Log in มาตอบเลยจ้า
………
ตอนสาวๆ
เคยมีผู้ชายคนหนึ่งในชีวิตที่เรารักเค้ามาก คุยกันทุกวัน วันละหลายชั่วโมง
แต่เค้าวาง position ให้เราแค่ น้องสาว (แต่ไม่ใช่ น้องบ้าอะไร มีอะไรก็โทรมาเล่า โทรมาถาม โทรมาบ่น)

เป็นแบบนี้ 6 ปี
ติดต่อ คุยทุกวัน ย้ำว่าทุกวัน

แล้ววันของเราก็มาถึง วันที่เราไปชอบคนอื่น………จริงจัง
แม้ในใจลึกๆจะรักเค้ามาก แต่อยาก move on จ้า
มาดูหลังเรื่องนี้ถึงรู้ว่า move on เป็นวงกลมคืออัลไล555

แล้วเราก็ห่างหายจากเค้าไปราว 1 เดือน
มันโทรมาขอเราเป็นแฟน เลยคนคร้า………พี่น้อง
ด้วยน้ำเสียงที่ไม่เคยได้ยินแบบนั้นมาก่อน คือ อ่อนแอสุดๆๆ

เราก็ตอบไปประโยคนี้เลย
“ถ้าจะเป็นอะไรกัน เราคงเป็นไปนานแล้ว พี่คงไม่ปล่อยให้หนูต้องทนร้องไห้ ทรมาน (คลุมเครือ) มานานขนาดนี้”

บางทีประโยคนี้มันออกมาจากความตันในใจ
ว่าทำไมเค้าถึงไม่รักษาเราไว้ ทำดีให้สุด กับเรา ยามเรามีกันและกัน
แต่……คำตอบในหัวเราก็พุดอีกแบบ ว่า

“จริงๆเราอาจจะยังไม่ใช่สำหรับกันและกันไง มันถึงไม่เคยลงล๊อค ไม่เคยลงตัว ผิดที่ผิดทางเสมอ”

ถ้าอะไรจะใช่ มันจะใช่ ไปนานแล้ว………………



เจ็บปวดวะ ใครเขียนบทนาดาวเนี่ย เคยผ่านประสบการณ์แบบนี้มา รึ!!!
ตอนแรกไม่อิน ดูไปงั้นๆ หลังๆนี่เข้าตัวจัง 5555

ตอนนี้ move on มาไกลจากวันนั้น ได้ 20 ปีละคะ
ยังบอกได้เสมอว่าแม้ไม่รักที่สุด แม้ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ความสัมพันธ์แบบนี้ จะชุ่มๆในหัวใจเสมอ
เน่าซะ