สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเราค่ะ หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยล่วงหน้าค่ะ

  คือเราเองก็ไม่รู้จะนิยามตัวเองว่ายังไงเหมือนกัน ตอนที่เราพูดคุยกับเพื่อนในชีวิตจริงก็ดูคุยปรกติดีไม่ได้พูดมากเกินไปไม่ได้พูดน้อยเกินไป แต่พอเข้าเรื่องที่เราชอบก็มีคุยยาวเหมือนกันนะ

  พอตัดภาพมาในโลกแชทแล้วเหมือนไม่ใช่คนเดียวกันนิดหน่อยอยู่ที่ว่า เราเป็นคนที่ไม่ได้แชทกับใครบ่อยเท่าไหร่เลยเวลาแชทจะพิมพ์ช้ากว่านิดหน่อย เราไม่เคยมีคนคุยค่ะ เลยทำให้เราใช้เวลาในโทรศัพท์ส่วนใหญ่ไปกับเรื่องอื่นที่ไม่ใช่การแชทกับใคร เวลาแชทเรามักจะพิมพ์ยาวนิดหน่อยเพื่อจะได้ครบเนื้อหาที่เราจะสื่อ เพราะหากส่งแบบประโยคนึงแล้วส่ง ประโยคนึงแล้วส่งก็มักโดนอีเพื่อนขัดแล้วไปเรื่องใหม่ตลอด

  เรามักจะรีบคุยรีบจบค่ะ เพราะเราไม่ชอบคุยแบบยืดเยื้อในแชทเท่าไหร่ หากคุยงานเสร็จก็มักจะหายไปเล่นอย่างอื่นเพราะไม่รู้จะสรรหาอะไรมาคุยต่อค่ะ

เราเล่นโทรศัพท์ตลอดค่ะ ใครแชทมาหารู้หมด แต่มักตอบช้านิดหน่อยเพื่อทำใจมาตอบเขา(ดูเหมือนรำคาญเขามั้ย 555)

  แต่ว่าตอนอยู่นอกบ้านพบปะกับเพื่อน เราไม่เป็นเหมือนกับในแชทค่ะ เพราะเรารู้สึกว่าเวลาเราออกนอกบ้านคือเวลาที่เราพร้อมพบปะสังคมค่ะ

  อยากรู้ว่าคนแบบเรามันแปลกไหม หากรู้สึกว่าการที่เราเป็นแบบนี้แล้วทำให้เรากลายเป็นปัญหาในการเข้าสังคมก็ช่วยบอกด้วยนะคะ เผื่อจะเอาไปปรับปรุงตัว