นี่ก็ผ่านมาเป็นปีแล้วกับความรู้สึกฝังใจกับคนคนนึงที่ตอนนั้นเราคิดว่าเรารักเค้ามากแล้วเค้าก็รักเรามากเช่นกัน
อยู่ดีๆก็รู้สึกอยากระบายออกมาแต่ไม่รู้จะไประบายกับใครแล้วขอพื้นที่ตรงนี้บ่นนิดนึงนะคะ ใครจะมองว่าเราโง่เราก็ยอมรับเพราะตอนนั้นเราก็โง่จริงๆ
ตอนนั้นเราอยู่ม.6ติดเกมส์มาก เราเจอกันในเกมส์โดดร่มเขาบอกเราเล่นโหดก็เล่นด้วยกันมาเรื่อยๆจนเขาขอไลน์เราก็คุยกันทุกวันโทรหากันเล่นเกมส์ด้วยกันเกิดเป็นความรู้สึกดีๆที่มีให้กัน เขาบอกเขาโสดหน้าเฟสเขาก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนเลยและเราก็โทรคาสายกันตลอด จนวันนึงเราเรียนจบแล้วปิดเทอมเราก็กลับบ้านตจว.ซึ่งเราไปคนเดียวเลยนัดเจอกับแฟนก่อน เจอกันครั้งแรกเขาก็โอเคการกระทำดีคำพูดดีมากแล้วเราก็มีไรเกินเลย แล้ววันนึงมีผู้หญิงทักมาหาเราบอกว่าเป็นแฟนของแฟนเราแถมมีลูกด้วยกันแล้วตอนนี้ก็อยู่บ้านมัน เรานี่จุกในอกเลยพูดไม่ออกเลยบอกไปว่าเราไม่รู้เลยเพราะที่ผ่านมาเราคุยกันมาหลายเดือนไม่เห็นเขาจะมีพิรุธอะไรเลย แล้วแฟนเขาก็บอกเราว่าเขาก็ไม่เอามันแล้วมันทำแบบนี้เราเลยบอกแฟนเราว่าคืออะไรแล้วแฟนเราก็ง้อพูดสารพัดเพื่อที่ให้เราอยู่ ตอนนั้นเรายอมรับว่าหลงมันมากเลยยอมคบต่อ
เรากลับมาบ้านสอบเข้ามหาลัยติดจ่ายค่าเทอมเรียบร้อยย้ายเข้าหอแล้ว แล้วเขาก็โทรมาตื้ออยากให้เราไปอยู่ด้วยไปเรียนที่นู่นเขาจะรับส่งเองจะได้ดูแลเราได้เต็มที่ เราเลยบอกแกก็มาอยู่นี่สิเพราะเราจ่ายค่าเทอมแล้ว ความที่เขาอยากให้เราไปอยู่ด้วยเขาบอกว่าจะให้พ่อแม่มาขอเราและเขาก็โอนเงินค่าเทอมที่แม่เราเสียไปโอนมาให้ เขาชัดเจนกับเรามากๆๆพิมพ์ขค.มาเป็นกิโล😂 ( เราให้คนอื่นอ่านบอกเป็นมันมันก็ไปอยู่ด้วยอะ คำพูดดีมาก ) เขามารับตอนเราอยู่หอแล้วตอนแรกเราจะไม่ไปแต่ก็ใจอ่อนอีกตามเคยเลยลงไปอยู่กทม.กับเขา(พ่อแม่เขายังไม่ได้มาขอนะ) พอเราไปอยู่ก็ไปสมัครเรียนที่นู่นเขาก็จ่ายค่าเทอมให้แต่ผ่อนจ่ายอะนะแล้วเราก็บอกพ่อแม่ว่ามาอยู่กทม.แล้วไม่ต้องเป็นห่วงบลาๆ แฟนเราบอกว่าจะพากลับไปหาทุกเดือน แรกๆก็พาไปกินอะไรดีๆไปเที่ยวดูหนัง
เราเพิ่งไปอยู่ เราจับได้ว่ามันทักหาแฟนเก่าแบบคิดถึงขอโทษที่ไม่ดีอยากกลับไปหานะ เราแบบร้องไห้เลยทำแบบนี้ได้ไงเขาก็แถเราก็ยอมเพราะเรียนไปแล้ว แล้วเราก็เจออะไรที่มันหนักมากๆอะจะกลับบ้านก็กลัวมองหน้าใครไม่ติดแถมแม่ต้องเสียเงินค่าเทอมอีก เลยยอมทนคิดว่าเรียนปีเดียวแล้วจะเทียบโอนกลับบ้าน สรุปพ่อมันแยกกันอยู่กับแม่มันตั้งนานแล้ว