ถ้าหากเอ่ยถึงหนังแนวสยดสยองที่มาพร้อมกับความวาบหวิวของนางเอก คงไม่มีนักดูหนังท่านใดไม่นึกถึงหนังเรื่อง "แม่เบี้ย" จากผลงานการประพันธ์ของ "วาณิช จรุงกิจอนันต์" นักเขียนผู้ล่วงลับ
นับว่าเป็นผลงานวรรณกรรมอีกเรื่องหนึ่งที่ได้รับการสร้างในหลาย ๆ สื่อ ทั้งละครโทรทัศน์ ละครเวที แม้กระทั่งสื่อภาพยนตร์ที่สร้างออกมาแล้วถึง 3 ครั้ง และเมื่อหนังแม่เบี้ยฉายเมื่อไรก็เป็นที่ได้รับความสนใจอย่างมากทุกครั้งไป
เริ่มจากฉบับปี 2532 ที่เปิดตัวอย่างเอิกเกริก เพราะเป็นการกลับมาจับงานทางจอเงินของค่าย "กันตนา" โดยมี "สุรางค์ เปรมปรีดิ์" อำนวยการสร้าง ถึงแม้ว่าจะได้รับเสียงวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนาหู โดยเฉพาะเรื่องเทคนิคการถ่ายทำซึ่งใช้กล้องวิดีโอเทปถ่าย แต่ด้วยแรงเสน่ห์และการตัดต่อเรื่องราวอย่างแยบยล ก็สามารถฟันฝ่ารายได้อย่างหวุดหวิด พร้อมกับรางวัลอันทรงเกียรติมากมาย
ในฉบับถัดมาซึ่งฉายในช่วงปี 2544 โดยค่ายหนังในตำนาน "ไท เอ็นเทอร์เทนเม้นท์" ทำให้กระแสแม่เบี้ยกลับมาปลุกขึ้นอีกครั้ง จนสามารถกวาดรายได้อย่างสวยสดงดงามที่สุด มีฉากจำติดตาตอนที่นางเอกของเรื่องกำลังนั่งขูดมะพร้าวด้วยชุดนุ่งน้อยห่มน้อย
จนมาถึงฉบับปี 2558 ในนามของค่าย "สหมงคลฟิล์ม" มาตีความในแบบอีโรติกตามสไตล์ "หม่อมน้อย" ฉบับนี้ได้รับเสียงวิพากษ์วิจารณ์ต่าง ๆ นานา โดยเฉพาะความขลังของเรื่องที่ยังไม่ถึงใจเท่าที่ควร และการแสดงของนางเอกที่ไม่ค่อยจะเร่งเร้าความสนใจมากนัก
ผ่านมาครบ 30 ปีแล้วกับแม่เบี้ยในจอเงิน เราจึงนำข้อแตกต่างระหว่างฉบับต่อฉบับมาให้เปรียบเทียบกันตรงนี้ว่าใครแน่กว่าใคร คุณคิดถึงฉบับไหน มาคุยกัน สวัสดี.
เปิดตำนาน 30 ปี "แม่เบี้ย" บนแผ่นฟิล์ม