ก่อนอื่นเราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่มีทัศนคติ ที่ว่า ...”  คุณภาพของคนเลี้ยง สำคัญกว่าปริมาณคนในครอบครัว “

ครอบครัวเรามี เรา , ลูก , และ ยาย 3 คน  เรากับยายก็พยายามจะช่วยกันเป็นคนที่เลี้ยงลูกที่มีคุณภาพ พยายามหาของกินดีๆตามช่วงวัย หาของเล่นที่เหมาะสมกับช่วงวัย  พาขี่รถเล่นรอบหมู่บ้าน เล่นของเล่นกับลูก ไม่ให้ลูกดูมือถือ  แต่ให้ดูการ์ตูนในทีวี  ยายจะรับหน้าที่เลี้ยงดูหลาน จัดการเรื่องข้าวหลาน พาขี่รถเล่น  ส่วนเราก็คอยเล่นกับลูกเวลาว่างหรือก่อนนอน ชวนอ่านหนังสือบ้าง  แต่ตอนแต่ช่วงนี้ลูกจะค่อนข้างสนใจการ์ตูนในทีวี  ที่เคยชวนให้อ่าน abc กขค ก็ไม่ค่อยสนใจได้นานเหมือนแรกๆ ตอนนี้ลูกได้ 1ขวบ 11 เดือน  ตอนเขาได้ขวบนิดๆ เขาเลี้ยงง่าย ใจดี แบ่งปัน แต่พฤติกรรมลูกเป็นไปในทิศทางตรงกันข้ามเลย  หวงของเล่น โมโหง่าย บางครั้งบางคราวลูกโกงแบบไม่มีเหตุผล ถึงขั้นนอนดิ้นกับพื้น  ที่ผ่านมาพยายามใจเย็น ปรอบประโลม  แต่เอาไม่อยู่  บางครั้งแทบจะลืมตัวตี โกรธมากๆก็มี 
 เราพลาดตรงไหนไป  หรือว่าเป็นเพราะลูกไม่ได้อยู่กับพ่อ หรือเพราะอะไร พยายามหาคำตอบ พยายามจะอุดช่องโหว่ ไม่อยากให้ลูกเป็นเด็กก้าวร้าวเมื่อโตขึ้นไป