แล้วแม่มันก็ไม่รู้เรื่องเราเลยที่มันบอกจะไปขอ เราไปอยู่มันก็ไม่เคยพาเราไปเจอแม่มันสักครั้งในเมื่อมันไม่เคยชวนเราก็ไม่รู้จะหน้าด้านไปทำไม เมียเก่ามันยังอยู่คาบ้านมันอยู่เลยแม่มันคงไม่มาขอเมียใหม่เข้าบ้านหลอก อีกอย่างที่ไปอยู่มันคือแฟลตมันเช่าเองตอนแรกบอกว่าจะเช่าอยู่กับเราสองคนสักพักพาเพื่อนมาด้วยมานั่งกินน้ำใบสูบบุหรี่อยู่กันยันเช้าเราก็นอนไม่หลับเพราะมันเสียงดังต้องตื่นเช้าไปเรียนอีกตอนนั้นแบบแย่มากขาดเรียนบ้างเพราะตื่นไม่ไหว(มากินทุกวัน) แต่เราว่าความโชคร้ายมันก็ยังมีความโชคดีนะที่เพื่อนมันไม่คิดร้ายกับเรา เพื่อนเขาดีกับเราทุกคน แล้วเราไปม.โดยวินมอไซต์ทุกวันมันไม่เคยไปส่งสักครั้ง บอกจะทำงานแต่ก็ไม่ทำ โห่เยอะอะกับสิ่งที่มันทำเราไม่เคยเจออะไรหนักขนาดนี้ พีคที่สุดคือเราท้องมันให้เราไปทำแท้ง หาข้อมูลโทรหารพ ทำแท้งให้เราเราบอกเราไม่ทำมันเลยบอกงั้นรอคลอดแล้วยกบุตรให้คนที่เขาต้องการ เราเลยบอกงั้นต้องไปฝากครรภ์ก่อนเพราะตอนนั้น5-6เดือนแล้วยังไม่พาไปฝากเลย เราไม่กล้าบอกพ่อแม่จนวันนึงเราว่าอยู่ไปเรากับลูกคงตายแน่ๆเพราะมันไม่พาไปฝากครรภ์เลยตอนนั้น7เดือนแล้วแต่ท้องเราเล็กมากๆพวกเพื่อนมันก็เพิ่งรู้ว่าเราท้องเพราะท้องไม่ออกเลย เพื่อนมันยังดีกว่ามันอีกบอกจะพาไปฝาก แต่สุดท้ายเราตัดสินใจบอกพี่เรา พี่เลยมารับกลับและพาไปฝากครรภ์ท้องก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เชื่อไหมเรายังไม่ทันคลอดเลยมันก็ไปมีเมียใหม่ละที่รู้เพราะเพื่อนมันบอกเรา วันคลอดมันก็ไม่เคยมาแม่มันก็รับภาระเยอะครอบครัวเราเลยสงสารไม่เอาเรื่อง ตอนนี้แม่มันก็โอนเงินมาช่วยแค่4หมื่นมันเคยบอกว่ายังไงก็ต้องส่งมาช่วยทุกเดือนจนป่านนี้ไม่เคยเห็นตังมันสักบาท งานก็ไม่ทำเกาะแม่กินไปวันๆ ยังโชคดีลูกเราเกิดมาครบ32เราก็จะเลี้ยงเขาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
ขอบคุณนะที่เราผ่านจุดนั้นมาได้ด้วยตัวเองตอนนั้นไม่มีใครให้ระบายเลยเพราะเพื่อนก็เตือนแล้วจะมีหน้าที่ไหนทักไประบายให้ฟัง😂 ร้องไห้บ่อยมันยังไม่มาปลอบเราเลยพิมพ์ไปก็นึกถึงตอนนั้นว่าเราผ่านมาได้ยังไงอยู่แบบนั้นมาเป็นปีๆ ชีวิตจริงยิ่งกว่าละครจริงๆนะที่เราเจอมามันมีเยอะกว่านี้แต่ขค.พิมพ์แล้วคนอ่านก็คงไม่มาอ่านอะไรไร้สาระแบบนี้หลอก😂 แค่อยากมาระบายน่ะนะอย่าว่ากันนะคะ สมัยนี้คำพูด+การกระทำมันไม่พอจริงๆดูใครต้องดูนานๆ ตอนนี้มันทำให้เราโตขึ้นและเข้มแข็งมากๆ มันคงหนักเราเลยยังฝังใจ
