คือเรากับแฟนอายุห่างกัน3ปี แฟนทำงานแล้วแต่เรายังเรียนไม่จบ แล้วเดดทอนนี้แฟนเราทำงานกะดึก คือตอนเช้าตื่นมา ไปทำงาน กลับมาบ้านเค้าก็ไม่ค่อยสนใจเราเท่าไร เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ เจอกันบ้าง แต่ตอนที่ไม่ได้เจอกันแทบนับประโยคที่คุยกันได้เลยค่ะ พอเราถามเค้าว่าทำไมไม่สนใจกันบ้างเลย เค้าบอกว่าเค้าเหนื่อยกับงาน แบบอารมเบื่องานอ่ะค่ะ เวลากลับบ้านมาเลยอยากทำอะไรที่อยากทำเพราะเหนื่อยมาทั้งวันแล้วอะไรประมาณนี้ค่ะ คือเราไม่เคยว่าเลยนะคะว่าจะไปไหนทำอะไร แค่เรารู้ก็พอค่ะว่าเค้าทำไรอยู่ แต่บางทีมันนานเกินไป แบบเรารอเค้า เหมือนเรารอเค้าอยู่ฝ่ายเดียว เหมือนทุกอย่างสำคัญกับเค้าหมดนะคะ ยกเว้นเราค่ะ เราอยากไปเจอเค้า เราคุยกันว่าเจอกันอาทิตย์เว้นอาทิตย์ แล้วพอมาถึงอาทิตยืที่เราจะไปหา เค้ากลับบอกว่าขอเลื่อนได้มั้ยเพราะเค้าติดทำงาน แต่ปกติเค้าก็ทำงานอยู่แล้วเราเลยคิดว่าเหตุผลมันฟังไม่ขึ้นเท่าไร เราถามเค้า เค้าบอกว่าเกรงใจเราที่ต้องปล่อยเราไว้คนเดียว มันจริงหรอคะเหตุผลนี้ คือเราพยายามในความสัมพันธ์ครั้งนี้มากเลยนะคะ เราทุ่มเท แต่เหมือนว่าเค้าไม่จำเป็นต้องมีเราก็ได้ค่ะ เราไม่เคยแยากงี่เง่า งอแงใส่เลยนะคะเพราะเราคิดว่าเค้าทำฃานเหนื่อยแล้ว จนบางทีเราเก็บมาคิดคนเดียว น้อยใจคนเดียว เราผิดมั้ยคะ คือที่เรามาตั้งกระทู้ เราแค่อยากรู้ว่าเรางี่เง่าที่อยากไปหาเค้าหรือว่าผิดที่เค้าหรอคะ ถ้าเรางี่เง่าเราจะไปขอโทษเค้า เวลาเป็นแบบนี้ทีไรเราต้องเก็บมาคิดคนเดียวตลอดว่าเราผิดมั้ยที่ทำแบบนั้น เราควรทำยังไงดีคะ ควรพอหรือไปต่อดี
ปล.อย่าด่าแรงนะคะ