*** นี่เป็นกระทู้แรกของดิฉันนะคะ ถ้าผิดพลาดประการใดหรือสร้างความไม่พอให้คนบางกลุ่มก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ เพราะนี่คือความคิดเห็นส่วนตัวของดิฉันทั้งหมด
(เนื้อหา) ตอนนี้ดิฉันศึกษาอยู่ในระดับมหาวิทยาลัยปี1 คือว่าตอนที่ดิฉันจบม.6ใหม่ๆ เตรียมตัวอ่านหนังสือสอบเข้ามหาวิทยาลัยรัฐบาลแห่งหนึ่งอย่างหนักหน่วงกับกลุ่มเพื่อนจนสุดท้ายก็ได้เข้าคณะและมหาวิทยาลัยที่สมใจหวัง แต่มีเพื่อนอีกกลุ่มค่ะที่เข้ามหาลัยเอกชนได้คณะที่ดีสมใจหวังเหมือนกัน เช่น นิเทศ การบิน การโรมแรม เป็นต้น แต่พวกเขากลับไม่ต้องมานั่งอ่านหนังสือแบบพวกดิฉันเลยค่ะ ดิฉันเลยสงสัยว่าแล้วที่เราพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะเข้ามหาลัยแต่คนบางกลุ่มกลับประสบความสำเร็จได้เหมือนกันโดยที่แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย(ท่านอื่นจะเป็นอย่างไรไม่รู้ แต่กลุ่มเพื่อนดิฉันกลุ่มนี้เขาว่างมากค่ะ ไม่เคยอ่านหนังสือเลย) มันน่าน้อยใจไหมล่ะคะ แถมคณะที่เขาเลือกมาก็มีแนวโน้มการตกงานน้อยมากเมื่อเทียบกับคณะดิฉัน ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาที่ดิฉันทุ่มเท ดิฉันกลัวว่ามันจะสูญเปล่า พยายามมาตลอดแต่สุดท้ายคนที่ไม่พยายามเลยกลับประสบความสำเร็จมากกว่า ดิฉันไม่ได้โกรธที่เขาประสบความสำเร็จนะคะแต่แค่มันน่าน้อยใจที่เราตั้งใจมากแต่กลับไม่เป็นอย่างที่คิดไว้ 
*** ความคิดเห็นที่ดิฉันได้พิมพ์ลงไปมันเป็นเพียงความคิดเห็นที่เด็กอายุ19อย่างดิฉันคิด ดิฉันรู้ว่ามันไม่ใช่ความคิดที่ดี เลยอย่างให้น้องๆ เพื่อนๆ พี่ๆในพันทิปมาช่วยกันแบ่งปันความคิดเห็น ดิฉันเปิดกว้างพร้อมรับฟังทุกความคิดเห็นเพื่อที่มันอาจทำให้ดิฉันคิดได้และโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นกว่าเดิม