ก่อนหน้านี้เราเคยตั้งกระทู้ไปแล้วคืออันนี้
https://ppantip.com/topic/39291720
หลังจากที่ตั้งกระทู้ไปแล้ว แฟนก็กลับมาง้อเรา แล้วก็คบกันมาเรื่อยๆ ก็มีเรื่องให้ทะเลาะกันบ่อย แทบทุกครั้งที่ทะเลาะกันเขาจะบอกเลิกและกลับมาง้อ พูดดีทำดีตลอด จนวันนึงรองเท้าของเขาพัง เป็นรองเท้าที่เขารักมากๆ มันมีความหมายทางจิตใจเขามาก ราคาก็ราวๆ7000บาท เขามาถามเราว่าร้านไหนซ่อมรองเท้าบ้าง เราก็บอกร้านที่แม่เราไปซ่อมประจำไป พอเขาไปซ่อมกลับมา เขาก็มาบอกเราว่าร้านที่เราบอกไปเนี่ย ทำรองเท้าของเขาพังหมดเลย เป็นรูบลาๆ เราก็ขอโทษ เราไม่รู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ คือแม่เราไปทำแล้วมันดีไง ไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนั้นจริงๆ เขาก็บอกไม่เป็นไร แล้วก็หายไปทั้งวัน เราก็ทักหาถามว่าเป็นอะไร เราทำอะไรผิดอีกรึเปล่า หรือที่เงียบไปเพราะอยากเลิกกับเราอีกแล้วหรอ เขาก็ไม่ตอบ มาตอบอีกวันนึง ว่าเรากลับมาเป็นคนรู้จักกันเหมือนเดิมดีกว่า ซึ่งเราได้ยินประโยคนี้จากเขามาบ่อยจนเรารู้สึกว่า มันบ่อยเกินไป เราควรออกไปจากที่ตรงนั้นสักที เราก็ตอบไปแค่ ok สั้นๆ ยังไม่รู้ตัวเลยว่าเลิกเพราะอะไร แต่ในหัวก็คิดนะว่าเรื่องรองเท้าป่าววะ แต่คือเขาโตแล้ว คงไม่คิดอะไรแบบนั้น
ทีนี้ยาวเลยจ่ะ เขาบอกว่ารองเท้าคู่นี้เขารักมาก มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับราคาหรอก แต่มันขึ้นอยู่กับว่าคนที่ซื้อรองเท้าคู่นั้นมาให้ เขาไม่สามารถกลับมาเจอกันบนโลกนี้ได้อีก แล้วก็ถามเราว่าเราอยากเห็นสภาพมันไหม แล้วเหมือนเขาที่เราตอบว่า ok ไป เขาก็ตอบว่าโชคดีครับ เราอ่านที่เขาพิมพ์มาแล้วแบบคือ เราผิดใช่ไหมวะ ที่แนะนำร้านรองเท้าให้ เราเป็นคนทำรองเท้าเขาพังหรอวะ แบบไม่รู้จะตอบอะไรแล้วอะ ทุกครั้งที่พยายามจะอธิบายอะไร เราก็เป็นคนผิดเสมอ และก็ทะเลาะจนเลิกกัน เราก็เลยตอบไปว่า ถ้าพี่คิดแบบนั้น ก็โชคดีค่ะ เพราะเราเหนื่อยที่จะทะเลาะแล้ว ไม่อยากเริ่มใหม่ซ้ำๆ ให้มันจบไปเลยดีกว่า
เขาก็โทรมาขอคุยด้วย เราตัดสายแล้วบอกว่าค่อยคุยได้ไหม เขาก็ไม่ยอมจะคุยให้ได้เลย เราก็ไม่รับ ทีนี้เขาพิมพ์มาว่าถ้าไม่รับสาย จะไปหาที่บ้าน เราก็ไม่อยากให้มาอะจริงๆ ไม่ได้อยากให้พ่อกับแม่ต้องมารับรู้เรื่องพวกนี้ พอเรารับประโยคแรกที่ได้ยินคือ หนูสันดาน here แบบนี้ตั้งแต่เกิดเลยหรอ น้ำเสียงแบบคนที่โมโหปี๊ดแตก เราสตั้นเลยอะ คือเราทำผิดมากขนาดนั้นเลยหรอวะ เขาด่าเราเยอะมาก แต่เราจำไม่ได้ เราเงียบตลอดไม่ได้เถียงหรือพูดอะไรเลย เขาก็บอกถ้ายังเงียบอยู่จะไปหาที่บ้าน จะไปเล่าให้กับพ่อแม่ฟังด้วยว่าลูกสาวเป็นคนยังไง ผ่านไป1ชม.