พ่อกับแม่ทะเลาะกันบ่อยๆด้วยเรื่องมีชู้ โดยที่แม่ไม่มีและพ่อคิดไปเอง เวลาที่พ่อดื่มเหล้าพ่อจะทำร้ายร่างกายและพูดคำพูดต่างๆที่ทำร้ายจิตใจของแม่ และมีครั้งนี้ทะเลาะกันแรงมาก และแม่บอกว่าถ้าไม่ฟังเหตุผลของชั้น ก็เลิกกันไป ตอนนั้นน้าเราก็อยู่ด้วยเพื่อมาคอยห้ามคอยบอก เพราะพ่อเป็นคนไม่มีเหตุผลเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ วันนั้นตอนที่เรากำลังจะออกจากบ้านไปนอนบ้านน้าเพราะว่านอนที่บ้านไม่ปลอดภัย แล้วอยู่ๆพ่อก็หยิบดาบขึ้นมาฟันข้าวของจนพังและเดินถือดาบมาทางเรา เราทั้งกลัวทั้งตัวสั่นหัวใจเจ็บปวดสุดๆ พ่อบอกว่าถ้าจะเอาลูกเมียกูไปก็ไม่มีใครได้ไป แต่น้าเราก็เดินมาห้ามก่อน เราเป็นเด็กอายุ13 พ่อแม่ทะเลากันมาตั้งแต่เกิด ในความทรงจำก็มีแต่เรื่องแบบนี้ พ่อบอกขอโทษ ให้ให้อภัยพ่อ พ่อผิดไปแล้ว และพ่อก็ทำอีก หัวใจของเราแตกสลายไปตั้งแต่พ่อหยิบดาบจะฟันเราแล้ว พ่อบอกรักเรานักหนาแจ่พ่อไม่เคยมองเห็นเราเวลาเราเสียใจ เวลาแม่เสียใจ ต่อให้แม่เลิกกับพ่อก็ไม่รู้ว่าเลิกไป พ่อจะมาทำร้ายแม่เวลาแม่ทำงานรึปล่าว ชีวิตตอนนี้มันเหนื่อย สิ้นหวัง ยิ่งแม่บอกว่าอยู่กับพ่อเพราะเป็นห่วงเรา เรายิ่งคิดว่าถ้าไม่มีเรา แม่จะมีความสุขรึปล่าว.....  ตอนนี้เราไม่รู้ว่าจะทำยังไง เรากลัวเวลาเจอพ่อ และเจ็บปวด

เรายังเด็ก มีความฝัน อยากใช้ชีวิตให้มีความสุข อยากมีเงิน อยากเห็นแม่ยิ้ม อยากมีความสุขที่ชีวิตได้เกิดมา ก็แค่นั่นเอง