้คนจำนวนมากจะได้รับอิสรภาพในที่สุด .... และสังคมของเราก็มีความหลากหลายมากขึ้น บางทีความคิดของคนอย่างคุณควรได้รับการเคารพในฐานะส่วนหนึ่งของสังคมนั้นด้วย
เบ็น : ถูกต้อง ฉันดีใจมากที่คุณเข้าใจ ฉันหมายความว่าทุกคนมีสิทธิ์ที่จะ
ไมเคิล โอลิเวอร์พูล(ผู้จัดการร้าน) : แต่ ฉันจะไม่ต้อนรับคนแบบนี้ในครัวของฉัน คุณถูกไล่ออก
ตัดฉากมาตอนกลางคืน
เบ็น : บ้าเอ้ย เราไม่ควรโดนไล่ออก เพัยงเพราะเขาปกป้องผู้หญิงเลวๆอย่างนั้นเลย
Liam : จริงด้วยๆ ฉันโมโหจริงๆ
เบ็น : ทำไมเราไม่ลักพาตัวเธอล่ะ? เอาชนะเธอและข่มขืนเธอซะ นั่นจะทำให้เรารู้สึกดีขึ้น ใช่ไหมล่ะ
แล้วเบ็นก็เดินชนคนจำนวนหนึ่ง
เบ็น : อะไรของพวกมุง มองหน้าหาบิดาหรือไง ออกไปไกลๆตรีนกรูเลยนะ ไอพวกเด็กน้อย แค่มองหน้าพวกมุงก็ทำให้กรูโมโหแล้วเว้ย
นักเลง : รู้สึกว่าปากจะดีจังนะ ไม่มากับพวกเราหน่อยล่ะ
Liam กับ แจ๊ค : อย่าทำอะไรเราเลยนะ ลาก่อยนะเบ็น
เบ็น : เดี๋ยว พวกนายจะไปไหน แล้วพวกนักเลงก็ลากเบ็นไป เฮ้ย จะทำอะไรเนี่ย ปล่อยฉันนะ สวรรค์! ไม่สิที่นี้คือนรก
รุย : ฉันได้รับข้อความจาก DARIO-SAN
นัตสึโอะ : แล้วหัวหน้าพ่อครัวพาสต้าบอกอะไรกับเธอ
รุย : เขาขอโทษที่ดูแลฉันได้ไม่ดี
นัตสึโอะ : ดีจัง แล้วทั้งคู่ก็เดินจับมือกัน
รุย : ฉันดีใจที่ทุกอย่างเป็นในแบบนี้มันควรจะเป็น but wasn't this a litter rash ? (อ่านไม่ออก) ฉันหมายความว่าคุณไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้และคุณไม่ได้ถามฉัน ฉันเป็นห่วงมาก!
นัตสึโอะ : ฉันขอโทษ
รุย : แล้วรุยก็เกาะแขนนัตสึโอะแล้วบอกว่า แต่ ขอบคุณนะ
>>>>>จบตอน<<<<<
ข้อความท้ายตอน เพื่อประโยนช์ของเธอ ฉันจะไม่ทำซ้ำรอยเดิมอีก
ต่อนต่อไป จะมีฉากจูบแบบยาวนานมากๆ มาให้ได้รับชม
ปล. บทคุยตอนนี้ยสกมากๆ อาจจะอ่านผิดหรือเขียนผิดก็ได้ ขอโทษด้วยนะครับ
ปล. มาขนาดนี้ก็รู้ๆกันอยู่แล้วนะ ว่าใครจะเป็นนางเอก แล้วยิ่งบอกว่า ตอนหนเาจะมีฉากจูบ ก็น่าจะจูบกับรุยนี่แหละ เพราะฮินะก็อยู่ญี่ปุ่นโน้น ก็น่าจะไม่มีอะไรพลิกโผล่ะล่ะ
ปล. หัวหน้าเชฟชื่อ เดร็ค โอลิเวอร์ ส่วนไมเคิล โอลิเวอร์พูล เป็นแค่มุกนะ เดี๋ยวจะเข้าใจผิดกัน
ปล. โอลิเวอร์นี่ท็อปฟอร์มจริงๆ ตั้งแต่ฟุตบอล ยันร้านอาหาร
ปล. มาแบบนี้คงใกล้จะจบแล้วล่ะ น่าจะ อีก ไม่กี่ตอน ขอบคุณทุกคนที่ตามอ่านกันน้า เจอกันใหม่ตอนหน้าครับ 
Domestic na kanojo มังงะตอนที่ 251 (สปอยเต็มเรื่อง)