คือเดิมเรานับถือพุทธตอนนี้เรากำลังหันมาสนใจเรื่องศาสนาคริสต์ กำลังเศึกษาเลือกอยู่ว่าจะอยู่ฝั่งนิกายไหนดี ทุกวันนี้เวลาไปเที่ยวที่ไหนมีโบสถ์เราก้อชอบแวะเข้าไปคุกเข่าอธิฐานกับพระเจ้าเพราะเราเชื่อว่าพระเจ้ามีตัวตนจริงๆแล้วเรารู้สึกอุ่นใจทุกครั้งเหมือนมีคนที่เข้าใจเราอยู่กับเรา เราไม่เคยรู้สึกเกร็งเวลาเข้าโบสถ์ ปัญหาคือเราถุกคนรอบข้างล้อเลียนว่า คนเห็นแก่ตัวอย่างเรา รักใครไม่เปน พระเจ้าไม่เอาเราขึ้นสวรรค์หรอก แล้วก้อเอาคำสอนที่แบบเคยไปได้ยินได้ฟังมาแค่เปลือกนอกมาต่อว่าเราประมานว่า เคยได้ยินไหมรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตัวเอง ทำเป็นไหม หรือกรณีร้ายแรงคือเวลาเราทำอะไรแล้วชอบมีคนมาถามเชิงล้อเลียนว่าทำแบบนี้ทำไม พระเจ้าจะได้สรรเสริญหรอ ตามพระคัมภีร์บทที่เท่าไหร่อะไรแบบนี้ คือตอนนี้เราเสียใจเสียเซฟมากคือเรารักพระเจ้าแต่เราการที่เราโดนคนเหล่านั้นพูดจาประมานว่าเราไม่เหมาะหรอก จะทำได้หรอ จิตใจหยาบช้าอย่างเราพระเจ้าจะช่วยเราหรอ แล้วคือมีแบบโดนล้อเวลาไปคุกเข่าอธิษฐานอยู่เค้าก้อมาล้อว่าดูตั้งอกตั้งใจเหลือเกินนะ แล้วมีการตัดพ้อว่าแต่ก้อทำแล้วมีความสุขก้อไม่ว่ากันนะ เพราะดูยอมถวายตัวเองเปนลูกของพระเจ้าแล้ว เรารู้สึกไม่ค่อยดีเลยตอนนี้เครียดมาก กลัวตอนที่เปลี่ยนเปนคริสต์เต็มตัวแล้วจะโดนล้อหนักกว่านี้อีกไม่รู้จะทำยังไงแล้ว