คบมาได้ 3 ปี ไม่เคยเปิดตัวในโลกจริงและโลกโซเชียล แม้กระทั่งกด Like ก็ไม่เคย
หรือเราอาจจะไม่ดีพอ หรือคบเผื่อรอใครที่ดีกว่า
*แนะนำตัวละครก่อน...
ผมอายุ 36 ปี
หน้าที่การงาน ถือว่าผมทำงานเก่ง เป็นที่รักของเพื่อนๆ และเจ้านาย แต่ยศฐาไม่ได้ดีเด่นมากนัก อาจจะเป็นส่วนนึง ที่แฟนไม่กล้าเปิดตัวเรา (รึปล่าว)
จขกท.เป็นคนมีฐานะปานกลาง ผ่อนบ้าน มีรถ แต่ไม่มีเงินเก็บ เพราะใช้ในชีวิตประจำวัน ก่อร่างสร้างตัว ซื้อเฟอร์นิเจอร์เข้าบ้าน ไม่ใช้ชีวิตหรูหรา ฟุ่มเฟือย หาความรู้ตลอด มีงานอดิเรกทำ (ไม่ได้เงิน) และเคยคิดจะหางานนอกเวลาทำ แต่งานประจำและงานบ้าน ต้องมาปนวันหยุดตลอดเวลา
*แนะนำตัวละครที่ 2...
แฟนเป็นคนค่อนข้างมีฐานะ เป็นลูกคนเดียว
*เริ่มเล่าเรื่อง...
เราเป็นแฟนกัน แต่ไม่เคยเดินด้วยกันในบริษัท และไม่มีใครรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน ภายนอกบริษัทเราไปไหนมาไหนด้วยกัน แต่ไม่เคยเจอคนรู้จักมาเห็นเลย
แต่เราเคยเปิดตัวกับเพื่อนเค้ากลุ่มเล็กๆ
เราไม่เคยมีอะไรกัน เพราะเค้าขอไว้ ซึ่งเราก็อดทนมาได้...
*ในโลกโซเชียล...
ตอนแรกที่เคยจีบ ๆ กัน เค้าก็มากด like เรา , comment เรา (เหมือนให้เรารู้หล่ะ ว่าเค้าสนใจเรา) พอนานวันเริ่มจีบกัน ตกลงเป็นแฟนกัน เค้าบอกเราไว้ว่า เราเป็นแฟนกันไม่ต้องบอกใครหรอก ไม่ได้ต้องมาประกาศบอกใคร ไม่ชอบเป็นขี้ปากคน ซึ่ง ผมก็รับขอเสนอ และตั้งแต่วันนั้นก็เป็นโลกของเราเพียง 2 คน เท่านั้น เพราะเราไม่เคยบอกใครเลย
แม้แต่เงา หรืออะไรก็ตามแต่ ไม่ได้มีเราอยู่ในโลกโซเชียล เลยสักครั้ง และเราก็ไม่กล้าที่จะเปิดเค้าอยู่ในโซเชียลเราเหมือนกัน เพราะเกรงว่าจะไปล้ำเส้นที่เค้าไม่อยากให้มันเป็น
ตั้งแต่เราตกลงเป็นแฟนกัน เค้าก็ไม่เคยมากด like อะไรเราอีกเลย แต่ทราบความเป็นไปในโลกโซเชียลเราเสมอ ...
กลับกัน บางคนอ่านแล้วคงถามว่า แล้วเราเคยไปกด like หรือแสดงอะไรสักอย่างมั้ย
ผมทำครับ ผมกด like รูปภาพเค้า เวลาเค้าลงภาพ เป็นเรื่องปกติ แต่ไม่ขนาดมากดทุกภาพ หอมปากหอมคอบ้างเล็กน้อย
*โลกของเรา...
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ไปเที่ยวด้วยกัน เราซื้อของขวัญให้กันและกัน เราค่อนข้างมีเคมีที่ตรงกัน คุยกันถูกคอ และไม่เคยด่ากัน ไม่เคยขึ้นเสียงใส่กัน
*อนาคต...
