ความรู้สึกมันพาให้เรากลับมาพบกับคนๆเดิมอีกครั้ง 🙂
ขอเกริ่นก่อนเลยนะครับว่า ตัวผมเองเมื่อตอนนั้นก้มีคนคุยอยู่แล้ว ส่วนตัวเขาเองก้มีแฟนอยู่แล้ว แต่เรา2 คนก้คุยกันนะ ก้มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาตลอด เอาเป็นว่าเราพยายามทำดีกับเขามาตลอดนะ ทั้งไปส่งบ้าน ทั้งทายาให้เขา(โดนแฟนตัวเองซ้อมมาแต่เรากลับเป็นคนทายาให้) ก้คือพยายามทำให้เขารู้สึกดีมาตลอด จนวันนึงได้มีข้อความพิมมาหาว่า
ผญ: ที่ผ่านมามันดีมากนะ แต่เขาไม่อยากทำร้ายผมอีกแล้ว จะโกรธหรือเกลียดเขาก็ได้
เรา: อย่าเพิ่ง คอลวีโอมาก่อนนะ
ผญ:ที่ผ่านมามันดีมากๆ ขอบคุณนะ
หลังจากประโยคนั้นสิ้นสุดลง ก้เหมือนทุกอย่างมืดลง ความคิด ความสุขที่มีร่วมกันมันก้หายไปหมด หลังจากนั้นผมก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนบ้าง ผ่านไปประมาณ 2 ปี เราก้ได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมก็โสดแล้วแหละ ส่วนตัวเขาก้ยังอยู่กับแฟนคนเดิม ส่วนจะถามว่าอะไรทำให้เรากลับมาได้คุยกันอีก คือ มีอยู่วันนึงเราได้ไปปาร์ตี้ห้องเพื่อนๆกันก้คุยกันเปิดเพลงฟังแล้วเจอเพื่อนของเขา ซึ่งเราก้ได้บอกเพื่อนเขาว่าลองชวน....มาทีสิ เพื่อนเขาก้ลองชวนแล้วเขาก้ตกลงว่าจะมา แต่ตอนนั้นเขาก้ยังไม่รู้นะคนที่อยู่กับเพื่อนของเขาคือตัวผมเอง เขาแค่เอะใจว่าใช่เราหรือเปล่า หลังจากนั้นก้ได้ให้พี่เราไปรับเขามา เราก้ได้เจอกันนั่งคุยกันนั่นนี่ จนความสัมพันธ์ก้ยาวมาจนถึงทุกวันนี้ ซึ่งระหว่างที่เราคุยกันล่าสุด เราได้มีปัญหาเกิดขึ้นก็ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่อยู่เหมือนกัน "ขอไม่เล่านะครับว่าเรื่องอะไร" ก็ถือว่าเรารู้สึกดีมากเพราะเหมือนเขาก็เข้ามาอีกครั้งในตอนที่เราเจอปัญหาใหญ่ครั้งนี้ มีเขาคนเดียวที่อยู่ข้างๆเราตอนเราเจอปัญหา เราก็ถามเขานะว่ารักเราไหม รู้สึกดีกับเราไหม เขาก็ตอบนะว่าครั้งนี้เขารักเรามากและรู้สึกดีกับเรามาก คือเรา2 คนอยู่ด้วยกันตลอดช่วงนี้ แต่มันก้ยังติดอยู่ที่ว่าเขามีแฟนแล้ว บางความรู้สึกมันก็ทำให้เราอยากจะออกมาจากจุดนี้นะ คือเหมือนเขาก็รักเรา แต่เขาก้ยังติดตรงที่เขาก้มีแฟนอยู่ ถ้าเปรียบได้ก็เหมือนกับว่า "ร่มคันเดียว มันอยู่ด้วยกัน3 คนไม่ได้หรอก มันต้องมีคนนึงที่ต้องยอมถอยออกมา" ถามว่าเรามีความสุขมั้ย เรามีนะ แต่บางครั้งเทศกาลสำคัญ เราก้อยากมีเขาอยู่ข้างๆ หรือไปไหนไกลๆด้วยกันได้ ซึ่งมันทำไม่ได้เลย ซึ่งมันทำให้เราคิดว่า เราควรไปต่อ หรือพอแค่นี้ เราเหนื่อยมั้ย เราเหนื่อยนะ เรารักเขามั้ย เรารักเขามากเหมือนกันนะ แต่เราก็ไม่อยากหลบๆซ่อนๆ ต้องคอยทนฟังเขาคุยกับแฟนเขาบ้างนั่นนี่ บางทีเราก็เดินออกมาข้างนอกนะ เราไม่อยากเห็นว่าเขาคุยอะไรกันบ้าง " มันเจ็บน่ะ " ก็ไม่มีอะไรมากแล้ว แค่อยากมาระบายในฐานะ คนที่เป็นห่วงมาโดยตลอด และก้ถือว่ารักมากคนนึง ถ้าโสดเต็มตัวแล้ว พรหมลิขิตมันมีจริง เราคงได้รักกันแบบเปิดเผย และเริ่มต้นไปด้วยกันนะ ตัวผมเองพร้อมแล้วที่จะสร้างครอบครัวแบบ2คนไปก่อน และถ้าได้มีตัวน้อยได้ก้พร้อมที่จะดูแลนะ ขอบคุณพื้นที่ pantip ที่ได้มีพื้นที่ให้ระบายความรู้สึก
