ต้องเกิ่นก่อนว่าแฟนเราอยู่วงโย แล้วไม่ค่อยมีเวลาให้ เราเข้าใจนะ ละที่ผ่านมาคือคบกันก็ปกติดีรักกันดีนะแต่พอเวลาผ่านไปสักช่วงนึงเราเริ่มทะเลาะกันโดยครั้งแรกเราไปถ่ายรูปกะรุ่นพี่ ซึ่งคือสนิทกัน แล้วเหมือนแฟนหึงเกือบจะเลิกกันสถานการณ์นั้นคือเค้าบังคับเรามากคอลมาตอนเที่ยงคืนบอกว่าโอเครึยังกดดันเรามาก นางบอกว่าลืมไปว่าคนรู้จักเยอะ คือแบบเป็นคำพูดที่แรงมากเราแบบก็จุกอยู่ละเราก็เคลียร์กันรักกันเหมือนเดิมจากนั้นรร.ก็ปิดเทอม นางก็มาซ้อมวงโย แล้ววันที่8ตุลาเราลงสตอรี่ว่าถ้ารักน้อยลงจะร้องไห้แล้วนะ นางมาบอกว่าถ้ารับไมได้ก็เลิกซึ่งคือเราแค่เป็นห่วงเพราะว่าไม่ทักมาหาทั้งวันเลยปกติจะบอกว่าออกจากบ้านแล้วนะถึงรร.แล้วนะแต่นี่คือเงียบหายไปเลยเราก็เลยลงสตอรี่จากนั้นนางก็บอกว่าถ้ารับไม่ได้ก็เลิกกัเหอะเราพยายามอธิบายว่าไม่ใช่อย่างงั้นแต่นางก็บอกว่าเรากลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมเถอะ เราจุกจนน้ำตาไหล แล้วพอวันที่9นางก็ขอเลิกเราพยายามรั้งไว้แต่ก็นะ คนจะไปซึ่งเราถามเหตุผลว่าเราแทบจะไม่ได้ทะเลาะกันแต่ทำไมต้องเลิก นางบอกว่าไม่รู้อะอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้ ซึ่งเราเหนื่อยมากพอเลอกกันเราก็จมปักละวันที่11ก็เป็นวันเกิดอะ เราไม่สามารถมูฟออน หรือลืมได้เลย😢😭