เขามาจริงๆค่ะ มคุยกับพ่อเราหน้าบ้าน ว่าเราทำตัวแบบนั้นแบบนี้ จนเรียกเราออกไปคุย เราก็ไม่ออก เขาก็โทรเข้ามา เรารับแล้วเขาก็พูดแนวเดิมๆ แต่น้ำเสียงซอฟมาก ไม่เหมือนคนที่โทรมาก่อนหน้านี้เลยสักนิด เราก็ถามว่าน้ำเสียงคนที่พูดก่อนหน้านี้หายไปไหนแล้ว เขาบอกว่าเขารู้ว่าจะคุยต่อหน้าผู้ใหญ่ยังไง เขาบอกว่าเราไม่เคยรักใครจริงๆหรอก และมีประโยคหนึ่งของเขาที่พูดว่า รู้ไหมทำไมคนก่อนหน้านี้คบเราแค่3เดือนได้แล้วทิ้งไปเพราะอะไร เขาพูดแบบนี้ต่อหน้าพ่อเรา แม่เราก็นั่งอยู่กับเรา คือพ่อแม่ได้ยินหมด ได้ยินไปถึงคนข้างบ้านแหละ เราไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ทำไมถึงพูดแบบนั้นออกมา แม่เราเลยบอกเราให้บอกให้เขากลับไปก่อน เพราะพ่อเราต้องไม่ชอบแน่ เขาก็กลับไป และอันเฟรนด์เรา เราถือว่าเลิกกันแล้ว เราไม่อยากไปเป็นตัวอะไรในชีวิตเขาอีกแล้ว
แม่เราไปนั่งคุยกับพ่อว่าเขามาพูดอะไรบ้าง แม่บอกว่าเขาบอกว่าเราไปนอนบนเตียงพี่สาวเขา และพี่สาวเขาถามว่าใคร เขาพูดว่าดีนะที่นอนเตียงพี่สาว ถ้าเป็นเตียงเขาจะเป็นยังไง ประมาณว่าเรายังไม่ได้กันอะ แล้วแม่ก็บอกอีกว่าก่อนไปเขาบอกให้ระวังตัวไว้ที่ทำให้เขาเสียใจ..
เรางงตรงนี้อีก เราทำให้เขาเสียใจหรอ ที่มายืนด่าเราหน้าบ้านให้พ่อแม่เราฟังเนี่ย เราผิดใช่ไหม??
แฟนมาด่าเราให้พ่อแม่เราฟัง และพูดในสิ่งที่ไม่สมควรพูด!!!
หลังจากที่ตั้งกระทู้ไปแล้ว แฟนก็กลับมาง้อเรา แล้วก็คบกันมาเรื่อยๆ ก็มีเรื่องให้ทะเลาะกันบ่อย แทบทุกครั้งที่ทะเลาะกันเขาจะบอกเลิกและกลับมาง้อ พูดดีทำดีตลอด จนวันนึงรองเท้าของเขาพัง เป็นรองเท้าที่เขารักมากๆ มันมีความหมายทางจิตใจเขามาก ราคาก็ราวๆ7000บาท เขามาถามเราว่าร้านไหนซ่อมรองเท้าบ้าง เราก็บอกร้านที่แม่เราไปซ่อมประจำไป พอเขาไปซ่อมกลับมา เขาก็มาบอกเราว่าร้านที่เราบอกไปเนี่ย ทำรองเท้าของเขาพังหมดเลย เป็นรูบลาๆ เราก็ขอโทษ เราไม่รู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ คือแม่เราไปทำแล้วมันดีไง ไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนั้นจริงๆ เขาก็บอกไม่เป็นไร แล้วก็หายไปทั้งวัน เราก็ทักหาถามว่าเป็นอะไร เราทำอะไรผิดอีกรึเปล่า หรือที่เงียบไปเพราะอยากเลิกกับเราอีกแล้วหรอ เขาก็ไม่ตอบ มาตอบอีกวันนึง ว่าเรากลับมาเป็นคนรู้จักกันเหมือนเดิมดีกว่า ซึ่งเราได้ยินประโยคนี้จากเขามาบ่อยจนเรารู้สึกว่า มันบ่อยเกินไป เราควรออกไปจากที่ตรงนั้นสักที เราก็ตอบไปแค่ ok สั้นๆ ยังไม่รู้ตัวเลยว่าเลิกเพราะอะไร แต่ในหัวก็คิดนะว่าเรื่องรองเท้าป่าววะ แต่คือเขาโตแล้ว คงไม่คิดอะไรแบบนั้น
