ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนเลยครับว่า ด้วยวัยยี่สิบค่อนมาทางปลายๆ ผมไม่ใช่คนรวยเงินถุงเงินถังมาจากไหน
ทำงานกับที่บ้านกินเงินเดือนประจำนี่แหละครับ ผมเป็นคนเดินทางท่องเที่ยวค่อนข้างบ่อย อย่างน้อยๆก็ปีละสามครั้ง โดยใช้เงินเก็บของตัวเองทุกๆครั้ง
ทีแรกก็บินชั้นประหยัดแบบคนทั่วไปนี่แหละครับ จองคลาสตั๋วถูกที่สุดเน้นบินกลางสัปดาห์ ภาวนาให้มีที่นั่งว่างทั้งแถวจะได้นอนยาวแบบ Businessคนยาก
จนเมื่อสักสองปีที่แล้ว ผมแลกแต้มบัตรเครดิต เป็นตั๋วชั้นบิสิเนส เส้นทาง กรุงเทพ-โตเกียว ด้วย JAL 787 และ โตเกียว-กรุงเทพ บินด้วย787-8 การบินไทย เรียกได้ว่าเป็นบิสิเนสคลาสครั้งแรก คือมันเป็นความรู้สึกแบบ "ว้าววว เยะเข้!"
หลังจากนั้นผมก็ติดตามเพจตั๋วโปร ทั้งของไทย และของต่างประเทศ แล้วก็ได้ตั๋วError Fare ของ Qatar Airways เส้นทางไปกลับ โฮจิมินห์-นิวยอร์กมาครั้งนึง หลังจากนั้น ถ้าบินไปใกล้ๆอย่างไปญี่ปุ่น ผมก็จะเลือกบิน Scootbiz (หรือที่ตอนนี้กลายเป็น Scootplus) หรือ Scootsilence ตลอดๆเลยครับ
จนเมื่อต้นปีที่ผ่านมาก็สามารถสอย Error Fare ของ Cathay Pacific เส้นทาง ดานัง-นิวยอร์ค มาอีกรอบ และได้ตั๋วโปรบิสิเนสคลาส นิวยอร์ค-กีโต้ มาในราคาสองหมื่นปลายๆ พ่วงกับตั๋วโปรของ TAP Portugal เส้นทาง นิวยอร์ค-ลิสบอน-โคเปนเฮเก้น ในราคาสามหมื่นนิดๆ และปิดทริปด้วยตั๋วบิสิเนส(ขาเดียว) ของอียิปต์แอร์ เส้นทาง โคเปนเฮเก้น-กรุงเทพ ในราคา 22,000 บาท และล่าสุดก็ตัดสินใจจองตั๋วโปร Turkish Airlines กรุงเทพ-บัวโนสไอเรส ในราคา 88,000 บาทมา ซึ่งกว่าจะจองได้นี่ทบทวนอยู่นานมาก แต่ด้วยระยะเวลาของการเดินทางกว่า 24 ชั่วโมง เทียบเท่ากับบินบิสิเนส 4 Flights จึงตัดสินใจ "เอา(ก็ได้)ฟระ!" เรียกได้ว่า ตลอดสองปีที่ผ่านมา ผมบินบิสิเนสคลาสตลอดเลยครับ (แต่เป็นบิสิเนสคลาสแลกไมล์หรือตั๋วหลุดกับตั๋วโปรเท่านั้นนะ)
สิ่งที่ผมชอบในการบินชั้นธุรกิจคือ พื้นที่ที่มากขึ้น ไม่แออัด ห้องน้ำสะอาด ความสบายตอนเช็คอิน, อิมมิเกรชั่น, บอร์ดดิ้งและ Disembark
ส่วนเรื่องอาหารหรือที่นั่งผมไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่ครับ เพราะผมไม่เน้นทานและขอแค่เอนพอหลับได้ผมก็แฮปปี้แล้ว (นอนราบบางทีจุกครับ ลมตีออกบั้นท้ายตลอดเลย)
แต่ช่วงนี้ตั๋วลดราคาชั้นประหยัดเยอะมากๆเลย เช่น EVA บินตรงไปอัมสเตอร์ดัม ราคา 18,000 บาท ไปนิวยอร์คสองหมื่นนิดๆ หรือแม้กระทั่งการบินไทยไปยุโรปในราคา 2 หมื่นเศษๆ คือมันเป็นราคาที่คุ้มค่ามากๆเลย บวกกับว่าผมถือบัตรทอง ROP อยู่ จึงยังได้สิทธิ์ใช้เลาจน์ และ Priority boarding ได้
แต่...แต่...
พอถึงเวลาที่จะต้องกดจองจริงๆมันก็มีอาการ "งอแง" อ่ะครับ
ใจนึงมันบอกว่าจองไปเถอะ คุ้มแล้ว บินไปถึงเมิงค่อยไปนอนที่โรงแรม เอาตังค์ไปเช่ารถหรูๆขับนุ่นน
แต่อีกใจนึงมันก็บอกว่า อย่าเลย รอหน่อย เดี๋ยวก็มีโปร Omanair, Gulfair, Egyptair 4หมื่นปลายๆ รถอะไรเมิงก็ขับๆไปเถอะ
ผมหล่ะไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลยจริงๆ มีท่านใดเคยเป็นแบบนี้บ้างไหมครับ?
