ช่วงนี้นี่ติดซีรีย์เกาหลีหนักมากค่ะ หลังจากได้ดู the moon that embraces the sun ก็ลองดู 6 มังกรเพราะเห็นว่าเป็นการเล่าเรื่องการตั้งโชซอน เป็นซีรีย์เรื่องยาวตั้ง 50 ตอน แต่บททำให้ติดหนึบจนดูจบภายในไม่กี่วัน 
 
อาจเพราะเป็นซีรีย์ที่อิงจากประวัติศาสตร์จึงทำให้โทนเรื่องแตกต่างจาก the moon that embraces the sun ที่เป็นการแต่งเรื่องขึ้นมา ดูแล้วรู้สึกว่าเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงๆ จนทำให้เหมือนประวัติศาสตร์มีชีวิตขึ้นมา รับรู้ได้เลยว่ากว่าจะสร้างหรือเปลี่ยนแปลงได้ต้องสูญเสียเลือดเนื้อกันไปเท่าไร อินจริงจังถึงขั้นต้องไปหาประวัติศาสตร์ยุคนั้นมาอ่าน
 
นอกจากบทที่ชิงไหวพริบกันมันส์หยดแล้ว ตัวละครแต่ละตัวนี่ก็มีเสน่ห์ มีทั้งด้านดีและด้านร้ายดูสมกับเป็นมนุษย์ โดยเฉพาะตัวนักแสดงที่เล่นได้ดี จนทำให้ทั้งรักทั้งเกลียดไปตามๆกัน
 
มังกรทั้ง 6 ตัวก็โหดกันเสียจริง สมกับเป็นผู้ก่อตั้ง เหมือนจะดีแต่ก็ร้ายไปพร้อมกันด้วย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตรงส่วนนี้จะเป็นการบอกเล่าถึงความรู้สึกที่มีเกี่ยวกับตัวละครนะคะ

มังกรตัวที่1 :อี ซองกเย เป็นแม่ทัพ เป็นพ่อ เป็นราชาที่แต่ก็มีด้านร้ายๆ อยู่ดี จุดจบสำหรับดิฉันว่าไม่ค่อยดี ตายเสียยังดีกว่า

มังกรตัวที่ 2 :จอง โดจอน (ซัมบง) แนวคิดแกนีแกนี่ดี๊ดี เป็นคนที่วางรากฐานของโชซอนอย่างแท้จริง แกจูงใจและเป็นคนที่จุดความหวังได้ดีมาก ความคิดความอ่านเกินหน้าเกินตาคนยุคนั้นมาก ส่วนตัวดิฉันยกย่องซัมบงมาก ดูดูแกเป็นคนที่ไม่ได้ชั่วอะไร แต่เหมือนยิ่งสูงยิ่งหต้อต้องทำร้ายคนหลายคน ขัดใจตอนแกพยายามกีดกันบังวอน ค่อนข้างหมั่นไส้ตอนนั้น แต่พอแกตายก็เป็นการตายที่สมศักดิ์ศรีอยู่เหมือนกัน ดิฉันแอบคิดว่า ถ้าซัมบงเล่นกำจัดบังวอนไปเลย จะมีใครล้มแกได้ ประวัติศาสตร์คงเปลี่ยนตอนแกตาย แกคงดีใจที่ได้พักเสียที แต่ก็น่าเสียดายที่แกสานต่องานทั้งหมดไม่สำเร็จ

มังกรตัวที่3 :อี บังวอน พัฒนาการความโหดพุ่งขึ้นตลอด ตอนเด็กมาใสๆ เริ่มผิดหวังในตัวพ่อ โดนกลั่นแกล้งจากฮง อินบัง การตัดต้นไม้ 3 ต้นแรก (จุดนี้ทำเอาดิฉันอึ้งมาก) การมองเห็การมองเห็นความหวัง จนกระทั่งวิธีการเอาตัวรอดต่างๆ (สงสารตอนที่ถูกกีดกันมาก ทั้งที่ก็ทำ และพยายามสร้างมาด้วยกัน) เป็นตัวละครที่ฉลาด มีมิติ ดิฉันเอาใจช่วยมาตลอดจนกระทั่งฉากปิดจ๊อบซัมบงนี่แหละ ดูแล้วกลัว รู้สึกว่าโหดเกินไป ตอนค่อยๆ เผารายชื่อแต่ละใบ หน้านี่บรรเทิงมาก จนทำให้ดิฉันหันหลัง ไม่เชียร์แล้ว โหดเกิน ฉากสังหารโหดนี่เป็นการล้างบาง ใครขวางก็ตาย ผลสุดท้ายก็ต้องโดดเดี่ยว บนเส้นทางที่เขาเลือก คนที่รักก็หันหลังให้หมด และผลสุดท้ายเขาก็เป็นเหมือนที่ฮง อินบังพูด เขาเอาชนะหนอนในใจไม่ได้ เป็นแบบที่อยากจะเป็นไม่ได้ ทำให้ดิฉันทั้งสะใจ สงสาร และสมเพชตัวละครนี้อย่างมาก ชัยชนะที่ต้องแลกกับทุกอย่าง และแทบจะไม่มีใครยินดีด้วยเลย