พื้นที่สำหรับคนที่เข้าใจความรู้สึก โลกสวยเลื่อนผ่านครับ ✋🏻
ขอเกริ่นก่อนเลยนะครับว่า ตัวผมเองเมื่อตอนนั้นก้มีคนคุยอยู่แล้ว ส่วนตัวเขาเองก้มีแฟนอยู่แล้ว แต่เรา2 คนก้คุยกันนะ ก้มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาตลอด เอาเป็นว่าเราพยายามทำดีกับเขามาตลอดนะ ทั้งไปส่งบ้าน ทั้งทายาให้เขา(โดนแฟนตัวเองซ้อมมาแต่เรากลับเป็นคนทายาให้) ก้คือพยายามทำให้เขารู้สึกดีมาตลอด จนวันนึงได้มีข้อความพิมมาหาว่า
ผญ: ที่ผ่านมามันดีมากนะ แต่เขาไม่อยากทำร้ายผมอีกแล้ว จะโกรธหรือเกลียดเขาก็ได้
เรา: อย่าเพิ่ง คอลวีโอมาก่อนนะ
ผญ:ที่ผ่านมามันดีมากๆ ขอบคุณนะ
หลังจากประโยคนั้นสิ้นสุดลง ก้เหมือนทุกอย่างมืดลง ความคิด ความสุขที่มีร่วมกันมันก้หายไปหมด หลังจากนั้นผมก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนบ้าง ผ่านไปประมาณ 2 ปี เราก้ได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมก็โสดแล้วแหละ ส่วนตัวเขาก้ยังอยู่กับแฟนคนเดิม ส่วนจะถามว่าอะไรทำให้เรากลับมาได้คุยกันอีก คือ มีอยู่วันนึงเราได้ไปปาร์ตี้ห้องเพื่อนๆกันก้คุยกันเปิดเพลงฟังแล้วเจอเพื่อนของเขา ซึ่งเราก้ได้บอกเพื่อนเขาว่าลองชวน....มาทีสิ เพื่อนเขาก้ลองชวนแล้วเขาก้ตกลงว่าจะมา แต่ตอนนั้นเขาก้ยังไม่รู้นะคนที่อยู่กับเพื่อนของเขาคือตัวผมเอง เขาแค่เอะใจว่าใช่เราหรือเปล่า หลังจากนั้นก้ได้ให้พี่เราไปรับเขามา เราก้ได้เจอกันนั่งคุยกันนั่นนี่ จนความสัมพันธ์ก้ยาวมาจนถึงทุกวันนี้ ซึ่งระหว่างที่เราคุยกันล่าสุด เราได้มีปัญหาเกิดขึ้นก็ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่อยู่เหมือนกัน "ขอไม่เล่านะครับว่าเรื่องอะไร" ก็ถือว่าเรารู้สึกดีมากเพราะเหมือนเขาก็เข้ามาอีกครั้งในตอนที่เราเจอปัญหาใหญ่ครั้งนี้ มีเขาคนเดียวที่อยู่ข้างๆเราตอนเราเจอปัญหา เราก็ถามเขานะว่ารักเราไหม รู้สึกดีกับเราไหม เขาก็ตอบนะว่าครั้งนี้เขารักเรามากและรู้สึกดีกับเรามาก คือเรา2 คนอยู่ด้วยกันตลอดช่วงนี้ แต่มันก้ยังติดอยู่ที่ว่าเขามีแฟนแล้ว บางความรู้สึกมันก็ทำให้เราอยากจะออกมาจากจุดนี้นะ คือเหมือนเขาก็รักเรา แต่เขาก้ยังติดตรงที่เขาก้มีแฟนอยู่ ถ้าเปรียบได้ก็เหมือนกับว่า "ร่มคันเดียว มันอยู่ด้วยกัน3 คนไม่ได้หรอก มันต้องมีคนนึงที่ต้องยอมถอยออกมา" ถามว่าเรามีความสุขมั้ย เรามีนะ แต่บางครั้งเทศกาลสำคัญ เราก้อยากมีเขาอยู่ข้างๆ หรือไปไหนไกลๆด้วยกันได้ ซึ่งมันทำไม่ได้เลย ซึ่งมันทำให้เราคิดว่า เราควรไปต่อ หรือพอแค่นี้ เราเหนื่อยมั้ย เราเหนื่อยนะ เรารักเขามั้ย เรารักเขามากเหมือนกันนะ แต่เราก็ไม่อยากหลบๆซ่อนๆ ต้องคอยทนฟังเขาคุยกับแฟนเขาบ้างนั่นนี่ บางทีเราก็เดินออกมาข้างนอกนะ เราไม่อยากเห็นว่าเขาคุยอะไรกันบ้าง " มันเจ็บน่ะ " ก็ไม่มีอะไรมากแล้ว แค่อยากมาระบายในฐานะ คนที่เป็นห่วงมาโดยตลอด และก้ถือว่ารักมากคนนึง ถ้าโสดเต็มตัวแล้ว พรหมลิขิตมันมีจริง เราคงได้รักกันแบบเปิดเผย และเริ่มต้นไปด้วยกันนะ ตัวผมเองพร้อมแล้วที่จะสร้างครอบครัวแบบ2คนไปก่อน และถ้าได้มีตัวน้อยได้ก้พร้อมที่จะดูแลนะ ขอบคุณพื้นที่ pantip ที่ได้มีพื้นที่ให้ระบายความรู้สึก