ตามหัวข้อเลยค่ะ เราอิจฉาเพื่อนตัวเองทั้งๆที่รู้ว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรแต่มันห้ามไม่ได้จริงๆ อิจฉาที่เพื่อนสวยกว่า ขาวกว่า หน้าไม่มีสิว หน้าผากไม่กว้าง ไลค์ในโซเชี่ยลเยอะ ก่อนอื่นทุกคนต้องเข้าใจว่าไลค์ก็เหมือนชีวิตจิตใจของวัยรุ่นยุคนี้แล้ว เราอยากสวยกว่าเพื่อนคนนี้มันเกิดเป็นความน้อยเนื้อต่ำใจว่าทำไมเราถึงขี้เหร่ ในขณะที่คนรอบข้างเราสวยทุกคนเลย เราทั้งเป็นสิว ดำ หน้าผากเถิก ขอบตาก็ดำด้วย เราพยายามดูแลตัวเองในเรื่องของสิว ยิ่งดูแลมันยิ่งขึ้น เหมือนฟ้ากลั่นแกล้งเราว่าเราไม่มีทางสวยได้ ยิ่งพยายามเหมือนยิ่งศูนย์เปล่า เราเสียใจว่าทำไมเราไม่มีอะไรดีเลย เรียนก็กากทั้งๆที่โครตตั้งใจจนเราได้อยู่ห้องคิงแต่พออยู่ห้องคิงเรากลายเป็นบ๊วยของห้องอีกจนได้ พยายามหาทุกอย่างมาบำรุงเพื่อให้ตัวเองดูดีขึ้นบ้าง เวลาเราไปเที่ยวกับเพื่อนจะโดนคนอื่นมองมาอย่าเหยียดๆ ในขณะที่เพื่อนของเราโดนขอเบอร์ แบบเราไม่เข้าใจว่าทำไมโลกนี้ต้องมองคนที่หายนอกด้วย แล้วก็ไม่เข้าใจอีกว่า ทำไมเพื่อนคนนี้มันเกิดมามีทุกอย่างแบบไม่ต้องพยายามเลย ในขณะที่เราทำแทบทุกทางเพื่ออยากสวยบ้าง อยากมียอดไลค์เยอะๆบ้าง หลายๆคนอาจมองเป็นเรื่องไร้สาระแต่มันก่อกินใจของเรามาจนถึงทุกวันนี้ เราคิดว่าทางเดียวที่จะไม่ทำให้เราอิจฉาเพื่อนอีกคือการสวยขึ้น เราอยากหน้าใสไร้สิว อยากขาว อยากมีลูกผม พอมีอะไรแนะนำมั้ยคะ