คือแฟนเราเค้าเป็นคนดีนะเค้าตามใจเราทุกอย่าง อยากได้อะไรให้หมด ใจเย็น มีเหตุผล เวลาเราทำไม่ดีกับเค้าเค้าก็ยอมเรา ให้อภัยเรา ไม่เคยว่าเราเลย แถมเวลาทะเลาะกันเราผิดเค้าก็บอกที่บ้านว่าเค้าผิดเองนะ (รับผิดแทนเราตลอด)เพื่อไม่ให้ผู้ใหญ่ว่าเรา เราคบกันมานานละค่ะ แต่เรามีนิสัยเบื่อคนง่ายค่ะ เรารู้สึกว่าบางทีนิสัยดีของเค้าเวลาคุยกัน เค้าตามใจเราทุกอย่างมันก็ดีนะแต่บางทีเราก็อยากให้เค้าแสดงความเป็นผู้นำ แสดงความคิดเห็นบ้าง เราก็เคยใส่อารมณ์กับเค้านะว่า อย่าตามใจเราเกินไป คิดเองบ้าง เป็นผู้นำบ้าง เราเบื่อละนะ เราก็รู้ว่าแรงนะ แต่ตอนนั้นเราอารมณ์ร้อนอะ เค้าก็เงียบแต่เราก็ขอโทษเค้านะ แต่เรารู้สึกงั้นจริงๆ เราเบื่อๆ เราก็งงตัวเองทำไมตอนแรกที่คบกันเรามองว่าเค้าดีจังตามใจเราทุกอย่าง ทำไมเราชอบหรือรักเค้าได้คบเค้าได้ จนมาเนิ่นนานขนาดนี้ แต่ทำไมมาอารมณ์เบื่อ อารมญ์เปลี่ยนไปตอนนี้ ซึ่งพูดเรื่องมีคนอื่นเราก็ไม่มีคนอื่นนะ มันแค่เบื่อๆรำคาญเฉยๆ มีบางครั้งในหัวก็เคยคิดผ่านๆมาเข้ามานะว่าจะทำไงต่อไป ลองเลิกมั้ยเพื่อหาคนที่เข้ากับเราได้ดีกว่านี้ แต่ประเด็นติดที่ว่าบ้านเรากับเค้าเข้ากันได้ดี แม่เรามองเข้าเป็นคนดี ดูแลเราได้แม่เรายังเคยพูดว่า เจอคนดีๆแบบนี้อย่าทิ้งคนดีๆไปนะลูกเพราะไม่รู้จะเจอคนดีๆแบบนี้อีกหรือเปล่า แต่ทำไงดี เวลาเจอน่าเค้าเราเบื่อๆตลอด แต่ถ้าเลิกกันก็ก็กลัวเหมือนตามแม่บอก ว่าไม่รู้ว่าจะเจอคนดีแบบเค้ามั้ยเหมือนกัน เลยอยากถามว่า คนที่คบกันนานๆเค้ามีวิธีคบกันนนานๆได้อย่างไร เค้าไม่มีอารมณ์นี้เลยหรอ ถ้ามีจัดการยังไงคะ