ทำไมผมรู้สึกเหมือนเหมือนไม่มีใครรักผมเลย? ผมมีพ่อเลี้ยงนะครับแต่เขาได้เสียชีวิตไปแล้ว ผมมีพี่สาวครับคือผมกับพี่ผมมีแม่คนเดียวกันแต่คนละพ่อครับพ่อของพี่สาวเป็นคนเลี้ยงผมมา พ่อของพี่สาวผมเขาเลี้ยงผมมาแต่เลี้ยงแบบไม่สนใจอนาคตของผมเขารักพี่สาวผมพี่ผมที่เป็นลูกแท้ๆของเค้ามากกว่าผมพ่อเลี้ยงของผมสร้างอนาคตให้พี่ผมดีพอสมควรก่อนที่เค้าจะเสียชีวิตแต่กับเขาไม่เคยทำอะไรให้เลย ส่วนแม่ของผมก็เลี้ยงผมแบบทิ้งๆขว้างๆ เขาพูดกับผมเสมอว่าถ้ามีลูกนะเอาไปเลี้ยงเองเลยนะกูไม่เลี้ยงไม่ต้องเอามาให้กูเลี้ยงต่างจากพี่ผมที่มีลูกแล้วทุกคนรักลูกของพี่สาวผมหมดเลย พ่อของเขาก็รักแม่ของเค้าก็รัก เค้าโทรคุยกับพี่ผมทีไหร่เขาชอบบอกว่า เอาลูกมาหาแม่สิลูกเอามาให้แม่เลี้ยงพอมาถึงทีผมแม่บอกว่าไม่ต้องเอาลูกมาให้กูเลี้ยงแบบจุกมากอ่ะ ซึ่งผมไม่เอาให้เขาเลี้ยงอยู่แล้วแต่ผมไม่ชอบเวลาเขาพูดแบบนี้ ลูกของผมผมเลี้ยงเองได้ ส่วนพี่สาวของผมพ่อเค้ารักเขามากให้ความรักกับเขาให้อนาคตกับเค้าแต่ผมกลับไม่เคยได้อะไรเลย ผมคิดเสมอนะครับว่าถ้าผมมีลูกเลี้ยงผมจะรักลูกเลี้ยงกับแท้ๆของผมให้เท่าๆกันเลยเพราะผมรู้ว่าเวลาโดนลำเอียงมันเป็นยังไง