(กระทู้บ่น) มีใครบิน Business (หรือ First) บ่อยๆแล้วเกิดอาการงอแงเวลาต้องบิน Economy บ้างครับ
ทำงานกับที่บ้านกินเงินเดือนประจำนี่แหละครับ ผมเป็นคนเดินทางท่องเที่ยวค่อนข้างบ่อย อย่างน้อยๆก็ปีละสามครั้ง โดยใช้เงินเก็บของตัวเองทุกๆครั้ง
ทีแรกก็บินชั้นประหยัดแบบคนทั่วไปนี่แหละครับ จองคลาสตั๋วถูกที่สุดเน้นบินกลางสัปดาห์ ภาวนาให้มีที่นั่งว่างทั้งแถวจะได้นอนยาวแบบ Businessคนยาก
จนเมื่อสักสองปีที่แล้ว ผมแลกแต้มบัตรเครดิต เป็นตั๋วชั้นบิสิเนส เส้นทาง กรุงเทพ-โตเกียว ด้วย JAL 787 และ โตเกียว-กรุงเทพ บินด้วย787-8 การบินไทย เรียกได้ว่าเป็นบิสิเนสคลาสครั้งแรก คือมันเป็นความรู้สึกแบบ "ว้าววว เยะเข้!"
หลังจากนั้นผมก็ติดตามเพจตั๋วโปร ทั้งของไทย และของต่างประเทศ แล้วก็ได้ตั๋วError Fare ของ Qatar Airways เส้นทางไปกลับ โฮจิมินห์-นิวยอร์กมาครั้งนึง หลังจากนั้น ถ้าบินไปใกล้ๆอย่างไปญี่ปุ่น ผมก็จะเลือกบิน Scootbiz (หรือที่ตอนนี้กลายเป็น Scootplus) หรือ Scootsilence ตลอดๆเลยครับ
จนเมื่อต้นปีที่ผ่านมาก็สามารถสอย Error Fare ของ Cathay Pacific เส้นทาง ดานัง-นิวยอร์ค มาอีกรอบ และได้ตั๋วโปรบิสิเนสคลาส นิวยอร์ค-กีโต้ มาในราคาสองหมื่นปลายๆ พ่วงกับตั๋วโปรของ TAP Portugal เส้นทาง นิวยอร์ค-ลิสบอน-โคเปนเฮเก้น ในราคาสามหมื่นนิดๆ และปิดทริปด้วยตั๋วบิสิเนส(ขาเดียว) ของอียิปต์แอร์ เส้นทาง โคเปนเฮเก้น-กรุงเทพ ในราคา 22,000 บาท และล่าสุดก็ตัดสินใจจองตั๋วโปร Turkish Airlines กรุงเทพ-บัวโนสไอเรส ในราคา 88,000 บาทมา ซึ่งกว่าจะจองได้นี่ทบทวนอยู่นานมาก แต่ด้วยระยะเวลาของการเดินทางกว่า 24 ชั่วโมง เทียบเท่ากับบินบิสิเนส 4 Flights จึงตัดสินใจ "เอา(ก็ได้)ฟระ!" เรียกได้ว่า ตลอดสองปีที่ผ่านมา ผมบินบิสิเนสคลาสตลอดเลยครับ (แต่เป็นบิสิเนสคลาสแลกไมล์หรือตั๋วหลุดกับตั๋วโปรเท่านั้นนะ)
สิ่งที่ผมชอบในการบินชั้นธุรกิจคือ พื้นที่ที่มากขึ้น ไม่แออัด ห้องน้ำสะอาด ความสบายตอนเช็คอิน, อิมมิเกรชั่น, บอร์ดดิ้งและ Disembark
ส่วนเรื่องอาหารหรือที่นั่งผมไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่ครับ เพราะผมไม่เน้นทานและขอแค่เอนพอหลับได้ผมก็แฮปปี้แล้ว (นอนราบบางทีจุกครับ ลมตีออกบั้นท้ายตลอดเลย)
แต่ช่วงนี้ตั๋วลดราคาชั้นประหยัดเยอะมากๆเลย เช่น EVA บินตรงไปอัมสเตอร์ดัม ราคา 18,000 บาท ไปนิวยอร์คสองหมื่นนิดๆ หรือแม้กระทั่งการบินไทยไปยุโรปในราคา 2 หมื่นเศษๆ คือมันเป็นราคาที่คุ้มค่ามากๆเลย บวกกับว่าผมถือบัตรทอง ROP อยู่ จึงยังได้สิทธิ์ใช้เลาจน์ และ Priority boarding ได้
แต่...แต่...
พอถึงเวลาที่จะต้องกดจองจริงๆมันก็มีอาการ "งอแง" อ่ะครับ
ใจนึงมันบอกว่าจองไปเถอะ คุ้มแล้ว บินไปถึงเมิงค่อยไปนอนที่โรงแรม เอาตังค์ไปเช่ารถหรูๆขับนุ่นน
แต่อีกใจนึงมันก็บอกว่า อย่าเลย รอหน่อย เดี๋ยวก็มีโปร Omanair, Gulfair, Egyptair 4หมื่นปลายๆ รถอะไรเมิงก็ขับๆไปเถอะ
ผมหล่ะไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลยจริงๆ มีท่านใดเคยเป็นแบบนี้บ้างไหมครับ?