คือแม่เราชอบด่าชอบตบตีเรา แต่กลับพี่สาวไม่เคย เราพยายามจะไม่คิดเพราะเราคิดมากเรากลัวเป็นโรคซึมเศร้า แต่แม่ก็รักพี่สาวมากกว่าจริๆพี่สาวไรชอบมากวนประสาท หาเรื่อง บางทีก็ด่าเราพอเราด่ากลับก็ฟ้องแม่แม่ก็จะเดินมาตีเรา เราเคยคิดที่จะหนีออกจากบ้าน อยากฆ่าตัวตาย แต่เราคิดไว้อย่างเดียวว่า เรียนให้ดีๆแล้วไปหางานทำละไม่ต้องกลับมาอีกเลยน้อยใจนะที่แม่รักแต่พี่ จนป้าเราก็บอกว่าหัดรักลูกให้เท่ากันบ้าง แม่เราก็บอกรักเท่ากันแต่การกระทำคือไม่ใช่ อืมจะรักไม่รักแล้วแต่แต่จะไม่กลับมาที่นี่อีก...รู้สึกอยากตายจริงๆ มันทำให้เราเหมือนเด็กมีปัญหา อยากตายอยากรู้ว่าถ้าเราตายเค้าจะเสียใจมั้ย เหมือนกูอยู่บนโลกนี่คนเดียว ไม่เคยได้รับตงคำชมจากพ่อแม่พี่เลย เราเรียนเกรดดีแม่ก็แค่บอกว่าฟลุค ครูต้องตรวจมั่วแน่ๆ แต่กลับพี่เราเรียนไม่ได้เรื่องแม่กลับบอกว่าเก่งค่ะลูก แถมยังซื้อไอแพด โน็ตบุ๊ค คอม ไอโฟน ให้พี่ด้วย แต่เรามีไรละ โทรศัพท์เครื่องเดียว
ทุกวันนี้เราไม่ขอตังแม่เลยสำหรับของที่อยากได้นะ เราไปช่วยป้าเราขายอาหารทะเลเราเลยมีตังพิเศษที่เราขอแม่คือ ตังค่าขนม ละก็ข้าวที่แม่ซื้อมาให้ อย่างอื่นเช่น โทรศัพท์เราเก็บตังค์ซื้อเองเราบอกแม่ว่าอยากได้ราคาไม่เกินหมื่นแม่เราบอกไร้สาระแพงด้วย กลับพี่เราไอโฟน3-4หมื่นวันรุ่งขึ้นแม่ไปซื้อให้เลย พอเราไม่พอใจก็มาด่ามาตีมาตบเราเสียใจวะอยากตายทุกวันนี้ไม่มีใครเข้าใจเราเลยจริงๆ ถ้าตายได้ก็คงดี...
แม่รักพี่สาวมากกว่า
ทุกวันนี้เราไม่ขอตังแม่เลยสำหรับของที่อยากได้นะ เราไปช่วยป้าเราขายอาหารทะเลเราเลยมีตังพิเศษที่เราขอแม่คือ ตังค่าขนม ละก็ข้าวที่แม่ซื้อมาให้ อย่างอื่นเช่น โทรศัพท์เราเก็บตังค์ซื้อเองเราบอกแม่ว่าอยากได้ราคาไม่เกินหมื่นแม่เราบอกไร้สาระแพงด้วย กลับพี่เราไอโฟน3-4หมื่นวันรุ่งขึ้นแม่ไปซื้อให้เลย พอเราไม่พอใจก็มาด่ามาตีมาตบเราเสียใจวะอยากตายทุกวันนี้ไม่มีใครเข้าใจเราเลยจริงๆ ถ้าตายได้ก็คงดี...