เอาจริงๆโค้ชทีมชาติแต่ละคนที่เข้ามา ก็เข้ามาแก้ไขวิกฤตในแต่ละช่วงเวลานั้นๆนะ

1. ซิโก้ เข้ามาในช่วงบอลไทยตกต่ำถึงขีดสุด นักเตะไม่อยากติดทีมชาติ ทำให้ซิโก้ต้องเรียกสายเลือดใหม่มาทำทีม จนทำให้เราผ่านวิกฤติครั้งนั้นมาได้ และเรียกกระแสทีมชาติไทยกลับมาอีกครั้งด้วยการเข้ารอบคัดเลือกบอลโลก ถึงแม้เราจะพ่ายยับในครั้งนั้นก็ตาม แต่ส่วนนึงก็เป็นเพราะ กรรมการ ด้วย

ซิโก้แพ้ภัยตัวเอง เพราะการแสวงหาผลประโยชน์จากทีมชาติในนามสปอตฮีโร่มากจนเกินไป ทำให้แฟนบอลไม่ปลื้ม ประกอบกับไม่เข้ามาดูเกมส์ในไทยลีค เรียกแต่นักเตะที่ไม่ค่อยได้ลงสนามติดทีมชาติ จึงทำให้ถูกปลดในที่สุด

2. ราเยวัช เข้ามาเพราะการทำทีมของซิโก้ไม่ประสบความสำเร็จ หลังยุ่ยเกินไป เสียประตูง่าย ถึงแม้จะมีเกมส์รุก และการต่อบอลที่น่าตื่นตาตื่นใจก็ตาม บอลโลกที่ผ่านมา เราเสียประตูง่ายเกินไป ทำให้คำว่า หลังแน่นไว้ เสียประตูยาก เป็นตัวเลือกอันดับแรกของสมาคม

ช่วงราเยวัชเข้ามาแรกๆ ทีมชาติไทยดูดีขึ้น เสียประตูยาก ลูกตั้งเตะมีความหวัง พรรษาได้แจ้งเกิด ทำประตูจากการโหม่งบ่อยๆ แพ้ยากขึ้น นักเตะใหม่ๆแจ้งเกิดมากขึ้น เพราะการขยันเข้าไปดูเกมส์ในราเยวัชนั่นเอง

แต่ราเยวัชก็ไม่ตอบโจทย์ของทีมชาติไทย จุดที่พลาดของราเยวัชคือ ตั้งรับตลอดเวลาถึงแม้จะเจอกับทีมในอาเซี่ยนด้วยกันก็ตาม ทำให้แฟนบอลและนักเตะอึดอัดกับแผนการเล่นรถบัสตลอดกาลนี้ จึงทำให้ถูกปลดในที่สุด

3.โค้ชโต่ย โค้ชโชค ถือเป็นโค้ชขัดตาทัพในยามที่ทีมชาติกำลังระส่ำระสาย และทำผลงานได้ดีในช่วงแรกๆของการคุมทีม แต่ก็หลุดไปเพราะไม่ตอบโจทย์ในการต่อสู้กับทีมในระดับเอเชีย

4. นิชิโนะ ก็เข้ามาในยามที่ทีมชาติไทยตกต่ำอีกครั้ง แพ้อินเดีย แพ้เวียตนาม แพ้มันทุกชุด ทุกระดับ สัญญาณแห่งความตกต่ำกลับมาอีกครั้ง สมาคมจึงกัดฟันเชิญโค้ชระดับโลก อย่างอากิระ นิชิโน๊ะ เข้ามา จริงๆสมาคมของไทยจะไม่สามารถจ้างนิชิโน๊ะได้เลย ถ้าสมาคมฟุตบอลญี่ปุ่นไม่ช่วยเรื่องค่าจ้างส่วนหนึ่ง


ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า โค้ชแต่ละท่านเข้ามากอบกู้ทีมชาติไทยในช่วงที่ตกต่ำในแต่ละยุค ได้แก้โจทย์ แก้ปัญหาในช่วงเวลานั้นๆ จึงควรยกย่องให้เกียรติครับ ถึงแม้บางท่านจะมีพฤติกรรมที่แฟนบอลไม่ชอบ แต่ความดีเขาก็มี และได้มอบความสุข + ความหวังให้แฟนบอลในช่วงเวลานึงนะ