มาขอคำปรึกษาค่ะ เพราะทุกวันนี้อยู่บ้านตัวเองเพราะความหวาดระแวงตลอดเวลา 
เรื่องคือ บ้านเราอยู่ในซอย บ้านเราอยู่ติดกับบ้านหลังเจ้าปัญหา เค้าอยู่กัน 4 คน มีแม่ ลูกชาย ลูกสาว และ หลานสาว ป3 เรามาซื้อที่สร้างบ้านหลังนี้อยู่มา เข้าปีที่ 10 ตอนเรามาอยู่ใหม่ๆ ลูกชายบ้านหลังนี้ไปยิงคนตายประมาณวัยรุ่นทะเลาะวิวาท และติดคุก และเพิ่งออกจากคุกมาได้ประมาณ 3-4 ปี ออกมาไม่ทำงานทำการ อยู่บ้านติดยา จนมาพักหลัง ไม่ออกจากบ้านเลย หลายเดือนแล้ว เริ่มมีอาการน่ากลัว เก็บตัวไม่สุงสิงกับใคร จนเรื่องเกิดเรื่อง
ครั้งที่ 1 เข้าหาเมียของลูกพี่ลูกน้องที่บ้านติดกัน (ผัวไปทหาร) ผู้หญิงอยู่กับน้องชายผัว เข้าหาบอกขอหน่อย ทุกคนบอกว่าเค้าล้อเล่นกัน ไม่มีใครใส่ใจ
ครั้งที่ 2 เข้าหาคนเดิมอีก กระชากแขนพาเข้าห้องบอกขอหน่อย ผู้หญิงวิ่งหาคนช่วย บอกแม่เค้า แม่บอกลูกอยู่ในบ้านทั้งวัน ถามลูกบอกไม่ได้ทำ สุดท้ายต้องขนลูกกลับไปอยู่บ้านตัวเองอีกจังหวัด เพราะไม่มีใครเชื่อเค้า
ครั้งที่ 3 ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา มีเด็กสัก 14-15 อยู่บ้านใกล้กันอีกหลังอยู่บ้านคนเดียวพ่อแม่ไปทำงาน ไปเคาะหน้าต่างเรียกบอกเปิดประตูให้หน่อย
ครั้งที่4 ไปเรียกป้าบ้านข้างๆ แกเป็นเบาหวาน เดินก็ไม่ค่อยไหว บอกมาหาที่บ้านหน่อยอยากคุยด้วย ถามอยู่กับใคร อยู่คนเดียวมั้ย
เรากลัวมาก บ้านเรากับบ้านเค้าอยู่ติดกัน ไม่มีรั้วบ้าน เค้าชอบมาอยู่หลังบ้านแล้วแอบดูเรา กลางวันเราอยู่คนเดียว สามีไปทำงานลูกไปโรงเรียน ในซอยเค้าไปทำงานกันปิดเงียบ เกือบทุกหลัง เราไม่กล้าเปิดประตูบ้านเลย เก็บตัวเงียบอยู่แต่ในบ้าน เครียดมาก ระแวงตลอดเวลา
มันคือปัญหาสังคม มันคือปัญหาของเรา เหมือนอยากจะขายบ้านเลย ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง แจ้งใครได้บ้าง เค้าดูเหมือนคนปกติที่ไม่มีพิษภัย แม่เค้าบอกว่าลูกเลิกยามาจะ 2 ปีแล้ว จะพาไปรักษามันก็ไม่ไป บางทีก็พูดแบบกลัวหมอฉีดยาลูกช็อคตาย 
อยากปรึกษาว่าจะทำไงได้บ้างค่ะ จะแก้ยังไง คนระแวกนี้หวาดกลัวกันหมด ถ้ามีแต่ผู้หญิงเค้าจะปิดบ้านกันเงียบทุกหลัง ทุกคนต้องระวังตัวเพราะคนคนเดียว แต่ก่อนเด็กๆ จะวิ่งเล่น เดียวนี้หรือต้องปิดประตูขังเด็กๆ เงียบกริบยังกะป่าช้า
เครียดมากค่ะ