สมัยก่อน นักพากย์การ์ตูนในไทย มีจำนวนน้อย ถ้าเด็กในยุค 80,90 สมัยวิดิโอแสควร์ นักพากย์หลักมี แค่ 4 คนด้วยซ้ำ ทำให้แน่นอน การที่นักพากย์คนนึงจะต้องพากย์ตัวละครพร้อมกันเป็นเรื่องปกติ เป็นเรื่องที่ทำได้ยาก แต่มีนักพากย์หลายท่าน ที่พอเราเอากลับมาดูแล้ว ยอมรับว่าเก่งมาก ที่ทำได้ไง แยกเสียงแทบไม่ออกว่า ต่างกัน

- น้าไก ไกรวัล : เจ้าพ่อวิดิโอสแควร์ เสียงเปิดที่คุ้นเคย สำหรับเด็กๆยุค 80 อย่างเรื่อง
 * Dragonball แน่อนแกได้เสียงหลักเป็นพระเอกอย่างโกคูอยู่แล้ว และ เบจิต้าตัวละครที่เหมือนแกเกิดมาเพื่อเสียงนี้ ฉากที่ผมประทับใจ เมื่อเอาม้วนวิดิโอมาดูเมื่อก่อนหลังจากโตพอควรแล้ว คือ ฉาก โกคู-เบจิต้า, โกคู-ผู้เฒ่าเต่า, โกคู เบจิต้า ฟรีเซอร์ เซล แกกันพากย์พร้อมกันได้ โดยโทนเสียงต่างกันได้อีก ไม่ขัดหูมากเท่าไหร่เลย 

* Super sentai : เรื่องที่ผมทันอย่าง Jetman : Red hawk กับ Tranza, Red hawk  กับ Yellow owl นี้ เสียงก็ทำได้ดีมากเช่นกัน คือ น้าไก แกเสียงเท่แบบพระเอกก็ดีมาก ตัวร้ายสุขุมนุ่มลึกก็โครตเป็นเอกลักษณ์ ตัวตลกๆแต๋วๆก็ทำได้ดี หรือเสียงคนแก่ คือ เนียนหมดทุกเสียงไม่ขัดหูเลย

กับอีกคนที่ชอบคือ คู่หู่แกอย่างน้ามนูญ เจ้าของเสียง พิกโกโร่ ที่หาใครมาแทนไม่ได้จริงๆ
เคยดูหุ่นเทพเจ้าดากัน คือหุ่นมีเป็น 10 กว่าตัว แต่ใช้เสียงแค่ 2 คนนี้ พากย์ แบบเห้ย ทำไปได้ไง อาจจะขัดๆบ้าง แบบพวกสลัมดังค์ ที่ตัวละครมันเยอะ แต่เอากลับมาดูทีไร เสียงพากย์ของ Video square มัน classic จริงๆครับ