อีก 2 วันก็จะถึงวันแข่งแล้ว ตอนนี้แฟนบอลไทยแทบจะเหงา ง่วง ซึม กับผลงานทีมชาติไทยชุดเล็ก ตั้งแต่ u16 u19 ที่ตกรอบ afc ถ้า u23 ไม่ได้เป็นเจ้าภาพก็คงตกรอบไปแล้วเช่นกัน มันทำให้บรรยากาศการดูบอลย้อนไปเมื่อหลายๆปีก่อน ตอนนี้เหลือแค่ชุดใหญ่เพียงชุดเดียวที่จะเรียกศรัทธาแฟนบอลได้ ไม่ว่าจะเป็นฟีฟ่าแรงกิ้ง ค่าสัมประสิทธิ์ลีก ไทยเหนือกว่ามาเลเซีย แต่ตอนนี้หลายๆชาติในอาเซี่ยน ไทยไม่ใช่ทีมที่จะเอาชนะไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ถ้าวางแผนดี เล่นใจเย็น รอให้นักเตะไทยตบะแตก ไทยก็จะแพ้ภัยตัวเอง

ช่วงที่ทีมชาติไทยผลงานดี (ประมาณปี 2015)ทำผลงานไล่ตบเพื่อนบ้านจนเค้าเกรงใจนั้น ส่วนหนึ่งปฏิเสธไม่ได้ว่า มาจากการเล่นเป็นทีมส่วนหนึ่ง แต่อีกส่วนหนึ่งคือเราโยนคำว่า "บอลไทยไปมวยโลกทิ้งไป" จนบางคนแฟนบอลไทยบ่นว่าเราติ๋มมาก ไม่ว่าจะโดนเตะ โดนล็อคคอ โดนเหยียบหัว จะเห็นว่านักเตะไทยตบะไม่แตกเลย ตั้งแต่ชุดใหญ่ไปยันเยาวชน คนไทยพากันสรรเสริญความเป็นสุภาพบุรุษ เพื่อนบ้านแพ้ภัยเพราะสมาธิอยู่กับการเล่นหนัก เล่นแรง ไม่ใส่ใจรายละเอียดของเกมส์ 

แต่มาวันนี้นักเตะไทยลืมสิ่งเหล่านั้น ตั้งแต่บอลเยาวชนเราจะเห็นว่า u16 ก็ไปต่อยเขา u19 เล่นบอลหนักบอลแถม u23 ก็ศอกเขาจนใบแดง ชุดใหญ่ตอนคิงคัพ ก็ไปตบหัวเขา ความเป็นสุภาพบุรุษ หรือสมาธิในการเล่นเราหายไป จริงๆเราน่าจะเอาสโลแกนตอนนั้นมาใช้ว่าใครเกเรหลุดจากทีมชาติ คือ ไม่เรียกอีกเป็นการย้ำเตือนว่า อย่านอกเกมส์ นักเตะไทยจะได้มีสมาธิ ขอแค่นักเตะมีสมาธิ จะบอลตาม หรือบอลนำ เราก็จะเหมือนเดิมที่กลับมาได้เสมอ 

นัดนี้สำคัญมาก มั่นใจว่าถ้าเราคุมอารมณ์ได้ ไม่ตื่นสนาม เล่นตามเกมส์ ไม่ไปหงุดหงิดกับคู่แข่ง  กรรมการไม่เป่าเราเล่นต่อ ผมมั่นใจว่าถ้าทำได้ตามแผน ใจเย็น โอกาสแพ้น้อย โอกาสเสมอกับชนะ ให้เท่าๆกัน ถ้าจะบอกว่าชนะมากกว่า 50% วันนั้นกองหน้าไทยต้องใช้โอกาสไม่เปลือง