คือเราทำอะไรก็ผิดไปหมด พูดอะไรก็ไม่เคยเข้าหู ทำอะไรก็ดูผิดไปหมดซะทุกอย่าง แม่พูดกับเราว่ารู้แบบนี้ไม่มีลูกซะดีกว่า(เจ็บเนอะ)เราก็พยายามไม่สนใจอะไร เราอยากได้อะไรแม่เราไม่ค่อยซื้อให้ขนาดวันเกิดเราแม่ยังไม่อะไรเลยแต่พอเป็นวันเกิดน้องแม่กลับซื้อเค้กให้น้องยอมรับนะว่าน้อยใจแต่ก็ไม่อยากจะเก็บเอามาใส่ใจเวลาเราอยากได้ของที่อยากได้แม่ไม่เคยซื้อให้เราเลยเราต้องเก็บตังซื้อเองซึ่งแม่ไม่เคยเลยที่จะซื้อให้บอกคำเดียวว่าไม่มีตังแต่พอน้องได้อะไรเรากลับไม่ได้ ห่วงน้องตลอดเราไม่รู้ว่าแม่เคยห่วงเราบ้างมั้ย เราอยากให้แม่เราเป็นแบบแม่คนอื่นนะแม่ที่ถามลูกพูดกับลูกดีๆกับลูก😖😭 เมื่อไม่นานมานี้เป็นวันออกพรรษาเรานอนกับน้องอยู่ในห้องแต่แม่กลับเข้ามาชวนน้องไปปล่อยปลาแต่ไม่คิดที่จะชวนเราสักนิด..