เข้าใจทีมนี้นะ อารมณ์เด็กจบใหม่ เห็นนู่นก็อยากทำนี่ก็อยากทำ   มันเลยออกมาเป็นอย่างละคร รักฉุดใจนายฉุกเฉิน โอเค บทต่างๆมันทำให้คนอินจนแบ่งทีมได้  

แต่ข้อเสียใหญ่ๆคือ  กรอบของละครมันกว้างเกินไป แล้วพล๊อตละครมันวาไรตี้เกิน ไม่รู้เป็นคนเดียวรึเปล่านะทีรู้สึกว่าละครมันยังสามารถไปได้สุดกว่านี้ ถ้าละครไม่ตัดสวิงอารมณ์ไปมา มันทำให้การไต่ระดับอารมณ์มันไม่ถึงจุด อยากฉากที่หมอเต่าตาย โอเคเข้าใจว่าต้องการจะสื่อถึงการจากลาอย่างกระทันหัน มันเกิดขึ้นได้เสมอ แต่ก็รู้สึกว่า ซีนนี้มันน่าจะไปได้สุดกว่านี้

ถ้าเทียบละครจากช่องเดียวกันอย่าง ภาตุฆาต ไม่มีใครคาดคิดว่ารวิศจะตายเหมือนกัน แต่ก็มีการเผื่อใจไว้บ้างนิดหน่อย แต่ก่อนหน้านั้น บทพูด อารมณ์ของตัวละคร เหตุการต่างๆมันบิ๊วไล่ระดับมาจนมาถึงจุดที่มันพีค เราสัมผัสได้ถึงความเสียใจของคนเป็นแม่  คนรัก ของเพื่อน จริงๆ ขนาดว่า ภาตุฆาตคือดูบ้างไม่ดูบ้าง พึ่งมาดูทุกตอนตอน EP หลังๆ ยังอินเลย แต่ตัดกลับมาที่รักฉุดใจคือดูทุกตอน แต่ทำไมถึงอินได้ไม่เท่าภาตุฆาต

ถ้ายังทำละคร เรื่องหน้าก็ไม่ต้องยัดแนวเรื่องมาเยอะ เอาแต่พอดีแล้วทำให้สุดนะครับ ฝากไว้