คือมีวันหนึ่งมีผู้ชายคนนึงคนในหมู่บ้านนี่แหละค่ะและเป็นคนที่รู้จักกันมานานแล้วเราไปใหนก้อไปด้วยกันเราจะไปกันเป็นกลุ่ม ไม่ว่าจะทำงาน หรือเที่ยวเราก้อจะไปเป็นแก๊ง แต่เค้าเป็นผู้ใหญ่มากแล้วเค้าเคยมีแฟนแต่แฟนเค้าทิ้งไปมีแฟนใหม่ เค้าอายุประมาณ40กว่าแล้วหล่ะเค้ามาบอกเราว่าเค้าชอบเราชอบมากด้วย ชอบมานานแล้ว แล้วเค้าก้อบอกด้วยนะถ้าวันนึงถ้าเราไม่ได้ยุไนแก๊งเค้าก้อยุไม่ได้
เราก้อไม่รู้จะพูดยังไงเราพูดไม่ออกอึ้งไปเลย แถมเค้ายังบอกว่าเราไม่ชอบเค้าก้อไม่เป็นไรแต่ขอให้ได้ยุได้เที่ยวด้วยกันก้อเอา
แล้วถัดมาอีกประมาณ3เดือนมีรุ่นพี่อีกคนอายุก้อประมาณ35เดินมาทักคนหมู่บ้านเดียวกันแหล่ะแต่ไม่ค่อยสนิทเดินมาทักว่า รู้มั๊ยว่าพี่แอบชอบ ชอบมานานแล้วแต่ไม่กล้าจีบเค้าบอกว่าให้มาคบกับเค้าได้มั๊ย(เราก้อคิดในใจเราก้อไม่ใช่คนหน้าตาดีทำไมมาจีบดีแท้)เค้าบอกว่าไม่รู้เปนไรตั้งแต่เห็นชอบ ชอบจนไม่รู้จะทำไงชอบจนเอาไปนั่งคิด เราก้อเลยถามว่าชอบเราตรงกันหรอ เค้าตอบกลับมาว่าชอบที่เราเป็นเราเป็นตัวของตัวเองเป็นคนที่คุยด้วยแล้วสนุกมีความสุขเราก้องงเราก้อไม่เคยสนิทกับเค้าเท่าไหร่นานๆคุยกันทีเค้าชอบเราขนาดนั้นเลยหรอแต่เราก้อไม่ได้พูดไรต่อเราก้อเงียบซักพักพี่เค้าก้อพูดว่ายังไงก้อขอให้เค้าเห็นหน้าและคุยด้วยทุกวันได้มั๊ยอย่างน้อยก้อทำให้ทุกวันของเค้าสดใส
โอ้!!พระเจ้าเรามีความหมายสำหรับเค้าขนาดนั้นเลยหรือเราก้อเลยบอกว่าเราก้อมาตรงนี้ประจำอยู่แล้วแหล่ะ(ร้านค้า)พี่เค้าได้ยินเราพูดแค่นี้ก้อยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เดินออกไปแล้วหันกลับมาบอกว่า คิดถึงนะ
แล้วพอไม่กี่วันมีเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกัน@มาขอเป็นเพื่อนในเฟสบุ๊คเราก้อรับเพราะว่าเป็นเพื่อนร่วมชั้นตั้งแต่อนุบาลทุกวันนี้เราก้ออายุ27แล้วเนาะเป็นเพื่อนกันนานมากเรารับเค้าก้อทักมาง่ายๆเลยทำไรยุ สบายดีมั๊ย เป็นห่วงรู้มั๊ย เราก้อเฮ้ยไอ้นี่มาแปลกเราเลยถามว่าอ้าวทำไมถึงเป็นห่วงเพื่อนมันตอบกลับมาว่าชอบ แอบชอบนานแล้วชอบตั้งแต่สมัยเรียนม.3แล้วแต่ไม่กล้าบอก (อะไรเนี่ยอีกแล้วหรอ)เราไม่รู้จะตอบอะไรเลยบอกว่ามีสายเข้ารอแปบนะ คือเราต้องทำไงคะ