** สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเราถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ **

คือเรามีเรื่องจะปรึกษาค่ะ เราคบกับแฟนมา 3 ปีกว่าๆ ช่วงนั้นเป็นช่วงปัญหาชีวิตของเราที่เจอแบบหนักสุดๆแม่เราเข้าโรงบาลกระทันหันแล้วดันมาตรงกับช่วงใกล้สอบคือเราใกล้จะเรียนจบแล้วมหาลัยปีท้ายจะมีงานเยอะมากๆและยังต้องอ่านหนังสือสอบติดๆกันทุกวันเราเหนื่อยมากและเครียดมากๆกับชีวิตช่วงนั้น ซึ่งระยะเวลาที่เกิดปัญหาชีวิตช่วงนั้นก็ใช้ระยะเวลานานเกือบเดือน สภาพจิตใจเราแย่มากๆ
แล้วพอดีกลับช่วงนั้นมีเพื่อนผู้หญิงของแฟนเราทักเข้ามาคุยกับแฟนเราบ่อยๆเราเคยเตือนแล้วว่าเราไม่โอเคนะที่เธอจะคุยกับเพื่อนผู้หญิงของเธอทุกวันถึงแม้เธอและเขาจะไม่ได้คิดอะไรกันก็ตาม แต่เขาก็ยังคุยๆกันอยู่แต่ไม่ทุกวันเหมือนแต่ก่อน แล้วเวลาเพื่อนคนนั้นทักมาเขาก็จะเอาแชทให้ดูตลอด จนวันที่เราไปอ่านหนังสือด้วยกันที่ห้องสมุดเราหยิบโทรศัพท์ของเขามาเล่นแล้วเพื่อนผู้หญิงคนนั้นทักมาพอดี ทำให้เราโกรธมากจึงทะเลาะกัน
เรายอมรับว่าตอนนั้นเราใช้เหตุผลน้อยมากตอนนั้นเราคิดแค่ว่าเราเครียดกับปัญหาชีวิตก็มากพอแล้ว ยังจะต้องมาเครียดเรื่องแฟนอีกหรอ เลยตัดสินใจบอกเลิกเขาไป เขาเคราพการตัดสินใจของเราแต่เขาก็ยื้อเราไว้ เราเลยบอกว่าขอเวลาทำใจช่วงนี้เราเครียดจริงๆเราไม่อยากแก้ปัญหาเรื่องของเธออีก
หลังจากนั้นเขาก็ไปฝึกงานที่กรุงเทพค่ะและเราปิดเทอมทำให้เราห่างกัน ช่วงนั้นก็คือเราอยากจะตัดใจจากเขา เขาก็ทักมาง้อทุกวัน เราก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง เขาติดตามชีวิตเราตลอด เราเป็นอะไรเขาก็จะทักมาด้วยความห่วงใย แต่ตอนนั้นเราสนใจแต่เรื่องแม่ค่ะเราต้องดูแลแม่ทำให้เราไม่ค่อยได้คุยกับเขานานๆจะตอบที 
เขาง้อเราอยู่หลายเดือนค่ะ จนเราใจอ่อนและเราก็คิดว่าเป็นความผิดของเราด้วยที่ตอนนั้นขาดสติใช้แต่อารมณ์มากเกินไปเราก็เลยกลับมาคุยกันจริงๆจัง จนผ่านสักพัก
เขาก็บอกความลับกับเราที่เขาไม่กล้าบอกเพราะเขาบอกว่าถ้าบอกเรา เราต้องเลิกกับเขาแน่นอน ความลับก็คือ ช่วงที่เรากับเขาห่างกัน แล้วเขาไปฝึกงานที่กรุงเทพ เขาไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น แต่เขาไม่อยากเก็บความลับนี้ไว้เขาอยากบอกเราอยากให้เราให้อภัยเขาเขายอมรับผิดทุกอย่าง  
เราอยากจะถามว่าเราควรให้อภัยเขามั้ย หรือควรเดินออกมา 
ส่วนตัวตอนนี้ยังตกใจ เสียใจ สับสน และไม่รู้จะทำยังไงค่ะ