สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์การมีแฟนของเรานะคะ เริ่มแรก เราอายุ19. แต่เราเจอแฟนตอนจะจบม.6 ก็คือ18ปีค่ะ ก่อนหน้านี้ที่ผ่านมา เรามีแฟนแค่คนเดียวมาแค่คนเดียวแต่เนื่องจากเราเป็นคนขี้อาย ไม่ค่อยกล้าคุยต่อหน้ากับใครมานานแล้ว เราคบกับแฟนคนแรกตอนม.3 เราไม่ค่อยได้คุยกันต่อหน้าค่ะ คบกันได้5วันเค้าก็บอกเลิกเรา แล้วมีโอกาสได้กลับมาคบกันตอนม.4 และพอดีได้เจอเพื่อนใหม่ เพิ่อนสอนให้กล้าคุยต่างๆ เลยพอได้คุยกันต่อหน้าบ้าง แต่ไม่เคยมีอะไรเกินเลย วันคบรอบ1เดือน เราพึ่งได้จับมือกันค่ะ ผ่านไปสักพักเขาก็เทเรารอบสอง ต่อจากนั้นมา พอมีคนมาคุยต่อหน้า เราก็พอจะกล้าคุยบ้างค่ะ จนเราได้วันนึงเราทำกิจกรรมที่โรงเรียนตอนจะจบม.4ค่ะได้มีโอกาสเจอนักเรียนนายสิบคนนึง เค้าก็เข้ามาคุยจนได้เฟสเราไป เลยได้มาคุยกันในเฟสค่ะ เค้าดูแลเราดี มาหาเวลาไม่ได้ฝึก ไปกินข้าวอะไรกัน คุยมา2-3เดือน เค้าใกล้จะเรียนจบ เค้าถึงบอกค่ะว่ามีแฟนอยู่แล้ว ตอนนั้นเราเจ็บมากๆ ไม่เคยคิดเลยว่าวันนึงต้องมาคุยกับแฟนคนอื่น เราพยายามห่างแต่เค้าก็ทักมาคุยตอด จนวันนึงเค้าหายไปค่ะ พอเวลาผ่านเป็นปีไปเราพอทำใจได้บ้างค่ะ. ตอนเทอม2ของม.6แล้ววันนึงแถวๆบ้านได้เปิดฟิตเนส เพื่อนเลยชวนไป เราก็ไปค่ะ ผ่านมาสัก1-2เดือน ผชคนนึงทักมา บอกว่าเคยเจอเราในฟิตเนส(แฟนคนล่าสุดนั้นเอง)เค้าทักมาคุยดีมากค่ะ เค้าออกตัวแรงมาก เค้าชวนไปกินข้าวนุ้นนี่ เค้าเป็นสายเปย์มากๆ เค้าอายุ27ค่ะ ตอนแรกเราไม่สนใจเลย เนื่องจากไม่ชอบคนอายุห่างเกิน แต่เค้าทักมาคุยดีมาก เค้าชอบชวนไปนุ้นนี่ แต่เนื่องจากเราไม่ไว้ใจเลยไม่เคยไปด้วย วันนึงเราไปหาอะไรกินกับเพื่อน แล้วลองชวนเค้ามา(แค่ชวนตามมารยาทนะคะไม่คิดว่าเค้าจะมาจริง) พอเค้ามา ต่อหน้าก็ไม่ได้คุยอะไรมาก เรารุ้สึกเขิลแปลกๆค่ะ แต่ตอนนั้นคือไม่ได้รุ้สึกอะไร จนวันนึงเค้าขอเราคบค่ะ แต่เราปฎิเสธไป เนื่องจากเรารุ่สึกว่าเค้าจริงจังมากๆ และเราเองก็ยังตัดใจจากนักเรียนนายสิบไม่ได้(แต่คือก็ไม่ได้คุยกับนักเรียนนายสิบเลยนะคะ) เราจึงบอกเค้าไป ว่าเราไม่พร้อม บอกตรงๆว่าเราไม่อยากรั้งเค้าไว้ จนเค้าบอกมาตามนี้ (เด่วแป๊ะรูปให้นะคะ ) เเล้วเค้าก็หายไปสักสองสามวันได้ (ตอนนั้นเราก็รุ้สึกใจหายอยุ่ค่ะพอเค้าหายไป มันว่างเปล่าแปลกๆ)จนเค้ากลับมา เรารุ้วึกดีใจ จนเรารู้ว่า เราเริ่มรู้สึกชอบเค้าเเล้ว จนตกลงกันว่าจะคุยกันไปแบบนี้นะ แต่ต่างคนต่างไม่มีใคร จนผ่านมา1เดือน เค้าขอเราคบค่ะ เราก็ตกลง ตอนคบกันคือชีวิตเราดีมากๆ เค้าดูแลดีมาก อยากได้อะไร อยากกินอะไร เค้าให้หมด ไปนุ้นนี่คือมารับส่งตลอด พอว่างงานก็รีบมาหา เราไม่เคยมีใครดูแลดีขนาดนี้มาก่อนนอกจากพ่อแม่ เราเริ่มรักเค้ามากขึ้นทุกวันๆ เค้าเคยชวนไปที่บ้านค่ะ แต่เราคิดว่า เรากับเค้าอาจจะอายุห่างกันมากไปหน่อย