ได้คุยกับคนที่ชอบครั้งแรก

ตามหัวข้อเรยค่ะได้คุยกับคนที่เราชอบเขามากๆครั้งแรกเราชอบเขามาได้3ปีแล้วชอบแบบไม่หวังอะไรชอบเอาเขามาเป็นแรงบันดาลใจในการไปเรียน5555ทำให้อยากไปเรียนทุกวันๆเขาเป็นคนที่น่ารักมากถูกจริตเรามากตรงสเป็คทุกอย่างเลยใจดีมากๆอีกด้วยเขารู้ตั้งแต่แรกว่าเราชอบเราสนิทกับเพื่อนเขาด้วยเลยเข้าถึงได้ง่ายแต่แปลกที่เราแทบไม่ได้คุยกับเขาเลยพูดด้วยสักครั้งยังไม่เคยตลอดเวลา3ปีแต่พอมาคิดดูจะได้คุยได้ไงล่ะพอเราเจอเขามาไกลๆเราก็เตรียมวิ่งแล้ววิ่งหาที่แอบเลยหลบก่อนไม่กล้าแม้แต่สบตาโครตเขินทำตัวเหมือนเด็กๆเลย555แต่หลังจากนั้นเขาก็ออกจากโรงเรียนแล้วไปเรียนที่อื่นแล้วเราก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลยแต่เเล้ววันนึง เราได้เจอเขาอีกครั้งเราดีใจมากบวกกับตกใจมากไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีกครั้งเราทำตัวแทบไม่ถูกมือไม้สั่นมันเป็นอาการเมื่อ3ปีที่เเล้วที่เราเจอเขาเลยความรู้สึกเรายังเหมือนเดิมมากๆแต่ครั้งนี้มันแปลกกว่าทุกๆครั้งเพราะเขาเข้ามาทักเราก่อนเราทั้งเขินทั้งตื่นเต้นพูดผิดพูดถูกเขาไม่เคยคุยกับเรามาก่อนเลยทำไมวันนี้เขาถึงทักเราคุยกันเหมือนสนิทกันมากถามว่าชอบไหมที่เป็นแบบนี้ชอบนะแต่ก็งงด้วย55เเล้วเราก็ได้อยู่กับเขาเกือบทั้งวันเพราะต้องช่วยกันจัดของโคตรบังเอิญ5555พอตอนจะกลับบ้านเขาจะไปส่งเราที่บ้านอีกโอ้โห้แทบจตายอยู่ตรงนั้นเลยถึงขั้นไปส่งบ้านเลยหรอวะแต่ตอนนั้นทำตัวไม่ถูกเลยบอกเขาว่าเพื่อนไปส่งโอ้โหเพื่อนเรานี่ด่าแบบทำไมโง่แบบนี้ทำไมไม่ให้เขาไปส่งคือตอนนั้นคนมันเขินจะให้ตอบว่าไรอะไม่กล้าแม้แต่จะสบตาด้วยซ้ำอยากจะถามว่าถ้าเป็นคุณจะคิดยังไงที่อยู่ๆเขามาคุยด้วยมาทำดีด้วยกับเราแบบนี้เราหวังอะไรจากเรารึป่าวเขาคิดยังไงกันแน่
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่