ด้วยบารมีของเเม่ เราเลยได้งานเป็นครูของโรงเรียนเล็กๆเเห่งหนึ่ง (ทำนานๆมีสิทธิบรรจุ)
เป็นงานที่ดีมาก เพียงเเค่สอนนักเรียน ออกใบงาน ดูเเลนักเรียนประดุจมารดาผู้ให้กำเนิด

เริ่มงาน 9 โมงเช้า 11 โมงพัก พอบ่ายโมงก็เริ่มสอน เลิกงานบ่าย 3 โมงครึ่ง

เเถมมาสายได้อีกต่างหาก ยามพักเที่ยงใครจะไปไหนไปช่วยงานใครก็ไปไม่มีใครว่า...

ใครๆก็อยากทำงานนี้ สบาย สังคมน้อย ไม่วุ่นวาย เเต่ทว่า ฉันไม่อยากทำ...

เพราะเหตุผลอะไรก็ไม่รู้ อาจจะเพราะว่างงานมานาน 2 ปีเละเก็บตัวในบ้านเเบบไม่เคยเจอผู้เจอคนมานานเกินไป ไม่ก็เพราะ ที่โรงเรียนใหม่นี้มีการจัดอมรมนอกสถานที่บ่อยๆเเถมค้างคืน 2-3 คืนอีกด้วย เเละมีการทัศนศึกษาบ่อย เดี๋ยวสวนสัต์ เดี๋ยวทะเล ภูเขาน้ำตก เเละที่สำคัญครูจะต้องไปด้วยยยยย

ซึ่งฉันไม่อยากไป ตั้งเเต่เด็กเกลียดการเข้าสังคมมาก ทัศนศึกษาไม่เคยไป เข้าค่ายพยายามเลี่ยง เเละนี่ไปอย่างบ่อย ได้ยินเเบบนั้นเลยไม่อยากจะทำ

เเละที่สำคัญงานนี้ ไม่มีสวัสดิการจ้า ประกันสังคมหรือ หาทำภายนอกเอาเอง ค่ารถหรือก็เงินเดือนไง ไม่มีอะไรทั้งสิ้นนอกจากเงินเดือนอันน้อยนิดเเละอิสระงานอย่างไร้จำกัด

มันคืองานไร้อนาคต ไม่มีหนทางก้าวหน้า ถึงอย่างนั้นก็เหมาะกันคนว่างงานมากกกก