เราพึ่งเคยมีสัตว์เลี้ยงเป็นของตัวเองครั้งแรก เป็นแฮมสเตอร์ผู้หญิง อายุ 1ปี8เดือน รักและผูกพันธ์มาก

เมื่ออาทิตย์ที่แล้วน้องจากเราไป แต่เรายังคงให้น้ำให้อาหารในกรงของน้อง แม้จะไม่มีน้องอยู่แล้วก็ตาม จนหลายคนเป็นห่วง แต่เราห้ามไม่ได้จริงๆ เราชินกับการมีน้องในชีวิต แค่เห็นกรงน้อง เราก็ร้องไห้แล้ว แทบจะกินไม่ได้ นอนไม่หลับ ตอนสอบยังร้องไห้ไปสอบไป

ก่อนมีน้องเราเป็นโรคเซื่อมเศร้า กับโรควิตกกังวล แต่พอมีน้อง เราหายจากโรคเซื่อมเศร้า และ อาการโรควิตกกังวลก็ดีขึ้น เราไม่อยากหาตัวอื่นมาแทน

เราอยากทราบว่าเราจะผ่านมันไปได้ยังไงคะ? ทำใจไม่ได้จริงๆ