อ่า สวัสดีครับ....
 เป็นกันมั้ยเอ่ย กับการที่มีเพื่อนน้อยนิด แต่เวลาคุณเจอปัญหาหรือไม่สบายใจกลับไม่กล้าบอกเพราะเกรงใจ แล้วสุดท้ายก็มานั่งอมทุกข์คนเดียว..?
 ใช่ครับ อย่างที่เกริ่นมา ผมก็เป็นคนนึงที่เครียดและไม่สบายใจโคตรเก่ง ไม่ว่าจะเรื่องเรียนเอย ค่าใช้จ่ายเอย บลาๆ มันทำให้รู้สึกลำบากใจพอสมควรเลย แถมที่บ้านก็กดดันด้วยล่ะ มันเลยสะสมๆจนเริ่มเครียด ปล่อยซึมเลยล่ะ ฮ่าๆ เพื่อนที่พอมีก็ไม่กล้าทักไปเพราะเขาก็คงยุ่งๆอยู่
ทุกๆคนที่ผ่านมาอ่านกระทู้นี้ ถ้าเป็นคุณๆจะแก้ปัญหาจุดนี้ยังไงครับ?