หวังว่าสักวันเราจะเจอความรักที่ดี
และเมื่อคิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นเราจะไม่รู้สึกอะไร
เคยเชื่อใจใครจนตัวเองพังยับเยินไหม
ตอนนั้นเราอยู่ม.6ติดเกมส์มาก เราเจอกันในเกมส์โดดร่มเขาบอกเราเล่นโหดก็เล่นด้วยกันมาเรื่อยๆจนเขาขอไลน์เราก็คุยกันทุกวันโทรหากันเล่นเกมส์ด้วยกันเกิดเป็นความรู้สึกดีๆที่มีให้กัน เขาบอกเขาโสดหน้าเฟสเขาก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนเลยและเราก็โทรคาสายกันตลอด จนวันนึงเราเรียนจบแล้วปิดเทอมเราก็กลับบ้านตจว.ซึ่งเราไปคนเดียวเลยนัดเจอกับแฟนก่อน เจอกันครั้งแรกเขาก็โอเคการกระทำดีคำพูดดีมากแล้วเราก็มีไรเกินเลย แล้ววันนึงมีผู้หญิงทักมาหาเราบอกว่าเป็นแฟนของแฟนเราแถมมีลูกด้วยกันแล้วตอนนี้ก็อยู่บ้านมัน เรานี่จุกในอกเลยพูดไม่ออกเลยบอกไปว่าเราไม่รู้เลยเพราะที่ผ่านมาเราคุยกันมาหลายเดือนไม่เห็นเขาจะมีพิรุธอะไรเลย แล้วแฟนเขาก็บอกเราว่าเขาก็ไม่เอามันแล้วมันทำแบบนี้เราเลยบอกแฟนเราว่าคืออะไรแล้วแฟนเราก็ง้อพูดสารพัดเพื่อที่ให้เราอยู่ ตอนนั้นเรายอมรับว่าหลงมันมากเลยยอมคบต่อ
เรากลับมาบ้านสอบเข้ามหาลัยติดจ่ายค่าเทอมเรียบร้อยย้ายเข้าหอแล้ว แล้วเขาก็โทรมาตื้ออยากให้เราไปอยู่ด้วยไปเรียนที่นู่นเขาจะรับส่งเองจะได้ดูแลเราได้เต็มที่ เราเลยบอกแกก็มาอยู่นี่สิเพราะเราจ่ายค่าเทอมแล้ว ความที่เขาอยากให้เราไปอยู่ด้วยเขาบอกว่าจะให้พ่อแม่มาขอเราและเขาก็โอนเงินค่าเทอมที่แม่เราเสียไปโอนมาให้ เขาชัดเจนกับเรามากๆๆพิมพ์ขค.มาเป็นกิโล😂 ( เราให้คนอื่นอ่านบอกเป็นมันมันก็ไปอยู่ด้วยอะ คำพูดดีมาก ) เขามารับตอนเราอยู่หอแล้วตอนแรกเราจะไม่ไปแต่ก็ใจอ่อนอีกตามเคยเลยลงไปอยู่กทม.กับเขา(พ่อแม่เขายังไม่ได้มาขอนะ) พอเราไปอยู่ก็ไปสมัครเรียนที่นู่นเขาก็จ่ายค่าเทอมให้แต่ผ่อนจ่ายอะนะแล้วเราก็บอกพ่อแม่ว่ามาอยู่กทม.แล้วไม่ต้องเป็นห่วงบลาๆ แฟนเราบอกว่าจะพากลับไปหาทุกเดือน แรกๆก็พาไปกินอะไรดีๆไปเที่ยวดูหนัง
เราเพิ่งไปอยู่ เราจับได้ว่ามันทักหาแฟนเก่าแบบคิดถึงขอโทษที่ไม่ดีอยากกลับไปหานะ เราแบบร้องไห้เลยทำแบบนี้ได้ไงเขาก็แถเราก็ยอมเพราะเรียนไปแล้ว แล้วเราก็เจออะไรที่มันหนักมากๆอะจะกลับบ้านก็กลัวมองหน้าใครไม่ติดแถมแม่ต้องเสียเงินค่าเทอมอีก เลยยอมทนคิดว่าเรียนปีเดียวแล้วจะเทียบโอนกลับบ้าน สรุปพ่อมันแยกกันอยู่กับแม่มันตั้งนานแล้ว แล้วแม่มันก็ไม่รู้เรื่องเราเลยที่มันบอกจะไปขอ เราไปอยู่มันก็ไม่เคยพาเราไปเจอแม่มันสักครั้งในเมื่อมันไม่เคยชวนเราก็ไม่รู้จะหน้าด้านไปทำไม