ปีใหม่ เป็นนิมิตรหมายที่ดี ที่ จขกท.จะเริ่มต้นทางด้านการเงินใหม่
และอาจจะก้าวหน้าในหน้าที่การงาน และเก็บเงินเพื่ออนาคต แต่กระนั้นแล้วต้องใช้เวลาอีก 5-8 ปี กว่าจะทำให้สามารถนำเงินเก็บงอกเงยพอที่จะทำให้มั่นคงได้
และสร้างอนาคต แต่ระยะตอนนี้ก็มองไม่เห็นกำลังใจจากแฟนเรา แถมคำบางคำมีบั่นทอนจิตใจเรา บอกเราว่า อยากให้เราเจอคนที่ดีกว่าเค้า อยากให้เราเจอสิ่งที่ดีกว่า ซึ่งวันนั้นที่เราทะเลาะกัน เราเพียงแค่บอกว่า เรื่องเล็กๆน้อยๆอย่ามองข้าม การเอาใจใส่กันนิดหน่อยๆ เป็นเรื่องดี แต่กลับมาบอกเราแบบนี้ เราก็อดคิดไม่ได้ ว่ากำลังบอกเลิกเราทางอ้อมหรือป่าว
แต่นั่นหล่ะ ชีวิต ...
ไม่มีใครสามารถรู้จุดปลายทางได้หรอก
เราอาจจะได้คบกับเค้าจนแก่เฒ่า
หรืออาจจะคบกับคนอื่น..ที่ไม่ใช่เค้า
หรือผมอาจจะพบจุดจบชีวิตที่เป็นสิ่งที่แน่นอนของชีวิตมนุษย์ ก่อนที่จะรู้คำตอบก็ได้
เค้าว่ากันว่าการระบายความรู้สึกแล้วมีคนรับฟัง ก็เป็นยาอย่างนึง หวังว่าเพื่อนๆ คงเป็นยาที่ดีสำหรับ จขกท.นะครับ
คบมาได้ 3 ปี ไม่เคยเปิดตัวในโลกจริงและโลกโซเชียล
หรือเราอาจจะไม่ดีพอ หรือคบเผื่อรอใครที่ดีกว่า
*แนะนำตัวละครก่อน...
ผมอายุ 36 ปี
หน้าที่การงาน ถือว่าผมทำงานเก่ง เป็นที่รักของเพื่อนๆ และเจ้านาย แต่ยศฐาไม่ได้ดีเด่นมากนัก อาจจะเป็นส่วนนึง ที่แฟนไม่กล้าเปิดตัวเรา (รึปล่าว)
จขกท.เป็นคนมีฐานะปานกลาง ผ่อนบ้าน มีรถ แต่ไม่มีเงินเก็บ เพราะใช้ในชีวิตประจำวัน ก่อร่างสร้างตัว ซื้อเฟอร์นิเจอร์เข้าบ้าน ไม่ใช้ชีวิตหรูหรา ฟุ่มเฟือย หาความรู้ตลอด มีงานอดิเรกทำ (ไม่ได้เงิน) และเคยคิดจะหางานนอกเวลาทำ แต่งานประจำและงานบ้าน ต้องมาปนวันหยุดตลอดเวลา
*แนะนำตัวละครที่ 2...
แฟนเป็นคนค่อนข้างมีฐานะ เป็นลูกคนเดียว
*เริ่มเล่าเรื่อง...
เราเป็นแฟนกัน แต่ไม่เคยเดินด้วยกันในบริษัท และไม่มีใครรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน ภายนอกบริษัทเราไปไหนมาไหนด้วยกัน แต่ไม่เคยเจอคนรู้จักมาเห็นเลย
แต่เราเคยเปิดตัวกับเพื่อนเค้ากลุ่มเล็กๆ
เราไม่เคยมีอะไรกัน เพราะเค้าขอไว้ ซึ่งเราก็อดทนมาได้...
*ในโลกโซเชียล...
