ใครเคยเจอสถานการณ์เหมือนกันไหมค่ะ

จขกท คบกับคนนี้มา 5 ปี ตลอดเวลาที่คบหาตัวเราไม่เคยมีใคร ไม่เคยคบ หรือคุยกับใครเลย ไม่เคยมองใคร และทุกๆวันที่เจอและคบหากัน รู้สึกว่าเขาคือคนที่ใช่ในทุกด้าน และรักเขา ฝ่าฟันเรื่องราวต่างๆมากะพอสมควรและผูกพันธ์ ทุกๆครั้งที่เห็นก็ตื่นเต้น เห็นเขามีเสน่ห์ทุกครั้ง รู้สึกอบอุ่นและดี

แต่...ไม่ว่าจะมากแค่ไหน กลับไม่อยากผูกมัดและลงเอยกับเขา มันรู้สึกอิสระดีกับความสัมพันธ์แบบนี้ ไม่ต้องคาดหวัง มีแต่ความหวังดีและดูแลกัน

แต่ด้วยอายุและระยะเวลาที่เนิ่นนาน มันทำให้ จขท แอบคิดว่ามันควรจะเป็นยังไงต่อ และแอบสับสนว่า ถ้าเราเจอคนๆนี้ คนที่ใช่ แล้วเราจะรออะไร

ปล. จขกท เคยมีคู่หมั้นที่คบหาวมเป็นแฟนรวมเวลา 12 ปีมาก่อน เป็น ผู้หญิงที่ใช้ชีวิตคนเดียว เจ้าของธุรกิจ เป็นตัวของตัวเอง มีโลกส่วนตัวสูง เช่น บริหารธุรกิจคนเดียว มีบ้านที่อาศัยคนเดียวในป่าบนเกาะทางผ่านใต้ เป็นลูกสาวคนโตที่ดูแลครอบครัว เคยหมดตัวแลพสร้สงทุกอย่างใหม่ด้วยตัวเอง ถูกส่งไปเรียนในหนังสือในกรุงเทพอาศัยกับญาติตั้งแต่ 9 ขวบ และออกมาใช้ชีวิตดูแลตัวเองตั้งแต่ 14 โดยที่บ้านเช่าคอนโดให้อยู่คนเดียวเลยจนเรียนจบ ปัจจุบันมาทางธรรมะและศึกษาเป็นเวลา 11 ปี