แพลนการเดินทาง

5 วัน 4 คืน (นอนบนรถ 2 คืน นอนโรงแรม 2 คืน)
-9 ต.ค.   บินไปโฮจิมินห์ตอน 19.50 น.  ไปถึง 21.30 น. – นั่งรถนอนไปมุยเน่ (ไม่ได้เที่ยว)
-10 ต.ค. เที่ยวมุยเน่ถึง 9.00 น. – เที่ยงนั่งรถไปดาลัด ถึง 16.00 น. เดินเล่นที่ตลาด - ค้างที่โรงแรมทิวลิป 3
-11 ต.ค. เที่ยวดาลัททั้งวัน – ค้างที่ In The  Pine
-12 ต.ค. เที่ยวดาลัดทั้งวัน – นอนรถนอนไปโฮจิมินห์
-13 ต.ค. เที่ยวโฮจิมินห์ทั้งวัน

เงิน

-เราคิด 10,000 ดอง = 13 บาท 
-หรือเอาแบบละเอียดให้โหลดแอพ XE currency สามารถเทียบเงินบาทไทย-ดอง-ดอลล่า ได้ทีเดียวเลย
-เวลาคุยเรื่องราคากับคนเวียดนาม ให้ถามดีๆ เขาชอบพูดแบบตัด 0 สามตัวท้ายออก เช่น 200,000 ดอง เขาจะพูดแค่ 2ร้อย  (ป้ายราคาต่างๆก็เช่นกัน)
-เวลาจ่ายเงินไม่ต้องรีบร้อน ค่อยๆดูแบงค์ดีๆ อย่าเปิดกระเป๋า หรือนับเงินแบบโต้งๆ ควรซ่อนๆหน่อย แล้วให้เพื่อนช่วยเช็คอีกที
-ที่นี่ไม่มีเหรียญ มีแต่แบงค์ ตอนเพื่อนแลกเงินดองจากไทยไป ได้แต่แบงค์ใหญ่ เราเลยพยายามหาร้านที่ดูน่าเชื่อถือหน่อยว่าเขาไม่โกง แล้วแลกเงินเอา หรือจ่ายแบงค์ใหญ่ๆเฉพาะที่ๆดูน่าเชื่อถือ

ค่าใช้จ่าย

-ค่าตั๋วเครื่องบิน (ดอนเมือง)       ขาไปแอร์เอเชีย = 1,060 บาท  
                                               ขากลับนกแอร์  = 1,360 บาท (รวมน้ำหนักกระเป๋า 20 กก.)
-ค่ารถบัส                                  โฮจิมินห์ – มุยเน่ FUTA bus (จองจากไทย) = 190 บาท 
                                               มุยเน่ – ดาลัด The sihn tour = 99,000 ดอง
                                               ดาลัด – โฮจิมินห์ FUTA bus = 250,000 ดอง
-ค่าทัวร์ครึ่งวันเช้ามุยเน่              The sinh tour = 1,124 บาท ต่อ 4 คน (จองจากไทย) 
-ค่าที่พักในดาลัด                       Tulip 3 = 994 บาท ต่อ 4 คน
                                                In the pine =600,000 ดอง ต่อ 2 คน
-ค่าซิมจากไทย เป็นซิมเก่าเอามาเติมเงิน (ค่ายสีเขียว) = 299 บาท เนต 4GB ใช้ได้ 8 วัน (สามารถไปซื้อซิมใหม่ได้ที่ดอนเมืองเลย แต่ราคาจะแพงกว่าหน่อย)
-ค่าประกันท่องเที่ยวทั้งทริป เลือกจากเวป go bear = 201 บาท

ค่าใช้จ่ายที่เหลือโดยประมาณ (บางที่ลืมจดไว้)
-ค่ารถแท็กซี่ grab ทั้งทริป + ค่ารถเมล์ในโฮจิมินห์ คนละ 6,000 ดอง/เที่ยว  = 1,284,000 ดอง ต่อ 4 คน
-ค่าเข้าสถานที่ต่างๆ = 110,000 ดอง
-ค่ากินทั้งทริป = ประมาณ 3,000,000 ดอง ต่อ 4 คน
-ค่าโรลเลอร์โคสเตอร์ = 150,000 ดอง
-ค่าใช้จ่ายส่วนตัว = 260,000 ดอง
(เรามีกองกลางคนละ 3,200 บาท)
สรุป ทั้งทริปเราใช้เงินไปประมาณ 8,500 บาท รวมทุกอย่าง

อาหาร

ชอบมาก กลับมาก็คิดถึงอยากกินอีก อาหารส่วนใหญ่จะมีผักแกล้ม โดยเฉพาะหัวไชเท้าดองนี่เห็นเกือบทุกร้านเลย คิดว่าอาหารกินไม่ยาก แต่ว่าแต่ละคนมีความชอบต่างกัน เลยไม่ขอฟันธงว่ามันโอเค ส่วนตัวชอบบั๋นหมี่ (ขนมปังฝรั่งเศสใส่ไส้) ข้าวหน้าหมูย่าง แหนมเนือง