เรากลัวแม่เค้ามองเราเป็นเด็กไป อาจจะมาหลอกลูกเค้างี้ เราจึงบอกว่าขอขึ้นมหาลัย ขอให้ดูกว่านี้ก่อนนะ เค้าก็โอเค จนเราได้ขึ้นมหาลัย มหาลัยเราที่เราเรียนอยุ่ในจังหวัดเดียวกันค่ะแต่ห่างจากที่เดิมประมาน100กิโลได้ เพราะอยุ่ในเมือง ตอนซื้อชุดต่างๆเค้าออกให้หมดเลย เนื่องจากเราทะเลาะกับแม่ค่ะ จนแม่บอกว่าอยากเรียนก็หาตังเรียนเอง (แต่เรารุ้ค่ะว่าแม่พูดเพราะโกรธ) แล้ว เราเจอกันน้อยลงค่ะ เพราะเค้าทำงานหนักมากขึ้น เค้าเป็นหัวหน้าครอบครัวค่ะ เนื่องจากแม่กับพ่อเค้าหย่ากัน เค้าอยู่กับแม่กับลูกสาวเเละน้องชาย เราก็เข้าใจค่ะ ตลอดที่คบกันไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงเข้ามาเลยค่ะ เราเลยเชื่อใจเค้ามากๆ เรามีรหัสเฟสและไอจีค่ะ แต่ไม่มีรหัสไลน์ เนื่องจากเค้าใช้ไลน์ในการคุยงาน เราเลยไม่อยากยุ่ง เราเจอกันน้อยลงแต่เวลาเค้าว่างเค้าจะมาหาเราตลอดค่ะ จนครบรอบ1ปี ผ่านมา10วัน มีผญทักเรามา แล้วถามว่าเรายังคบกับแฟนอีกมั้ย เราบอกว่ายังคบค่ะ แล้วผญคนนั้นบอกว่าเเฟนเราไปจีบเค้า เราเลยไปถามแฟนแล้วแฟนบอกว่าจริงค่ะ เราอึ้งมากๆตอนนั้น เราเลยถามผญคนนั้น ว่าคุยกันมากี่เดือน มีอะไรเกินเลยกันมั้ย. เค้าบอกเดือนกว่าๆและไม่เคยมีอะไรเกินเลยกัน เราเลยไปเคลียกับแฟนค่ะ ว่าจะเอาไง แฟนบอกว่าเลือกเราค่ะ เค้าจะค่อยๆหายไปจากผญคนนั้น เราให้โอกาส แต่เรายังเห็นผญคนนั้นเพ้อถึงแฟนเราในไอจี เราเลยถามตรงๆว่าจะเลือกใคร แฟนเราเลยยอมสารภาพค่ะ ว่าทำผญคนนั้นท้อง แต่ไม่ได้ตั้งใจ กะเอาแค่ที2ทีเลิก (ดูคำพูดมันนะคะ) มันบอกว่าคุยกันมาจริงๆจะ3เดือนแล้ว คุยกันได้1อาทิตย์ก็ไปเอากันเลยค่ะและแตกใน ผญคนนั้นบอกว่าจะกินยา แต่นี่สงสัยไม่ได้กิน (แต่ปล.แฟนเราเป็นคนเล่นกล้ามค่ะซึ่งจะกินยาพวกเร่งกล้าม และยาพวกนี้ผลข้างเคียงคือจะเป็นหมันค่ะ) เราเลยสงสัย คุยกัน3เดือน ผญคนนั้นท้อง2เดือน (ไปตรวจที่รพ.มาแล้วค่ะ) มันจะไปติดง่ายขนาดนั้นเลยหรอคะ ผญคนนั้นก็ไม่รุ้ว่าจะมีอะไรกับแฟนเราคนเดียวรึป่าว ตอนนี้เรากับแฟนยังคุยกันค่ะ แต่ไม่ใข่ฐานะเดิม เรารู้จักแฟนดีค่ะ ต่อให้เค้าไม่รัก แต่เค้าเป็นลูกผู้ชายมากพอ เค้าถึงยอมรับเป็นลูก แต่เราลืมแฟนไม่ลงจริงๆค่ะ เค้าเป็นอะไรคนแรกๆในหลายๆอย่าง ครอบครัวเราจนด้วยค่ะ พ่อแม่ก็แค่ชาวสวนปกติ บ้านก็ไม่ดูดี เค้ารับได้หมดค่ะ ตอนนี้เราไม่รุ้จะทำยังไงให้ลืมแฟน เราเจ็บจนจุกไปหมด เรารู้ว่าเอาเเฟนกลับมาไม่ได้แล้ว แต่เราก็ลืมไม่ไหวค่ะ ตอนแรกเรารุ้สึกอยากตายมากๆ เราไม่เคยคิดว่าวันนึงจะเสียเค้าไป ทำใจไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากไปพรากลูกพรากพ่อเค้า ถ้าเป็นลูกของแฟนเราจริงๆ ใครพอมีวิธีทำให้ลืมบ้างค่ะ เราลืมคนไม่เก่งจริงๆ 😢😢😢
ช่วยแสดงความคิดเห็นในประสบการณ์ของเราหน่อยนะคะ