ผมมีปัญหาเกี่ยวกับความคิดตัวเองครับ

คือจะต้องบอกก่อนว่าสมัยตอนที่ผมเกิดมาอะ ผมก็เป็นคนอ้วนใช่ปะ อ้วนมาตลอดเลยอะ ยันเข้ามัธยม ตอนนั้นผมอยู่ม.3เทอมแรก ก็ไม่ได้คิดหรอกว่าจะลดความอ้วนอะ แต่ที่นี้ผมดันไปชอบเพื่อนตัวเองที่เป็นผู้ชาย (ก่อนหน้าเคยชอบหญิงนะ) มันก็ทำให้ผมรู้สึกหลายเรื่องแหละ เช่น ชอบมาลูบหัวผม เวลาคาบปกครองแทนที่จะไปนั่งกับเพื่อนมัน มันก็มานั่งกับผมสองต่อสอง มาจับมือผมบ้างไรบ้าง ผมก็เลยเผลอใจไปละ55555 ผมก็เลยคิดว่า เอ๊ะ ลองไปลดความอ้วนดูดีกว่า เผื่อมันจะหันมาสนใจเรามากกว่านี้ พอปิดเทอมใหญ่ที่จะขึ้นม.4 ผมก็พยายามลดความอ้วนทุกวัน จนยาวไปถึงเปิดเทอมขึ้นม.4 ผมก็ผอมในที่สุด พอมันเจอผมอีกทีมันทำเหมือนไม่ค่อยรู้จักกันอะ พยายามตีตัวออกห่าง แต่ในแชทก็คุยกันปกตินะ ชวนเล่นเกมบ้างอะไรบ้าง นานๆทีจะชวนอะนะ ตอนนั้นคิดแหละว่ามันไม่สนใจเราแน่ๆ แต่นั่นก็คือความจริง มันน่าจะชอบผู้หญิงแหละ ผมก็ยอมรับความจริงนะ แต่หลังจากนั่นพอผมไม่มีเป้าหมายในชีวิต(เรื่องความรักนะ) ผมก็เริ่มปล่อยตัว น้ำหนักก็เริ่มขึ้นมาบ้าง เห็นใครมีคู่เดินกับแฟนผมก็อคติไปหมด บางทีก็มองบนใส่พวกเขา55555 ไม่รู้ทำไมอะ ผมรู้สึกอิจฉาคนอื่นที่หน้าตาดี หุ่นดี ตอนนี้ผมกลายเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายไปเลยครับ  ผมก็อยากจะมีบ้าง แต่พอผมเริ่มกลับมาลดน้ำหนักก็ทำไม่ได้อีกเลย ผมเลยอยากถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนว่ามีวิธีไหนไหมที่จะควบคุมตัวเองได้บ้าง หรือผมควรจะทำยังไงให้กลับมาลดน้ำหนักได้อีก 
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่