เมียเก่ามันยังอยู่คาบ้านมันอยู่เลยแม่มันคงไม่มาขอเมียใหม่เข้าบ้านหลอก อีกอย่างที่ไปอยู่มันคือแฟลตมันเช่าเองตอนแรกบอกว่าจะเช่าอยู่กับเราสองคนสักพักพาเพื่อนมาด้วยมานั่งกินน้ำใบสูบบุหรี่อยู่กันยันเช้าเราก็นอนไม่หลับเพราะมันเสียงดังต้องตื่นเช้าไปเรียนอีกตอนนั้นแบบแย่มากขาดเรียนบ้างเพราะตื่นไม่ไหว(มากินทุกวัน) แต่เราว่าความโชคร้ายมันก็ยังมีความโชคดีนะที่เพื่อนมันไม่คิดร้ายกับเรา เพื่อนเขาดีกับเราทุกคน แล้วเราไปม.โดยวินมอไซต์ทุกวันมันไม่เคยไปส่งสักครั้ง บอกจะทำงานแต่ก็ไม่ทำ โห่เยอะอะกับสิ่งที่มันทำเราไม่เคยเจออะไรหนักขนาดนี้ พีคที่สุดคือเราท้องมันให้เราไปทำแท้ง หาข้อมูลโทรหารพ ทำแท้งให้เราเราบอกเราไม่ทำมันเลยบอกงั้นรอคลอดแล้วยกบุตรให้คนที่เขาต้องการ เราเลยบอกงั้นต้องไปฝากครรภ์ก่อนเพราะตอนนั้น5-6เดือนแล้วยังไม่พาไปฝากเลย เราไม่กล้าบอกพ่อแม่จนวันนึงเราว่าอยู่ไปเรากับลูกคงตายแน่ๆเพราะมันไม่พาไปฝากครรภ์เลยตอนนั้น7เดือนแล้วแต่ท้องเราเล็กมากๆพวกเพื่อนมันก็เพิ่งรู้ว่าเราท้องเพราะท้องไม่ออกเลย เพื่อนมันยังดีกว่ามันอีกบอกจะพาไปฝาก แต่สุดท้ายเราตัดสินใจบอกพี่เรา พี่เลยมารับกลับและพาไปฝากครรภ์ท้องก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เชื่อไหมเรายังไม่ทันคลอดเลยมันก็ไปมีเมียใหม่ละที่รู้เพราะเพื่อนมันบอกเรา วันคลอดมันก็ไม่เคยมาแม่มันก็รับภาระเยอะครอบครัวเราเลยสงสารไม่เอาเรื่อง ตอนนี้แม่มันก็โอนเงินมาช่วยแค่4หมื่นมันเคยบอกว่ายังไงก็ต้องส่งมาช่วยทุกเดือนจนป่านนี้ไม่เคยเห็นตังมันสักบาท งานก็ไม่ทำเกาะแม่กินไปวันๆ ยังโชคดีลูกเราเกิดมาครบ32เราก็จะเลี้ยงเขาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
ขอบคุณนะที่เราผ่านจุดนั้นมาได้ด้วยตัวเองตอนนั้นไม่มีใครให้ระบายเลยเพราะเพื่อนก็เตือนแล้วจะมีหน้าที่ไหนทักไประบายให้ฟัง😂 ร้องไห้บ่อยมันยังไม่มาปลอบเราเลยพิมพ์ไปก็นึกถึงตอนนั้นว่าเราผ่านมาได้ยังไงอยู่แบบนั้นมาเป็นปีๆ ชีวิตจริงยิ่งกว่าละครจริงๆนะที่เราเจอมามันมีเยอะกว่านี้แต่ขค.พิมพ์แล้วคนอ่านก็คงไม่มาอ่านอะไรไร้สาระแบบนี้หลอก😂 แค่อยากมาระบายน่ะนะอย่าว่ากันนะคะ สมัยนี้คำพูด+การกระทำมันไม่พอจริงๆดูใครต้องดูนานๆ ตอนนี้มันทำให้เราโตขึ้นและเข้มแข็งมากๆ มันคงหนักเราเลยยังฝังใจ
หวังว่าสักวันเราจะเจอความรักที่ดี
และเมื่อคิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นเราจะไม่รู้สึกอะไร