สวัสดีครับผมม..ผมอยากจะมาแชร์ประสบการณ์เรื่องความรักของผม
เริ่ม👉👉
เพื่อนๆเชื่อในเรืองของเวรกรรมมั้ยครับคือผมได้ดูรายการนึงเกี่ยวกฏแห่งกรรมความเชื่อเจ้ากรรมนายเวรกรรมที่เราก่อไว้ในชาติที่แล้วอะไรประมาณนี้..((นอกเรื่องไกลละ..ขอย้ำว่า..เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะครับ))คือ..
ตัวผมเนี้ยเป็นที่เวลารักใครแล้วผมเต็มที่กับคนๆนั้นไม่เคยคิดนอกกายนอกใจทุ่มเททุกอย่างๆไม่เคยปิดบังอะไรย้อนกลับไป5-6ปีทุกครั้งเวลาที่ผมมีแฟนทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตผม..ผมมักฝ่ายเจ็บอยู่เสมอเพราะอะไร..เพราะคบซ้อนครับผมมักมารู้ทีหลังตลอด..ย้ำว่าทุกครั้งคบซ้อนในขณะที่คบกับผมอยู่..แน่นอนครับผมไม่ใช่คนหน้าตาดีมากมายแต่ผมขยันทำงานคือผมจะแบ่งเวลาให้แฟนอยู่แล้วครับผมก้ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องคบซ้อน..จนคนล่าสุดผมคบกับผู้หญิงคนนึงจนแต่งงานกัน...แต่งงานได้4ปีช่วงนั้นทำงานที่เดียวกันผมก้วาดฝันมีลูกด้วยกันสร้างนู่นสร้างนี่ด้วยกันจนกระทั่งผมต้องกลับมาทำงานที่บ้านชั่วคราวผมกับแฟนเลยต้องทำงานคนละที่ผมอยู่สงขลาเขาอยู่สตูลระหว่างที่ผมทำงานก้ติดต่อกันตลอดจนไปอาทิตนึงครับผมขึ้นไปหาเขาช่วงวันหยุดผมเหตุการณ์ก้ปกติพาเที่ยวพากินหมูกะทะ..ขณะผมเล่นโทรศัพท์อยู่มีแชทข้อความเด้งขึ้นมาเป็นรูปแฟนผมไปเที่ยวกับผู้ชายคนอื่นใช่ครับในตอนนั้นคิดในใจ..อีกแล้วหรอว่ะทำไมมันซ้ำๆเดิมๆ..
ต้องบอกก่อนว่าผมไม่เคยเช็คโทรศัพท์ผมถือว่าคนเรารักกันต้องไว้ใจกัน..ตอนนั้นบอกตรงๆกับจุกจนพูดไม่ออกอยากจะร้องไห้คือกูซื่อสัตย์กับกูตังใจทำงานเพื่ออนาคต..ตอนนั้นจิตใจผมพังยับเยินเข่าอ่อนเลยครับผมก้คุยกับเขาว่าจะเอายังไงเขาเลือกผู้ชายคนนั้น..ใช่ครับน้ำตาลูกผู้ชายก้ไหลผมพูดทั้งน้ำตาว่า..
ที่ผ่านมาเคยรักกูบ้างมั้ยกูอดทนกัดฟันทำงานเพื่อไปขอเพราะกูคิดว่านี่แหละคือแม่ของลูกกุไม่เคยคิดจะทำร้ายกุยินยอมทุกอย่างอยากได้อะไรกูก้ทำให้ตอนลำบากกูยอมขายของสะสมกูกูยอมทำทุกอย่างนี่หรอสิ่งที่ตอบแทนกูสิ่งที่กูมาทำหมดมันไม่มีความหมายอะไรเลยหรอ...เขาตอบผมสั้นๆว่า..เออ..ใจของผมจมดิ่งจนพูดไม่ออก..จนผมโอเครในเมื่อเขาเลือกที่จะไปผมก้ยินดีถอยและยินดีคนใหม่ของเขาผมไม่เจ้าคิดเจ้าแค้นมันเกิดขึ้นไปแล้วผมก้แค่ทำใจยอมรั บมันกลับมาตั้งหลักผมเลิกกับได้8-9เดือนแล้วผมก้มานั่งคิดว่าเป็นเพราะเวรกรรมหรือเปล่าหรือเป็นแค่เรื่องของความรักที่มันอาจยังไม่ใช่ของเราหรือเปล่าจนทุกวันนี้ผมเองก้ไม่กล้าที่จะมีความรักไม่กล้าจะเริ่มต้นใหม่มีคุยบ้างแต่ผมรู้สึกเฮ้ยพอเหอะวะเด่วมันก้เข้ามาหาเองแหละ..เพื่อนๆละครับคิดว่าไงเจอความรักมาแบบไหนบ้างแชร์กันได้ครับบ
รักที่ไม่เคยสมหวัง
เริ่ม👉👉
เพื่อนๆเชื่อในเรืองของเวรกรรมมั้ยครับคือผมได้ดูรายการนึงเกี่ยวกฏแห่งกรรมความเชื่อเจ้ากรรมนายเวรกรรมที่เราก่อไว้ในชาติที่แล้วอะไรประมาณนี้..((นอกเรื่องไกลละ..ขอย้ำว่า..เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะครับ))คือ..