Day 0 กรุงเทพ – โฮจิมินห์ – มุยเน่

เอาเข้าจริงเครื่องบินเลื่อนไฟล์ทเป็น 19.50 น. จากที่คิดว่าน่าจะไปทันอยู่ เป็น... ยังไงก็ไม่น่าทัน แต่ว่าช่างมัน ไปถึงว่ากันอีกที ซึ่งเราก็บินไปถึงตอน 21.30 น. พอเครื่องลงจอด เราก็เปลี่ยนซิมทันที บอกคนที่ไทยเรียบร้อย เตรียมพุ่งตัวออกไป วิ่งๆๆๆ เหนื่อยมาก แล้วก็ตื่นเต้นมาก โทรไปหาซินทัวร์บอกให้เขาช่วยรอหน่อย เรากำลังไป เขาก็ถามเลขจองจากสลิปเงินที่เขาส่งอีเมลมาให้ เราก็บอกไป เขาก็บอกว่ารับเรื่องแล้ว ทีนี้แถวต.ม. ก็ยาวอีก ยืนรออีก 10 นาทีได้ เพื่อนเรียก grab รอ เรียกปุ๊บ มาปั๊บ ก็คุยกับเขา บอกให้ช่วยรอหน่อยกำลังออกไป เขารอ 5 นาที ก็ยกเลิกเรา ทางเราเลยรอใกล้ๆถึงคิวเข้าต.ม.ค่อยเรียก แล้วรีบวิ่งออกไปนอกอาคาร

ด้านนอกที่เสาจะมีเลขกำกับอยู่ เราก็ดูว่า grab ให้รอต้นไหน ใช้เวลาอีกสักพัก grab ก็มา เราบอกพี่คนขับว่าช่วยรีบหน่อย เขาก็คงรีบได้สุดๆแล้ว ตอนนั้นประมาณสี่ทุ่มนิดๆ ดูจากกูเกิ้ลแมพใช้เวลาไปถึงออฟฟิศซินทัวร์ครึ่งชั่วโมง ใจนี่ไปถึงละ แต่ไฟแดงที่นี่ค่อนข้างถี่ สุดท้ายเพื่อนเลยขอยืมโทรศัพท์พี่คนขับ เขาก็ใจดีให้ยืม คุยกับซินทัวร์ได้ข้อสรุปว่า เขาไม่รอเรานะ มีทางเดียวคือเราต้องไปถึงมุยเน่ภายใน 4.30 น. ถ้าเกินก็ไม่ได้ จะว่าโล่งใจมั้ย ก็โล่งไม่สุด ต้องรอลุ้นพรุ่งนี้เช้าอีก...
ไปถึงออฟฟิศฟูตะบัส ที่ฟามงูเหลา ตอนสี่ทุ่มกว่าๆ ก็คอนเฟิร์มกับพนักงานแล้วได้ตั๋วมา จากนั้นไปนั่งรอเวลา ห้าทุ่มกว่าๆก็ขึ้นรถตู้ของฟูตะเพื่อไปขึ้นรถทัวร์อีกที่นึง ซึ่งเวลาที่จองคือรอบ 23.30 น. ตามตารางจะไปถึงมุยเน่ 5.00 น. แต่เราได้ขึ้นรถบัสตอน 0.10 น. ก็ลุ้นกันไปว่าจะทันมั้ย

รถนอนเป็นไปตามรีวิว ต้องถอดรองเท้าใส่ถุงที่เขาให้ขึ้นไปบนรถ  ทางเราจองตั๋วชั้นบนริมหน้าต่าง แต่เอาเข้าจริงเลขที่นั่งดันเป็นแถวกลาง เราไม่ซีเรียส ตรงกลางก็ตรงกลาง ขึ้นไปเท่านั้นแหละ กลัวมาก คือรถที่เราได้ไม่ค่อยใหม่ ที่นอนดูมีทราย ผ้าห่มเหมือนไม่ได้ซัก แค่พับไว้ เข็มขัดก็ไม่มี ไม่ทันทำอะไรรถก็วิ่งแล้ว ตอนนั้นคือถ้านั่งต่อคงเมารถแน่ๆ เลยนอนเลย ที่นอนโล่งๆ มองเห็นคนชั้นบนหมด แล้วเวลาคนเดินผ่านเขาก็มองเห็นเราได้ คืออยู่ระดับสายตาของคนที่ยืน เราทำใจให้สบายแล้วนอนเลย หลับๆตื่นๆ ทางมีความโค้งเบาๆ คนขับๆเร็วอยู่ ใจก็คิดฟุ้งซ่าน ว่าถ้าเกิดอะไรขึ้น ตัวเราคือกระเด็นไปเลยนะ กลัวมาก แต่ก็พยายามนอนให้หลับ เตรียมตัวสำหรับวันพรุ่งนี้