อันนี้คือความสงสัยล้วน ๆ ว่าทำไมถึงสามารถเอ่ยปากขอกันง่ายขนาดนั้น

ยกตัวอย่าง

เราเล่นเกมส์ได้ของมา คือการเล่นนั้นบางทีก็ต้องลงทุนใช้เงินบ้าง ใช้แรงบ้าง แต่ก็มีคนรู้จัก หรือเพื่อนที่รู้ว่าเราได้ของมาของ่ายๆ ซึ่งเราก็ให้นะถ้าเราไม่ได้ใช้ คือไม่ชอบเก็บของอยู่แล้ว

แต่ก็นะ ก็ค่อนข้างแปลกสำหรับเราที่ไม่เอ่ยปากขออะไรใครแบบนี้ คือถูกสอนมาด้วยว่าไม่ให้ขอหรือขอยืมของใคร คือมันเป็นของมูลค่าเล็กน้อยสำหรับบรรดาคนที่เอ่ยปาก ที่รู้เพราะรู้จักอยู่ว่าไม่ได้เดือดร้อนเงินทอง แต่ก็ชอบของฟรีอะไรแบบนี้นะหรือ

แล้วเค้าก็เลยไม่คิดกันเลยว่าเราต้องลงทุนเหมือนกันที่กว่าจะได้ของมาก็ไม่ง่ายนะ

มีใครเคยเจอแบบนี้มั้ยแล้วคุณมีวิธีปฏิบัติอย่างไรกันบ้าง เช่น แบ่งให้ไม่ได้คิดอะไร หรือปฏิเสธเพราะอะไร

ตัวอย่างที่ถูกขอ เช่น สมุด กระเป๋า หนังสือ ร่ม ราคาประมาณ 200-500 บาทต่อชิ้น