เหตุการเกินวันนี้เองครับ ผมโดนบางอย่าตำเข้าที่เท่า พยามหาทางเอาออกเองแล้วแต่ไม่สำเร็จครับ เนื้องด้วยวัสดุที่ตำอยู่มีขนาดเล็ก แล้วสายตาเราเองก็ไม่ค่อยดีด้วย

นั้นคือสาเหตุที่ผมเลือกเข้าไปหาหมอ เมื่อพบหมอโรงพยาบาลนวมินทร์9 ผมก็ได้ทำการหงายใต้ฝ่าเท้าให้ดู พร้อมบอกจุดชัดเจน ตามภาพเลยครับ

จากที่เห็นเซี่ยนมันเล็กนิดเดียวเองใช่ไหมครับ แต่พอเหยีบไป นี้ถึงกับสดุ้งเลยทีเดียว
ที่สำคัญนะครับ หมอไม่ได้ดูเลย ว่าเซี่ยนตำตรงไหน แต่ปากถามไปตามองแต่กระดาษเอกสาร
หมอแกให้ผมไป เอกซเรย์ ครับ แต่ตลกตรงที่
1.เซี่ยนมันเล็กนิดเดียว ผมเลยไม่แน่ใจว่าจะ เอกซเรย์ เห็นไหม ? (อันนี้ผมไม่แน่ใจ)
2.หมอนึกว่าเซี่ยนที่ตำอยู่ชิ้นมันใหญ่ขนาดนั้นเลยหรอ ?? (สงสัยเพิ่มเติม)
พอไปถึงห้อง เอกซเรย์ ตลกยิ่งกว่าเดิม เพราะเค้าดัน เอกซเรย์ บนฝ่าเท้า ทั้งที่เซียนตำที่ ใต้ฝ่าเท้า แล้วมันจะเห็นได้ยังไง กระดงดระดูกมันก็บังหมด ถ้า เอกซเรย์ ด้านข้าง ทั้งซ้ายและขวา ของเท่าผมจะไม่แปลกใจเลย และพอเข้าใจได้
เมื่อผล เอกซเรย์ ออกมา ก็เป็นไปตามที่ผมคาด มองหาเซียนไม่เจอ กระดงกระดูกบังหมดเลยครับ ผมพยาม ชึ้จุดที่เซียนตำให้หมอดู และบอกแกว่าการ เอกซเรย์ ทำผิดทิศทาง แต่แกก็ไม่สน สรุปนี้คือผมโดนค่า เอกซเรย์ เพิ่มไปฟรีๆใช้ไหมครับ ทุเรศสิ้นดีเลย

ยังไม่พอครับ แกให้ผมไปฉีดกัน บาดทะยัก 1 เข็ม เมื่อฉีดเสร็จก็มีอาการปวดตรงจุดที่ฉีกอันนี้ผมเข้าใจ
ผ่านไปไม่นาน ก็มีพนักงานโรงพยาบาลเดินมา แล้วบอกกับผมครับว่าค่ารักษาจะทั้งหมดอยู่ที่ 8000 บาท (โอโหผมถึงกับสมองดับไปซักพัก พลางนึกในใจ แค่เอาเซียนออกจากใต้ฝ่าเท้าอะไรมันจะแพงได้ขนาดนั้น มันขุดเลือดขูดเนื้อเกินไปเยอะ)
สุดท้ายผมตัดสิ้นในว่าจะยังไม่เอาออก ครับแต่ก็ต้องโดนค่า เอกซเรย์ กับค่า ฉีดยาบาดทะยัก ร่วม 1,100บาท กว่าๆ
และผมก็ต้องเดินออกมาจากโรงพยาบาล ทั้งที่เซียนยังตำเท้าอยู่เลย