ตัวผมเนี้ยเป็นที่เวลารักใครแล้วผมเต็มที่กับคนๆนั้นไม่เคยคิดนอกกายนอกใจทุ่มเททุกอย่างๆไม่เคยปิดบังอะไรย้อนกลับไป5-6ปีทุกครั้งเวลาที่ผมมีแฟนทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตผม..ผมมักฝ่ายเจ็บอยู่เสมอเพราะอะไร..เพราะคบซ้อนครับผมมักมารู้ทีหลังตลอด..ย้ำว่าทุกครั้งคบซ้อนในขณะที่คบกับผมอยู่..แน่นอนครับผมไม่ใช่คนหน้าตาดีมากมายแต่ผมขยันทำงานคือผมจะแบ่งเวลาให้แฟนอยู่แล้วครับผมก้ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องคบซ้อน..จนคนล่าสุดผมคบกับผู้หญิงคนนึงจนแต่งงานกัน...แต่งงานได้4ปีช่วงนั้นทำงานที่เดียวกันผมก้วาดฝันมีลูกด้วยกันสร้างนู่นสร้างนี่ด้วยกันจนกระทั่งผมต้องกลับมาทำงานที่บ้านชั่วคราวผมกับแฟนเลยต้องทำงานคนละที่ผมอยู่สงขลาเขาอยู่สตูลระหว่างที่ผมทำงานก้ติดต่อกันตลอดจนไปอาทิตนึงครับผมขึ้นไปหาเขาช่วงวันหยุดผมเหตุการณ์ก้ปกติพาเที่ยวพากินหมูกะทะ..ขณะผมเล่นโทรศัพท์อยู่มีแชทข้อความเด้งขึ้นมาเป็นรูปแฟนผมไปเที่ยวกับผู้ชายคนอื่นใช่ครับในตอนนั้นคิดในใจ..อีกแล้วหรอว่ะทำไมมันซ้ำๆเดิมๆ..
ต้องบอกก่อนว่าผมไม่เคยเช็คโทรศัพท์ผมถือว่าคนเรารักกันต้องไว้ใจกัน..ตอนนั้นบอกตรงๆกับจุกจนพูดไม่ออกอยากจะร้องไห้คือกูซื่อสัตย์กับกูตังใจทำงานเพื่ออนาคต..ตอนนั้นจิตใจผมพังยับเยินเข่าอ่อนเลยครับผมก้คุยกับเขาว่าจะเอายังไงเขาเลือกผู้ชายคนนั้น..ใช่ครับน้ำตาลูกผู้ชายก้ไหลผมพูดทั้งน้ำตาว่า..
ที่ผ่านมาเคยรักกูบ้างมั้ยกูอดทนกัดฟันทำงานเพื่อไปขอเพราะกูคิดว่านี่แหละคือแม่ของลูกกุไม่เคยคิดจะทำร้ายกุยินยอมทุกอย่างอยากได้อะไรกูก้ทำให้ตอนลำบากกูยอมขายของสะสมกูกูยอมทำทุกอย่างนี่หรอสิ่งที่ตอบแทนกูสิ่งที่กูมาทำหมดมันไม่มีความหมายอะไรเลยหรอ...เขาตอบผมสั้นๆว่า..เออ..ใจของผมจมดิ่งจนพูดไม่ออก..จนผมโอเครในเมื่อเขาเลือกที่จะไปผมก้ยินดีถอยและยินดีคนใหม่ของเขาผมไม่เจ้าคิดเจ้าแค้นมันเกิดขึ้นไปแล้วผมก้แค่ทำใจยอมรั บมันกลับมาตั้งหลักผมเลิกกับได้8-9เดือนแล้วผมก้มานั่งคิดว่าเป็นเพราะเวรกรรมหรือเปล่าหรือเป็นแค่เรื่องของความรักที่มันอาจยังไม่ใช่ของเราหรือเปล่าจนทุกวันนี้ผมเองก้ไม่กล้าที่จะมีความรักไม่กล้าจะเริ่มต้นใหม่มีคุยบ้างแต่ผมรู้สึกเฮ้ยพอเหอะวะเด่วมันก้เข้ามาหาเองแหละ..เพื่อนๆละครับคิดว่าไงเจอความรักมาแบบไหนบ้างแชร์กันได้ครับบ