จากที่ได้ถกเถียงกับท่านหลิ่ม ๆ สองสามทู้ เกี่ยวกับประเด็นฮ่องกง ธนาธร โจชัว หว่อง
ผมแปลกใจมากครับ
ผมหยุดเถียงกับสลิ่มไปสองสามปีมั้ง และหากจะกล่าวถึงบ้าง
ผมก็เลี่ยงไม่ใช้คำว่า สลิ่ม ใช้คำว่า คนเกลียดทักษิณ เกลียดธนาธร แทน
คือ ไม่อยากใช้ hate speech คำว่า สลิ่ม นั่นแหละครับ
ประสาคนหน้าตาดี โลกสวย
แต่ก็ไม่มีผลทางการสื่อสารและแลกเปลี่ยนมุมมองความคิดอะไรเลย
สลิ่มไม่พัฒนาอะไรทั้งนั้น สลิ่มเคยเป็นยังไง ก็เป็นยังงั้นอยู่เหมือนเดิม
อย่างความแปลกใจที่ผมกำลังมีอยู่นี่แหละครับ
.
ผมแปลกใจ เพราะผมเห็นชัดว่า ตั้งแต่เกิดประเด็นฮ่องกง มาจนถึงวันนี้ เกือบสิบวัน
สลิ่มไม่ได้เรียนรู้เรื่องราว ไม่ได้สืบค้นความจริงอะไรเลย
รักษามาตรฐานสลิ่มไว้อย่างมั่นคง
สลิ่มไม่รู้จัก The Economist ไม่สนที่จะรู้
ไม่เคยคิดแม้สักนิดว่า ดิ อีโคโนมิสต์ สำคัญอะไรนักหนาถึงเชิญใครต่อใครไปร่วมงานได้
สลิ่มไม่รู้ว่าธนาธรไปฮ่องกงทำไม เรื่องอะไร พูดอะไร พูดกับใคร ไม่สนใจที่จะรู้
แม้จะมีการบอกเล่าตอนถกเถียงกัน สลิ่มก็ไม่รับข้อมูล
สลิ่มไม่สนใจที่จะรู้ว่า ธนาธร กับ โจชัว หว่อง เจอกันยังไง
สองคนนี้เคยรู้จักกันไหม มีกำหนดการพบกันหรือเปล่า เจอกันแล้วพูดคุยอะไรกัน สลิ่มไม่สน
สลิ่มไม่สน ไม่รู้ และไม่สนที่จะรู้อะไรทั้งนั้น
ขณะที่สลิ่มไม่รู้ ไม่สนที่จะรู้ แต่สลิ่ม "รับ" ในสิ่งที่สลิ่มอยากรับ
สลิ่มรับข้อมูลเรื่องภาพธนาธรกับโจชัว หว่อง รับข้อมูลเรื่องฮ่องกงคือแรงบันดาลใจของธนาธร
แล้วสลิ่มก็จินตนาการ เจิดจร้สมโนไปตามสไตล์หลิ่มเช่นเคย
ธนาธรสมรู้ร่วมคิดกับโจชัว หว่อง แน่ ๆ
แรงบันดาลใจคือการก่อม็อบ คือการโค่นล้มรัฐบาลแน่ ๆ
นี่คือสิ่งที่สลิ่มเป็น
.
หลังจากหยุดเถียง หยุดด่าสลิ่มไปสองสามปี
ผมจึงแปลกใจ ว่าทำไมสลิ่มไม่มีการพัฒนาอะไรดีขึ้นมาเลย
ข้อมูลสมบูรณ์ มี ข้อเท็จจริง มี หลิ่มไม่รับ ไม่สน
แต่ยินดีรับข้อมูลพร่อง ๆ บางตอนบางส่วน ยินดีรับข้อมูลบิดเบือน เพื่อได้นำมาใช้ในการกล่าวหา เหน็บแนม
และสังเกตนะครับ ตลอดระยะเวลา
สลิ่มไม่เคยคิดประเด็นอะไรเพื่อใช้ในการกล่าวหา หรือตั้งข้อสงสัยเอง
ร้อยทั้งร้อย ก็อปมาจากสื่อสามานย์ จากเฟซ จากโซเชียลที่เขียนแบบมโนแจ่ม ทั้งนั้น
เพื่อเวลาเงิบ สลิ่มจะได้อ้างว่า ไม่ได้คิดเอง เอามาจากสื่อ เอามาจากโน่นจากนี่ เพื่อพิจารณานะ ไม่ได้ตั้งใจกล่าวหา
ผลักความรับผิดชอบแบบหลิ่มสไตล์
.
ไอสไตน์ บอกว่า จินตนาการ สำคัญกว่าความรู้
แต่ไอสไตน์ต้องสะดุ้ง เมื่อเจอ จินตนาการ สำคัญกว่าความจริง ของสลิ่มชน
The Economist ฮ่องกง ธนาธร โจชัว หว่อง และ สลิ่มชนกับจินตนาการมืดบอด
จากที่ได้ถกเถียงกับท่านหลิ่ม ๆ สองสามทู้ เกี่ยวกับประเด็นฮ่องกง ธนาธร โจชัว หว่อง
ผมแปลกใจมากครับ
ผมหยุดเถียงกับสลิ่มไปสองสามปีมั้ง และหากจะกล่าวถึงบ้าง
ผมก็เลี่ยงไม่ใช้คำว่า สลิ่ม ใช้คำว่า คนเกลียดทักษิณ เกลียดธนาธร แทน
คือ ไม่อยากใช้ hate speech คำว่า สลิ่ม นั่นแหละครับ
ประสาคนหน้าตาดี โลกสวย
แต่ก็ไม่มีผลทางการสื่อสารและแลกเปลี่ยนมุมมองความคิดอะไรเลย
สลิ่มไม่พัฒนาอะไรทั้งนั้น สลิ่มเคยเป็นยังไง ก็เป็นยังงั้นอยู่เหมือนเดิม
อย่างความแปลกใจที่ผมกำลังมีอยู่นี่แหละครับ