ตอนแรกที่เคยจีบ ๆ กัน เค้าก็มากด like เรา , comment เรา (เหมือนให้เรารู้หล่ะ ว่าเค้าสนใจเรา) พอนานวันเริ่มจีบกัน ตกลงเป็นแฟนกัน เค้าบอกเราไว้ว่า เราเป็นแฟนกันไม่ต้องบอกใครหรอก ไม่ได้ต้องมาประกาศบอกใคร ไม่ชอบเป็นขี้ปากคน ซึ่ง ผมก็รับขอเสนอ และตั้งแต่วันนั้นก็เป็นโลกของเราเพียง 2 คน เท่านั้น เพราะเราไม่เคยบอกใครเลย
แม้แต่เงา หรืออะไรก็ตามแต่ ไม่ได้มีเราอยู่ในโลกโซเชียล เลยสักครั้ง และเราก็ไม่กล้าที่จะเปิดเค้าอยู่ในโซเชียลเราเหมือนกัน เพราะเกรงว่าจะไปล้ำเส้นที่เค้าไม่อยากให้มันเป็น
ตั้งแต่เราตกลงเป็นแฟนกัน เค้าก็ไม่เคยมากด like อะไรเราอีกเลย แต่ทราบความเป็นไปในโลกโซเชียลเราเสมอ ...
กลับกัน บางคนอ่านแล้วคงถามว่า แล้วเราเคยไปกด like หรือแสดงอะไรสักอย่างมั้ย
ผมทำครับ ผมกด like รูปภาพเค้า เวลาเค้าลงภาพ เป็นเรื่องปกติ แต่ไม่ขนาดมากดทุกภาพ หอมปากหอมคอบ้างเล็กน้อย
*โลกของเรา...
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ไปเที่ยวด้วยกัน เราซื้อของขวัญให้กันและกัน เราค่อนข้างมีเคมีที่ตรงกัน คุยกันถูกคอ และไม่เคยด่ากัน ไม่เคยขึ้นเสียงใส่กัน
*อนาคต...
ปีใหม่ เป็นนิมิตรหมายที่ดี ที่ จขกท.จะเริ่มต้นทางด้านการเงินใหม่
และอาจจะก้าวหน้าในหน้าที่การงาน และเก็บเงินเพื่ออนาคต แต่กระนั้นแล้วต้องใช้เวลาอีก 5-8 ปี กว่าจะทำให้สามารถนำเงินเก็บงอกเงยพอที่จะทำให้มั่นคงได้
และสร้างอนาคต แต่ระยะตอนนี้ก็มองไม่เห็นกำลังใจจากแฟนเรา แถมคำบางคำมีบั่นทอนจิตใจเรา บอกเราว่า อยากให้เราเจอคนที่ดีกว่าเค้า อยากให้เราเจอสิ่งที่ดีกว่า ซึ่งวันนั้นที่เราทะเลาะกัน เราเพียงแค่บอกว่า เรื่องเล็กๆน้อยๆอย่ามองข้าม การเอาใจใส่กันนิดหน่อยๆ เป็นเรื่องดี แต่กลับมาบอกเราแบบนี้ เราก็อดคิดไม่ได้ ว่ากำลังบอกเลิกเราทางอ้อมหรือป่าว
แต่นั่นหล่ะ ชีวิต ...
ไม่มีใครสามารถรู้จุดปลายทางได้หรอก
เราอาจจะได้คบกับเค้าจนแก่เฒ่า
หรืออาจจะคบกับคนอื่น..ที่ไม่ใช่เค้า
หรือผมอาจจะพบจุดจบชีวิตที่เป็นสิ่งที่แน่นอนของชีวิตมนุษย์ ก่อนที่จะรู้คำตอบก็ได้
เค้าว่ากันว่าการระบายความรู้สึกแล้วมีคนรับฟัง ก็เป็นยาอย่างนึง หวังว่าเพื่อนๆ คงเป็นยาที่ดีสำหรับ จขกท.นะครับ