ทีนี้ยาวเลยจ่ะ เขาบอกว่ารองเท้าคู่นี้เขารักมาก มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับราคาหรอก แต่มันขึ้นอยู่กับว่าคนที่ซื้อรองเท้าคู่นั้นมาให้ เขาไม่สามารถกลับมาเจอกันบนโลกนี้ได้อีก แล้วก็ถามเราว่าเราอยากเห็นสภาพมันไหม แล้วเหมือนเขาที่เราตอบว่า ok ไป เขาก็ตอบว่าโชคดีครับ เราอ่านที่เขาพิมพ์มาแล้วแบบคือ เราผิดใช่ไหมวะ ที่แนะนำร้านรองเท้าให้ เราเป็นคนทำรองเท้าเขาพังหรอวะ แบบไม่รู้จะตอบอะไรแล้วอะ ทุกครั้งที่พยายามจะอธิบายอะไร เราก็เป็นคนผิดเสมอ และก็ทะเลาะจนเลิกกัน เราก็เลยตอบไปว่า ถ้าพี่คิดแบบนั้น ก็โชคดีค่ะ เพราะเราเหนื่อยที่จะทะเลาะแล้ว ไม่อยากเริ่มใหม่ซ้ำๆ ให้มันจบไปเลยดีกว่า
เขาก็โทรมาขอคุยด้วย เราตัดสายแล้วบอกว่าค่อยคุยได้ไหม เขาก็ไม่ยอมจะคุยให้ได้เลย เราก็ไม่รับ ทีนี้เขาพิมพ์มาว่าถ้าไม่รับสาย จะไปหาที่บ้าน เราก็ไม่อยากให้มาอะจริงๆ ไม่ได้อยากให้พ่อกับแม่ต้องมารับรู้เรื่องพวกนี้ พอเรารับประโยคแรกที่ได้ยินคือ หนูสันดาน here แบบนี้ตั้งแต่เกิดเลยหรอ น้ำเสียงแบบคนที่โมโหปี๊ดแตก เราสตั้นเลยอะ คือเราทำผิดมากขนาดนั้นเลยหรอวะ เขาด่าเราเยอะมาก แต่เราจำไม่ได้ เราเงียบตลอดไม่ได้เถียงหรือพูดอะไรเลย เขาก็บอกถ้ายังเงียบอยู่จะไปหาที่บ้าน จะไปเล่าให้กับพ่อแม่ฟังด้วยว่าลูกสาวเป็นคนยังไง ผ่านไป1ชม.เขามาจริงๆค่ะ มคุยกับพ่อเราหน้าบ้าน ว่าเราทำตัวแบบนั้นแบบนี้ จนเรียกเราออกไปคุย เราก็ไม่ออก เขาก็โทรเข้ามา เรารับแล้วเขาก็พูดแนวเดิมๆ แต่น้ำเสียงซอฟมาก ไม่เหมือนคนที่โทรมาก่อนหน้านี้เลยสักนิด เราก็ถามว่าน้ำเสียงคนที่พูดก่อนหน้านี้หายไปไหนแล้ว เขาบอกว่าเขารู้ว่าจะคุยต่อหน้าผู้ใหญ่ยังไง เขาบอกว่าเราไม่เคยรักใครจริงๆหรอก และมีประโยคหนึ่งของเขาที่พูดว่า รู้ไหมทำไมคนก่อนหน้านี้คบเราแค่3เดือนได้แล้วทิ้งไปเพราะอะไร เขาพูดแบบนี้ต่อหน้าพ่อเรา แม่เราก็นั่งอยู่กับเรา คือพ่อแม่ได้ยินหมด ได้ยินไปถึงคนข้างบ้านแหละ เราไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ทำไมถึงพูดแบบนั้นออกมา แม่เราเลยบอกเราให้บอกให้เขากลับไปก่อน เพราะพ่อเราต้องไม่ชอบแน่ เขาก็กลับไป และอันเฟรนด์เรา เราถือว่าเลิกกันแล้ว เราไม่อยากไปเป็นตัวอะไรในชีวิตเขาอีกแล้ว
แม่เราไปนั่งคุยกับพ่อว่าเขามาพูดอะไรบ้าง แม่บอกว่าเขาบอกว่าเราไปนอนบนเตียงพี่สาวเขา และพี่สาวเขาถามว่าใคร เขาพูดว่าดีนะที่นอนเตียงพี่สาว ถ้าเป็นเตียงเขาจะเป็นยังไง ประมาณว่าเรายังไม่ได้กันอะ แล้วแม่ก็บอกอีกว่าก่อนไปเขาบอกให้ระวังตัวไว้ที่ทำให้เขาเสียใจ..
เรางงตรงนี้อีก เราทำให้เขาเสียใจหรอ ที่มายืนด่าเราหน้าบ้านให้พ่อแม่เราฟังเนี่ย เราผิดใช่ไหม??